CHAPTER 23

CHAPTER 23

Nang hinahayag ko na ang aking mensahe ay nakita ko na siyang dumating at umupo sa likod ng aking inuupuan. Pagkatapos ng speech ko ay bumalik na ako. Kunwari nagtatampo ako. Hindi ko siya pinapansin. Ngunit sa totoo lang, kinakabog ang dibdib ko. Sobrang gwapo niya sa suot niyang coat at black tie. Para siyang isang Adonis. Pwede siyang itapat sa mga batang matinee idol. Damn uli!

"Psst!" papansin niya.

Hindi ko siya nilingon. Kunyari hindi ko narinig dahil sa lakas ng tugtugin.

“Dude,” kinalabit niya ang tagiliran ko.

"Ano!" sagot ko. Malakas ang sound ngunit naririnig ko siya.

"Happy Valentine. Ang ganda mo sa suot mo ah." Kinilig ako sa sinabi niyang iyon ngunit tuloy lang ang pag-iinarte ko.

"Ano? Hindi kita marinig. Anlakas kasi ng music." Ngunit ang totoo niyan ay kinilig ako. Ngayon ko lang siya narinig na sabihing maganda ako.

Panira lang kahit kahit kailan itong si Bea. Bigla niyang kinuha ang kamay ko at hinila. "Tara na, susunod ng cotillion natin!"

Pagkatapos n