Chapter FivePAREHAS na nakatutok ang tingin ni Endemiom at Belial kay Rana na dala-dala ni Beelzebub pauwi sa bahay nila na pabagsak nitong nilaglag sa sahig na dumadaing sa pagkakasalampak nito sa sahig dahil sa ginawa ni Beelzebub. Hindi inasahan ni Endemion na sa pag-alis ni Beelzebub para bahagyang lumabas gamit ang mga pakpak nito ay sa pagbalik naman nito ay magbibitbit ito ng isang tao sa kanilang bahay, gayong kinamumuhian ni Beelzebub ang species ng tao."Pwede mo naman siguro akong ibaba ng hindi binabagsak."bahagyang ang ni Rana na pokerface na ikinababa ng tingin ni Beelzebub sa kaniya."Binuhat na nga kita umaangal ka pa, hindi naman mataas nilagpakan mo ah? Pasalamat ka tao, hindi kita nilagpak kanina habang lumilipad ako."Singhal na ani ni Beelzebub na dahan-dahang ikinatayo ni Rana sa pagkakasalampak niya sa sahig.'Bakit si superman ka ba at lumilipad ka? Superhero ka ba?"inosenteng tanong ni Rana dahil kanina pa siya naguguluhan sa mga sinasabi ni Beelzebub na akala
SA KALAGITNAAN ng gabi, inilabas ni Endemion ang kaniyang itim na pakpak at lumipad papuntang bubungan ng bahay nila. Naroon si Beelzebub sa itaas ng bubungan na alam niyang inis na inis sa mga oras na 'yun. Hanggang ngayon ay hindi parin maunawaan ni Endemion kung bakit nag-uwi ng isang tao si Beelzebub, sa pagkakakilala niya dito ay masyado itong makasarili, mahilig makipagtalo sa ama nito at sa dalawa nitong kapatid, walang pakiealam sa paligid kahit may nasasaktan na ito, at higit sa lahat mabilis umiinit ang ulo ni Beelzebub, na namana nito sa amang hari nito.Hindi niya inasahan na taong alam ni Endemion na simpatya ang dahilan kung bakit dinala ni Beelzebub si Rana sa bahay nila at hindi lang dahil ayaw na nitong maulit ang paglilinis nito sa bahay nila. Anuman ang dahilan, sa tingin ni Endemion, may bahagyang impact si Rana dito at 'yun ang aalamin niya kung ano.Pagkarating ni Endemion sa bubungan ay nakita niya agad si Beelzebub na nakaupo at naglalabas ng itim nitong apoy s
Chapter SevenDAHIL sanay si Rana na magising ng maaga dahil 'yun na din anh body clock niya, ay maaga siyang nagising upang umpisahan ang pagme-memorize niya sa bawat sulok ng bahay nina Beelzebub upang hindi siya mahirapan. Ganun ang ginawa niya sa bahay ng tiya niya kaya kahit bulag siya ay nakakagawa siya sa bahay ng mga ito.Akmang ibaba ni Rana ang mga paa niya ay bahagyang kumunot ang noo niya nang mapagtanto niyang hindi na siya sa sofa nakahiga. Kinapa-kapa ni Rana ang hinigaan niya na ikinapagtaka niya kung bakit nasa kama na siya at wala sa sofa na sa pagkakatanda niya ay doon siya natulog."Anong ginagawa ko dito? Kaninong kama 'to?" naguguluhang tanong ni Rana na dahan-dahan na niyang ikinaalis sa kama.Hinanap ni Rana ang pader upang maging suporta niya, ng makapa niya na ito ay pader ang ginamit niya para mahanap ang pintuan, na agad din namang nahanap ng kamay ni Rana.Nang mabuksan niya na ang pintuan ay pakapa-kapa siyang lumabas, nag-ingat siya sa paghakbang niya da
PABAGSAK na umupo si Beelzebub matapos niyang magawa lahat ng linisin sa kabuuan ng bahay, na napapamura nalang siya dahil sa dami niyang ginawa. Hindi naman nakakaramdam ng pagod ang mga demonyong tulad niya, hindi lang sanay si Beelzebub sa gawain ng mga tao, lalo na at sa kanilang mundo siya ang pinagsisilbihan."Ito na ang huling gagawin ko 'to, hindi na ito mauulit, naiintindihan mo ba tao?" baling na sermon ni Beelzebub kay Rana na hindi parin umaalis sa pwesto nito simula ng iupo siya ni Beelzebub at sinabihang huwag tatayo o aalis sa kinauupuan niya."Dapat kasi Beel hinayaan mo nalang ako na maglinis, kakayanin ko naman eh." ani ni Rana na poker face na ikinatitig ni Beelzebub sa kaniya."Sa tingin mo may matatapos ka kung palagi kang nadadapa o nauuntog? Tsaka, ilang ulit ko bang sasabihin sayo na huwag mo kong tatawagin sa ibang pangalan."sitang sermon at reklamo ni Beelzebub." Hindi naman maiiwasan ang mga pagkakadapa at umpog ko dito sa bahay niyo dahil naninibago pa ako
Chapter NineKINAHAPUNAN ay nakabalik na sina Belial at Endemion sa bahay nila na may pagtataka kung bakit may itim na abo silang nadatnan sa may malapit sa pintuan, nadatnan din nila si Beelzebub na prenteng nakaupo habang naglalaro ng itim nitong apoy, na ikinalapit nina Endemion sa kaniya."Nakabalik na po kami kamahalan."pagbibigay alam ni Belial kay Beelzebub na lumingon sa kanilang dalawa ni Endemion."Nakikita ko, Belial, kamusta ang paghahanap kay Ahriman?""Sa tingin namin kamahalan, wala siya sa lugar na 'to. Hindi ko siya maamoy kaya hindi po namin nalaman kung nasaan siya."balita ni Belial na ikinaalis na ng itim na apoy sa kamay ni Beelzebub."It's either nagtatago siya sa katawan ng isang tao para mahirapan siyang mahanap, o Belial must be right, wala sa bayan na 'to si Ahriman."ani ni Endemion na ikinakunot ng noo ni Beelzebub sa kaniya."At kailan ka pa natuto ng ganiyang lenggwahe ng mga tao, Endemion?"Kanina lang, ang kanilang lenggwahe ay nakakahanga kung gagamitin
KINAGABIHAN ay nagsimula ng maghanap sina Beelzebub mula sa himpapawid kasama si Belial, nakalabas ang maitim at malagong pakpak ni Beelzebub habang nakatayo sa ere at naka cross arms habang nasa tabi niya si Belial na nasa natural na anyo nito. Iniikot ni Beelzebub ang kaniyang tingin sa kabuuan ng bayan upang maghanap ng pinaka masamang tao na pwedeng pinamamahayan ni Ahriman kaya nakakapagtago ito sa kanila. Kakaalis lang nila sa bahay at naiwan doon sina Endemion at Rana, pinili ni Beelzebub na pumwesto sa gitnang bahagi ng bayan upang matingnan niya ang kabuuan ng bayan na hindi naman ganun kalaki at hindi ganun kaliit."Ang mundo ng mga tao ay may apat na direksyon, ang hilaga, kanluran, timog at silangan. Ngayon, saan tayo magsisimulang maghanap ng taong kasunog-sunog ang kaluluwa dahil sa kasamaan meron siya."saad ni Beelzebub bawat direksyon na kaniyang binanggit ay tinitingnan niya."Kamahalan, kung hindi natin makita si Ahriman sa lugar na 'to...""Kailangan nating lumipat
Chapter ElevenPAGSAPIT ng madaling araw ay naghahanda na sina Beelzebub sa pag-alis nila sa bayan na wala silang napala dahil wala doon ang kailangan nilang maibalik sa demon realm, pagbalik nina Beelzebub kagabi matapos nitong makaharap ang isang ghoul na nagsabi sa kaniya na wala ang hinahanap nila sa bayan na kinalalagyan nila ay siya namang pag-alis ni Endemion ng gabing ‘yun para maghanap ng bagong bayan na pupuntahan nila para sa paghahanap kay Ahriman.Malayo ang bayan na nahanap ni Endemion at may nakuha na din itong bahay na matutuluyan nila sa pagpunta nila doon, ngayon ay kailangan na nilang upang walang mga taong makakita sa kanila.“Pwede na tayong umalis, Beelzebub.”pagbibigay alam ni Endemion kay Beelzebub na binalingan ang tingin ng kwarto kung nasaan si Rana.“Alam ba ng taong ‘yun na aalis na tayo?”saad ni Beelzebub.“Hindi ko sinabi sa kaniya, mas mabuting iwan natin siya dito, kamahalan.”saad ni Endemion na ikinabaling ng tingin ni Beelzebub sa kaniya.“Hindi ba a
Chapter TwelveBeelzebub’s First LoveDAHAN-DAHANG iminulat ni Rana ang kaniyang mga mata at dahan-dahang umupo sa kama na kaniyang hinihigaan, agad na kalungkutan ang bumalot sa puso ni Rana sa isipin na siya nalang ang mag-isa ang nakatira sa bahay nina Beelzebub. Alam niyang wala na sina Beelzebub dahil nakaplano na ang paglipat ng tatlo niyang kasama sa ibang bayan dahil wala sa bayan nila ang hinahanap ng mga ito.Nalulungkot si Rana dahil sa ilang araw na kasama niya sina Endemion ay mabilis siyang napalapit sa mga ito, at mas nalulungkot siya dahil hindi niya na maririnig ang boses ni Beelzebub na gustong-gusto niyang marinig ang tinig nito kahit lagi siyang sinusungitan ni Beelzebub. Kahit nalaman niyang demonyo ang mga nakasama niya, ang nagligtas sa kaniya, hindi takot ang kaniyang naramdaman sa mga ito lalo na kay Beelzebub. Pakiramdam niya ligtas siya pag si Beelzebub ang kasama niya, na walang makakapanakit sa kaniya. May ideya si Rana kung bakit sa tatlo niyang demonyo n