Anastasia POV Nagising ako ng may yumugyog sakin, nabosesan ko agad si Kuya Kevin, saka ko lang napagmasdan sarili ko kung nasaan ako. Oo, nga pala umalis na ko sa bahay ni Sebastian at andito ako naghihintay kay Kuya Kevin. Dahan dahan akong tumayo sa pagkakalapiga ko. "Why are you here Tasia? Para kang pinalayas sa itsura mong Yan." Saad niya na nagtataka "Pwede po dun tayo sa loob, ang sakit ng likod ko." Sabi ko "Paanong hindi yan sasakit eh itsura ng taong kalye ka. Saka tingnan mo yang mata mo parang nabogbog hahaha " Sabi niya na natatawa at hila hila niya na yung isang bag ko. Inismiran ko na lang nakuha pang mang asar. Nakabusangot akong naghihintay na mabuksan ang pinto. Kainis naman talagang buhay to, palagi na lang ganto mag isa ako. At ng mabuksan ni Kuya Kevin, nauna na akong pumasok sabay pabagsak na naupo sa sofa. Naririnig ko pa siyang humahalakhak ng tawa, kaya hindi ko na lamang pinansin at nanahimik na lamang akong nakatingin sa repleksyon ko sa salamin sa ma
Sebastian POV Simula kahapon ay wala akong natatanggap na tawag or text mula kay Tasia, na ipinagtataka ko. Nakailang tawag at text na ko ay hindi niya rin sinasagot. Ipinikit ko ang mata ko habang nakasandal sa swivel chair ng may kumatok. "Come in " sa naiiritang boses "Si-r." Nauutal na sagot ng assistant ko, alam kong kinakabahan na siya pag narinig niya ang boses ko na ganun "I want you to visit my girlfriend today, check on her, and make sure na makakausap mo siya maliwanag!" Saad ko "Opo Sir." Maikling sagot niya sabay kumpas ko ng kamay ko signaling him to go away. Itinutok ko na lamang ang aking atensyon sa pag babasa ng mga bagong business deals at pagpirma ng mga pending papers. Dun ko ginugol ang oras ko makalimutan ko lang sandali si Tasia. Ilang oras ang lumipas ng tumawag ang assistant ko, bago ko sinagot ay nagdasal muna ako na sana good news. "S-ir uhm wala po si Ma'am dito, pati po Sir gamit niya wala din po, lahat na pinabili mo po andito lahat pati po
"Bakit palagi yan nakatayo?" Tanong niya na ikinatawa ko "Sayo lang yan tumatayo Baby girl." Sagot ko"Siguraduhin mo lang at sa susunod na umalis ako hindi mo na talaga ako mahahanap." Saad niya, lumapit ako sakanya at sinimulan ko ng tanggalin saplot niya. Malaya kong pinagmasdan ang magandang view. "You're so beautiful baby girl, I missed your p*ssy." Saad ko kasabay ang paglagapak ng sampal sakin"Awe." "Bastos talaga bunganga mo, wala bang filter." Saad niya na ikinangiti ko"Baby pwede bang wala munang romansa ngayon?" "At bakit?" Balik tanong niya"Gusto ko sumisid eh, habang nakatalikod ka." "Huh, ano ba gagawin ko?" "Talikod ka baby, humawak ka jan sa sofa at tumuwad ka." Saad ko na ginawa naman niya Kagat labi kong pinagmasdan ang nakatuwad niyang pwet pati na rin ang naiipit niyang p*ssy. Hinawakan ko ang aking naghuhumindig na sandata, sinimulan ko ng ibaba taas habang naka tingin sa pinkish p*ssy, lalo akong nalibugan.Itinutok ko na sa butas niya ang aking sanda
Anastasia POVMaghapon na akong nakaupo sa gilid ng kalsada, pinagmamasdan ko ang mga taong naglalakad, mga sasakyang dumaraan at higit sa lahat mga kabataang naka uniporme. Naiinggit ako na grade 4 lang natapos ko. Simula ng mamatay mga magulang ko nawalan din ng landas ang buhay ko. Mga pangarap ko biglang naglaho. Iniisip ko nga na baka masama ugali ko sa past life ko. Kaya siguro pinaparusahan ako ni Papa God. Dahil mahirap lang mga magulang ko wala kahit isang kamag anak ko ang kumupkop sakin. Bago pa tumulo luha ko eh magkakayod kalabaw muna ngayong hapon. Naglakad na ako papunta kung saan ako magtratrabaho, sa palengke bilang tindera. "Tasia, ano na inabot ka na naman ng hapon kabibilang ng mga sasakyang hindi sayo"! Sabi ni Aling Tess at nakapameywangan pa."Aling Tess, naman para namang may bago linyahan mo ganun din kaya ka hindi sinasagot ni Manong Jun eh". Sabi ko naman." Oh Sya sya, tumigil kana jan, kumilos kana tulungan mo na ako rito ng matapos na tayo ng maaga.Nag
Kabanata 2 Kinabukasan araw ng Byernes, maaga akong gumising para maglaba bago pumunta sa una kong trabaho. Nadaanan ko ang mga estudyante nag uumpukan sila na para may tinitingnan, sa kuryusidad ko ay nilapitan ko sila. "Ano ba yang tinitingnan niyo"? Sabi ko at hinawi ko ang isang bata para makita ko kung ano meron, Oh di ba tsismosa lang naman ako. "Binully po kasi ng kaklase namin tapos tinulak pa". Sabi Ng Isang batang babae. " Bakit kailangan niyong gawin yan? Nasasaktan niyo na siya hindi ba kayo naaawa? Hindi ba tinuturo sa school ang maging mabuti sa kapwa"? Litanya ko habang tinutulungan ko ang batang babae na umiyak. "Tahan na huwag ka ng umiyak, tatagan mo loob mo at huwag ka mag papa apekto sa mga nang aaway sayo". Gawin mo lahat para makatapos ka huh". Sabi ko sa bata, na nagpupunas na ng kanyang luha at hinarap ko naman ang batang bully. " At ikaw na bata alam mo kung hindi ka bata kanina pa kita tiniris. Nanggigigil ako sayo, ano ba at ganyan ka sa kapwa mo
Anastasia POV Nakailang sabon ako ng katawan bago ko naisipang lumabas na, inabot ko ang tuwalya. Oo, nga pala wala akong kinuhang damit, sana tulog pa si Kuyang Lasing. Dahan dahan na akong lumabas, mahigpit kong hawak sa tuwalyang nakatapis sakin. Pag tingin ko sa kinarororoan Ng lalaki ay nagtama ang mata naming dalawa. Halos hindi ako makahakbang sa tinging ipinipukol niya sakin. Yung mga mata niyang taimtim na nakatitig sakin, lalong nagwala ang puso ko ng bigla siyang tumayo at lumapit sakin. "Pag hindi ka pa nagbihis ay baka hindi ka makalakad". Pagbabanta niya na sakin, natakot ako kahit hindi ko alam ano ibig niyang sabihin. Naglakad siya papuntang banyo kaya nag mamadali na akong magbihis. Mukha namang hindi na ako makaka trabaho kaya nag pambahay na lang ako. Pag tapos ko mag bihis ay inasikaso ko ang pagluluto. Para bago man lang siya umalis ay makapag agahan muna siya. Sebastian POV Paglabas niya ng banyo ay nagtama ang aming mata, tinitigan ko ng malagkit, pa
Anastasia POV Sinusundan ko ng tingin ang papalayong sasakyan ni Kuya Sebastian, nangingiti ako dahil may pambayad na ko sa kuryente, tubig at upa. Galante si Kuya magbigay, akalain niyo bibigyan ako ng ten thousand pesos, jusme ang dami na nun, hindi ko man kailangan ng madaming pera. Mabuti naman umuwi na, naku Englisero pa naman, hay naku kung ano ano sinabi na huwag ko siyang tawaging Kuya at kakainin niya daw ako. Pwede ba yun? Eh hindi naman ako pagkain, may lahi atang aswang yun. Dapat sa susunod na magtagpo ang landas namin eh may baon akong aswang, mahirap na baka kainin niya ko, wala pa naman akong kamag anak na pwede kumilala pag ako nalapa na ng aswang. Bago ko problemahin yun eh mabuti pang bumayad na ng utang, baka mapalayas na ko. Kaya nag lakad na ko pauwi. "Tao po, Manang Doris". Sigaw ko sa labas Ng bahay ng may ari ng inuupahan kong kulungan. Este bahay pala. "Oh Tasia, mukha atang maaga ka ngayon". Saad Manang Doris "Abay opo Manang Doris at magbabayad
Sebastian POV I missed her so much, her angelic voice, her laughter, and the way she looked at me. Argh I hate this feeling of being far away from her. I need to see her soon. Suddenly my phone rang and I picked up. "Yes, Hello Agent, I hope you have good news for me". I said to Agent Santos. "I have bad and good news for you, the bad news is Amanda and her husband died seven years ago and the good news is they have a daughter. But I don't have any lead for her daughter because they move every three months. To keep their identity hidden. Just give me enough time to find her, okay". Agent Santos said. I responded "Okay". I felt lost, I thought I was gonna see her. Flashback "Hi, Mom and Dad". I greeted my parents when I got home from school. "Follow us, Sebastian". Dad said walking straight to the library, I was confused so I followed them. I sit next to Mom and Dad in front of me. I am nervous like hell what's going on?!. "We arranged your marriage, you can't say