Kabanata 50

ARRIANNE POV

Ang OA ... 'yon ang nasa utak ko, habang nakikinig sa mga sinasabi ni Sir. May pa iyak-iyak pa talaga siyang nalalaman. But why can't I stop myself na makaramdam ng kilig. I feel the sincerity in every word he uttered. Damang-dama ko dito sa puso ko ang mga sinasabi niya.

Pero kahit na ganito na ang nararamdaman ko. Kahit lumulundag-lundag na ang puso ko at parang may kumikiliti na sa kaibuturan ko. Hindi ko pa rin maiwasan ang mangamba. Totoo ba? Totoo nga ba talaga ang sinasabi niya? Baka kasi mapagtripan na naman ako at mangyari na naman sa akin ang ginawa ni Joel. Nakakatakot na magtiwala at magmahal.

Habang tahimik ko siyang pinagmamasdan na nagsasalita. Nag-flashback lahat sa utak ko ang mga ginawa niya para akin noon. 'Yong mga aksidenting naglapat ang mga labi at katawan namin at 'yong mga araw na bigla na lang siyang sumusulpot sa lugar kung nasaan kami ni Joel. Coincedence lang ba 'yon o talagang sinusundan niya kami?

"Mahal kita, Arrianne ... pero kung talaga