Kabanata 5

Sebastian POV

I missed her so much, her angelic voice, her laughter, and the way she looked at me. Argh I hate this feeling of being far away from her. I need to see her soon.

Suddenly my phone rang and I picked up.

"Yes, Hello Agent, I hope you have good news for me". I said to Agent Santos.

"I have bad and good news for you, the bad news is Amanda and her husband died seven years ago and the good news is they have a daughter. But I don't have any lead for her daughter because they move every three months. To keep their identity hidden. Just give me enough time to find her, okay". Agent Santos said.

I responded "Okay". I felt lost, I thought I was gonna see her.

Flashback

"Hi, Mom and Dad". I greeted my parents when I got home from school.

"Follow us, Sebastian". Dad said walking straight to the library, I was confused so I followed them. I sit next to Mom and Dad in front of me. I am nervous like hell what's going on?!.

"We arranged your marriage, you can't say No to this okay". My Dad said in a serious authoritative voice.

"Okay, no objection, so who's the lucky girl"? I asked while smiling but seriously deep inside I'm fucking cold.

"You mean it, Sebby"? Mom said smiling wide with teary eyes.

"Yes Mom, I heard you all talking about it last night, this marriage is about saving your best friend Uncle Ariel, and his only daughter Amanda, and I know the reason it's because Uncle Ariel's adopted son planning to take everything away from Amanda, right"?. I said and both nodded.

"So okay I'll do it". I confidently said. Amanda is one year older than me and I've heard that she has a boyfriend. So that's gonna be a problem for Uncle Ariel. I've seen her many times and yeah she's beautiful a full package to be exact.

After talking to my parents I went to my bedroom, took a shower, we ate dinner and I slept.

Today was the day that we were going to meet Amanda and talk about our arranged marriage. Unfortunately, sudden news came, that Amanda and her boyfriend had eloped. She's never been found and her father died that day. We mourned and I promised myself that I was going to bring her home. I'm sure her adopted brother helped her to escape and she has no idea who the real enemy is.

End of Flashback

My head aches because of the news, but at least there's good news. I will find your daughter Amanda. I'm sure until now her adopted brother has been searching for Amanda or her daughter.

I closed my eyes to ease my mind but Tasia's reflection popped up in my mind.

Argh I missed you, my wife. I whispered. Damn, it's been twenty years since the day Amanda left and still, I can't close the chapter and the promise I made at his father's funeral. I've been so busy protecting her company against her adopted brother, that I forgot to find my own life ever since the arranged marriage started.

But now that I knew she had a daughter I promised she would have everything that her Mom belonged to. So that once it is done I can build my own family. Tasia is the best candidate, she made my heart race, and the first time I laid my eyes on her I fell hard.

Anastasia POV

Ang bilis lumipas ng araw, ilang araw na lang kailangan kong puntahan ang puntod nila Mama at Papa. Ang huli kong punta dun ay walong buwan na ang nakalipas. Hindi ako pwede pumunta ng basta-basta, kabilin bilinan nila Mama na kailangan kong mag ingat at lalong huwag makikipag usap sa hindi kakilala. Aking pinagtatakahan dahil wala naman silang kaaway, eh palagi kaming lumilipat ng lugar. Bago sila namatay ng araw na yun ay may sulat silang ibinigay saakin, na hanggang ngayon ay hindi ko binubuksan at etong kwintas na bigay nila. Ang bilin nila ay huwag na huwag kong bubuksan ang sulat at dadalhin ko lamang eto sa lugar kung saan eto dapat.

Tssssk bibigyan pa nila ako ng trabaho, eh sa hindi ko naman alam mga lugar dito sa Pinas eh. Dapat nung buhay pa dapat nila ibinigay. Naku naman saan ko kaya hahanapin yun. Sa ngayon ay bumyahe ako papuntang Sariaya, Quezon. At dun sila Mama at Papa nakahimlay. Ilang minuto na lang baba na ako, makikita ko na naman sila Mama at Papa. Saktong tatayo na sana ako ng may biglang magsalita sa likuran ng inuupuan ko

"Kailangan nating mahanap ang anak ni Amanda sa lalong madaling panahon, dahil kung hindi siguradong buhay natin kapalit". Sabi ng lalaking nasa likod.

Nahintakutan ako sa mga narinig ko, bakit nila kilala si Mama? Sila ba ang pumatay sa mga magulang ko? Anong kailangan nila sakin bakit nila ako hinahanap? Mga tanong na tumatakbo ngayon sa aking isipan, hindi ako pwedeng tumuloy ngayon, at ng malapit na sa babaan ay hinayaan ko muna silang mauna. Isa isa ko silang tiningnan at sinaulo ang kanilang mga itsura. Sa itsura nila ay mukhang mamamatay tao. Sila kaya ang mga humabol samin noon? Nanlulumo akong napa upo na lamang at hindi na tumuloy.

Sa ngayon ay kailangan kong mag ingat, Hindi pwedeng mahanap nila ako. Kailangan kong lumayo at ng makauwi na nga ako ng bahay ko ay hinanap ko ang sulat na binigay ni Mama sakin. Binasa ko ang address na nakasulat, nanlumo ako at sa Makati eto naka address. Mama naman ang layo naman nito, wala akong sapat na pera para makapunta agad, kausap ko sa isip ko. Napakamot na lamang ako ng ulo at nag isip kong ano dapat kong gawin. Hindi ako pwedeng magpadalos dalos ng desisyon dahil sure naman ako na wala pa silang alam kung sino ako. Binalot ko ng maayos ang birth certificate ko pati na ang sulat, isinilid ko na rin ang kwintas na bigay ni Mama. Binalik ko sa bag na itim at tinabunan ko ng mga damit ko.

Nagmumuni-muni ako ng may biglang kumatok. Sa takot ko ay nadampot ko agad ang walis sabay pwesto ko sa may pinto at ng eto ay biglang bumakas, pikit mata ko etong pinaghahampas.

"Ouch, what the fuck! Awe Anastasia stop it, it's me, Sebby".

Napamulat agad ako ng makilala ko ang boses ni Kuya Sebastian. Nakita ko sa mata na nagulat sa ginawa kong pag atake jusme akala ko kasi masamang tao na.

"Pa-sensya na Kuya, So-rry akala ko po kasi masamang tao". Nagkanda utal kong sabi at kinakabahan ako idagdag pa ang takot na nararamdaman ko. Pinagmasdan ko siya nagkaroon ng bakas ng walis na hinampas ko, napangiti ako sa laki ba naman ng katawan eh mukhang ngayon lang natakot.

"Stop smiling Anastasia, and help me with this". reklamo nia habang pinapagpag ang kanyang damit.

Nilapitan ko siya at tinulungan, pagkatapos kumuha ako ng cotton at alcohol at lininisan ko ang kanyang mukha. Alam kong pinagmamasdan niya ako kaya halos sumabog na mukha ko sa pula. Jusko lord, kung pwede lang magpalamon na sa lupa eh kanina ko pa ginawa. Diniinan ko ang cotton na may alcohol sa sugat niya kaya biglang napa aray, masama ko siyang tiningnan.

"Eh bakit ba kasi andito ka? Anong kailangan ko Des Oras na ng gabi? Sabi ko

"Eh bakit hindi ka marunong mag lock ng pinto? Eh di ba Des Oras na ng gabi! May hinihintay ka nuh"? Sabi nia na nagsalubong ang kilay at masamang nakatingin sakin.

"Nakalimutan ko lang e lock, at nagmamadali ako at saka wala akong hinihintay o eh ano kailangan mo at bumalik ka? Hindi kanaman lasing". Sabi ko na masama pa rin ang ipinipukol ko sakanya, pero deep inside kinikilig na ako, hoy Tasia aba marunong ka ng kiligin, sita ng isip ko. Tsssk

"Masama bang puntahan ka? Sabi nia sa mahinang boses at tinitigan niya ako. Hinawakan nia kamay ko at hinaplose sa klase ng titig niya ay nakakapaso. Feeling ko maiihi na ako pag tumagal pa titig niya sakin.

"Sandali lang Kuya Sebby, naiihi na ako". Sabay takbo ko, Hindi ko na hinintay na sumagot at dumeritso banyo at umihi. Tinampal tampal ko mukha ko at winisikan ng tubig bago lumabas.

Paglabas ko nagtama agad mata namin. Inisnob ko sya at kumuha ng tubig uminom ako at hinarap siya. Lumapit siya sakin at kinuha ang baso na pinag inuman ko, nilgayan ng tubig sabay inom. Na mas lalong ikinapatda ko.

"Bakit hindi ka kumuha ng panibagong baso? Ininuman ko na yan so it means madumi na". Sita ko

"Ano naman kung sa isang baso ako uminom, eh Ikaw lang naman gumamit". Sabi nia na umiling iling.

Lumayo ako sakanya at naupo sa paanan ng higaan ko. Pagod ako ngayon at kailangan kong mag plano ng maayos, hindi ko alam kung sino ang kalaban kaya dapat talagang mag doble ingat. Sabay tiningnan ko si Kuya Sebby na nakatingin din pala sakin.

"San ka Kuya nakatira malapit ba sa Makati"? Tanong ko

"I lived in Makati, why did you ask, do you know someone from Makati"? Tanong ni naman sakin

"Wala po Kuya, pero nagbabalak po kasi ako na umalis na dito sa Sta Elena at lumipat sa Makati at dun mag trabaho". Saad ko in a convincing voice sana sabihin nia sa bahay na lang niya ko tumira. Para araw araw ko siyang makita, kahit ako na lahat gumawa ng gawaing bahay eh okay lang.

"You can stay at my place if you want". Sabi nia

Naikinabilog ko ng mata at bigla akong tumakbo sakanya at niyakap ng mahigpit.

"Salamat po Kuya, promise ako na po gagawa Ng gawaing bahay at pangako po magpapakabait po ako". Sabi ko habang nakayakap pa sakanya pero bigla din ako bumitaw at tiningnan ko siya na nakatulala siguro nagulat sa ginawa ko.

"So-rry po Kuya, Masaya lang po ako". Hingi ko ng paumanhin sakanya

"Ako naman yayakap sayo". Na bigla niya akong niyakap, niyakap ko na lang siya, ang bango kaya ni Kuya. Tumagal yakapan namin ng mga ten seconds

"So do you want to leave now or tomorrow"? He asked

"Pwede po Kuya na bukas na lang po, magpapa alam pa po ako sa mga kaibigan ko, pwede po ba"? Sabi ko

"Yeah sure but you need to pack your things first before going to your friends okay"? Sabi nia

"Yes po, Kuya". Sabi ko at nag simula na nga akong mag empake. Napansin ko siya na nahiga sa higaan ko. Putik pano pala kami matutulog eh ang liit ng higaan ko. Nangingiwi ako sa naiimagine kong itsura namin kung sa higaan ko kami hihiga. Pinagpatuloy ko na lamang ang pag eempake ng importate kong gamit na dadalhin. Ang mga maiiwan ko ay ibibigay ko na lang sa bestfriend kong si Jam. At Ng matapos ay nagsimula na ako mag hilamos, mag toothbrush at nagpabango ng konti, nakakahiya naman kung maamoy ako ni Kuya na mabaho, baka malasing sa amoy ko.

"Bulaga"! Sigaw nia

"Putang *na mo matanda"! Sa gulat ay Yan agad nasabi ko pesteng bunganga eto pahamak.

Sabay tampal ko sa bibig ko at nag peace sign kay Kuya na seryosong nakatingin sakin. Nagmamadali akong lumabas, mukha atang nagalit sakin at hindi man lang umimik. Tagal naman lumabas, bagal kumilos dun na ata matutulog. Biglang sumagi sa isip ko gulatin ko rin kaya ng makaganti, nangingiti ako habang nag dadahan dahan papuntang banyo, ng bigla siyang lumabas sa gulat ko at kumaripas ako ng takbo palabas ng bahay, sabay sara ng pinto. Jusme muntik na ako dun ah! Ano ba kasing naiisip mo Tasia at gusto mo din gulatin kastigo ng isip ko oh eh di ikaw ang pinalabas sa sarili mong bahay. Kakamot kamot ako sa ulo ng biglang bumakas ang pinto.

"Ay Kamote Ka"! Gulat na saad ko sabay takip ng bibig ko. Kitang kita ko sa mga mata nia na nag titimpi lang siya

"Utang na loob Anastasia, pumasok ka na at baka makapatay ako ng tao ngayong gabi". Sabi niya sa nakakatakot na boses. Dali Dali akong pumasok sa loob at naupo sa higaan ko.

"So-rry po Kuya Sebby". Nauutal kong sabi

"May nakita ka ba"? Tanong nia sakin na pinagtataka ko

"Huh ano pong nakita? Eh papunta pa lang po ako ng bigla ka pong lumabas". Sagot ko sakanya na ikinatango tango niya pero hindi niya inalis ang pagkakatitig sakin. Na ikinaasiwa ko naman nuh ba yan baka pati ako mapasama sa laglag panty club.

"Umusog ka at matutulog na tayo maaga pa tayo bukas, ang layo layo ng bahay mo". Sabi nia na ikinadasig ko naman at pumupwesto na siya.

"Hindi ko naman po kasi sinabing pumunta ka rito eh tapos ngayon magrereklamo ka". Sita ko sakanya

Tiningnan niya ko ng masama kaya alam kong nagagalit na sakin.

"Goodnight". Sabi nia

Tiningnan ko muna siya, nakapikit na mukha ngang pagod ginalit ko pa, pati mukha nia nasira ko pa.

"Goodnight din po". Mahina kong sabi sabay pikit ko, Lord Ikaw na po bahala sakin ngayon at sa mga araw na darating, patatagin mo po ako at patibayin ang aking panty. Dasal kong saad.