Chapter Twenty-Eight

MAGKAHALONG kaba at excitement ang nararamdaman ni Calley habang nasa loob ng elevator at pababa sa lobby ng naturang hospital. Pasimple pa niyang sinipat ang sariling repleksyon sa makintab na dingding ng elevator upang ayusin ang buhok niyang bahagya nang nagulo. Buti na lang at mag-isa lang siya ng mga oras na iyon kaya malaya niyang nagagawa ang nais. Inayos-ayos pa niya ang puting dress na suot na bahagya na ring nalukot. Mayamaya pa'y tumunog na ang elevator senyales ang pagbukas nito.

Mabilis na lumabas roon si Calley at nagtungo sa direksyon kung nasaan ang lobby. At kahit hindi niya maipaliwanag ang sarili ng mga sandaling iyon dahil sa magkahalong kaba at excitement ay pinanatili niyang maging kalmado. Ayaw kasi niyang mapahiya sa harapan ng lalaking gusto niya.

Mula sa binabaybay na lobby ng hospital ay natanaw na ni Calley si Zack na prenteng nakatayo sa labas ng lobby at nakapamulsa habang ang paningin ay nasa hawak na cellphone. Hindi tuloy siya kaagad napansin ng lal