CHAPTER 36

TYSON’S POV

“May bagay kaming hinahanap… Baka matutulungan mo kami sa bagay na ito,” sabi ko habang lumalapit paharap.

“Paranoid at hindi makapaghintay kagaya ka parin ng dati… Hindi mo man lang kinamusta ang isang matandang tulad ko… napakawalang respeto mo…”

Biglang nanigas ang aking kamao at saka sinabing, “Kamusta ka po, lola?”

Tumawa naman siya at sinagot ako, “Ngayong tinawag ako ng isang dakilang hari ng mga dragon na ‘lola’ wala akong dapat ikabahala, hindi ba?”

Nanlaki naman ang mga mata ko sa gulat na malaman kong alam niya ang pagkatao ko. Mukhang hindi siya ordinaryong tao lamang kumpara sa hitsura niya.

“Huwag mo na lamang siyang pansinin, lola, sadyang ganyan na lamang talaga po siya,” sabi naman ni Aurora at binigyan niya ito ng isang malaking ngiti. Ah! Ang mga ngiting iyon… kaya niyang alisin lahat ng galit at sakit na nararamdaman mo.

“Bakit naman ako makakaramdam ng hindi pagkakumportable sa