Chapter 16 - Ang Karanasan Ni Father Mauricio Espejo (Taong 1890 hanggang 1891)

Dumiretso si Father Mauricio sa simbahan. Nagdasal siya sa birheng Maria ng Villapureza, humingi ng gabay kung ano ang dapat niyang gawin sa lahat ng kanyang nalaman noong gabing iyon. Hinintay niya ang sagot ng mahal na ina. Minasdan niya nang maigi kung bubuka ba ang bibig nito o kakausapin ba siya sa pamamagitan ng isip, pero ni isang salita ay wala siyang nakuha. Nanatili lang itong nakatayo. Ang koronang nakaputong sa ulo nito, nagkikislapan at walang pakialam sa kanya.

Tumakbo si Padre Mauricio sa kanyang kuwarto at doon nagkulong. Kinatok siya ni Padre Jose Epifañia subalit hindi niya ito pinagbuksan. Sa halip, pinagmumura niya ang Kastila at itinaboy na parang salot na ibon sa pananim. Nag-iiyak si Padre Mauricio. Kinuha niya ang maleta at itinapon ang lahat ng damit na puwedeng magkasya roon. Pero tumigil din siya. Wala na siyang ibang lugar na mapupuntahan. Hindi niya masasabi sa obispo ang tungkol sa lagusan at sa santong demonyo. Kapag nagpalipat naman siya ng parokya, gan