Kabanata 92

Nang lumingon si Helen at nakitang nakalabas na ang kaniyang boss mula sa kotse, mabilis siyang lumapit at sinabi, “Vice President, bakit po kayo lumabas? Ayos lang ba kayo? Nasaktan po ba kayo?”

Blangko ang mukha ni Penelope. Wala pang nakakita ng ngiti sa mukha niya kahit kailan.

Si Sharon na nabibigla pa rin ay lumingon sa direksyon ng boss na iyon. Ang babaeng nasa katamtamang edad na lumabas sa kotse ay nakasuot ng isang simpleng business suit, at ang buhok nito ay naka-pulled back. Walang ngiti sa mga mata nito, sopistikada ang dating sa gitna ng makapangyarihan nitong aura. Mukha talaga siyang literal na babaeng boss.

Bakit parang pamilyar ang babaeng ito? Bakit ang dominanteng aura nito ay katulad ng kay Simon?

Masasabi ni Sharon na siya ang may-ari ng kotse. Lumakad siya palapit, humingi siya ng tawad, “I’m so sorry, nawala ang atensyon ko sa kalsada... Pero huwag kayo mag-alala, babayaran ko kung magkano man ang dapat bayaran.”

Matapos bumalik sa sarili, napagtanto niyan