Chapter 52: Asha

AYEISHA

9 months later…

“KAILAN ba ang balik mo, anak?”

“Sa susunod na Linggo po kasabay ng mga bata.”

“Oh, okay. Nga pala, wala pa ba sila hanggang ngayon?” Tumingin ako sa maraming taong papalabas. Ilang minuto pa lang bago lumapaga ang plane.

“Kakarating lang, Mommy. Pero hindi ko pa sila nakikita. Nakausap ko si Halina kasi kaya ko nasabi.”

“Gano’n ba, anak. O siya, ‘wag kalimutan ‘yong mga kapatid mo.”

“Yes, Mom.”

Kakababa ko lang ng telepono ko nang marinig ko ang pamilyar na boses. Kaagad na hinanap ko ang pinagmulan niyon.

“Halina! Anak!” excited kong sambit nang makita siya. Pero natigilan ako nang makilala ang isang lalaking may pangko na bata. Mukhang tulog na tulog si Kalei.

Nagtama ang aming paningin nang mapatingin siya sa gawi ko. Matagal na din simula nang huli kaming magkita. Hindi na ako magtataka kung naiinis siya sa akin hanggang ngayon.

Pero ginawa ko lang ang sa tingin ko na nararapat. Kasal siya, hindi maiiwasang makarinig ng kung anuman ang mga anak