Share
Chapter 22
Kaugnay na kabanata
Beyond the Bargain Chapter 23
Sinulyapan ko si Lucas. Tinaasan ko siya ng kilay. Kumalas ako sa pagyakap at hinarap sila.Bumangon ako sa pagkakahiga. Hinawakan ng babae ang aking kamay. "How are you feeling, anak? We didn't know you came back to the Philippines," the woman asked me worriedly. She touched the bandage on my arm."Britney, you should inform us before you come back here. You can't travel alone!" matigas na sabi ng kaniyang asawa sa akin."Britney? Hindi po ako ang anak ninyo. Baka nasa kabilang room po ang anak ninyo," I said, looking at Lucas. He crossed his arms while looking at me with confusion. "I'm Francine Alejandro and I'm not your daughter." The couple looked at each other."Does our daughter have amnesia? I'm gonna call the doctor," the man said, quickly standing up to leave the room.Bumaling ako sa naiwang asawa ng lalaki. She looks really familiar to me pero hindi ko lang matandaan kung kailan ko siya nakita. Tumayo siya at naglakad patungo sa mesa. Kumuha siya ng iba't-ibang prutas at pi
Beyond the Bargain Chapter 24
Bigla kong naalala kung paano kami unang nagkita at nagkakilala ni Celine. Liam hired me as his fake girlfriend for one week. Ang sinabi niya sa akin ay gusto niyang iwasan ang pagpapakasal. Tinanggap ko ang inalok niyang trabaho sa akin dahil kailangan ko rin ng pera. Siguro noong na-meet ko ang pamilya nilang dalawa, 'yon din ang araw para pag-usapan ang engagement ng dalawa. "Kahit na ipinakilala ka niya bilang girlfriend sa buong mundo, wala ka pa ring magagawa dahil bata pa lamang kami ipinagkasundo ni Liam." Napasinghap ako at pinipigilan ang aking sarili na huwag pansinin ang mga sinasabi ni Celine. "I was eighteen years old back then when our parents arranged this marriage, Francine." "'Yan ba ang pinunta mo rito para ipamukha sa akin na wala akong karapatan kay Liam? Na ginagamit niya lang ako dahil hindi pa siya handa na pakasalan ka?" Ngumisi siya at kumuha ng isang apple. "I*****k mo sa baga si Liam, Celine! Itali mo siya sa leeg mo para hindi siya makatakas!" singhal ko
Beyond the Bargain Chapter 25
May kinuha siya sa kaniyang bulsa. Nanlaki ang aking mata ng makita ang box ng singsing. Binuksan niya ito. Mas lalo akong nakaramdam ng galit nang makita ko ang kaparehong singsing na suot ni Celine sa kaniyang daliri kanina. Lumuhod si Liam sa aking harapan. "Will you marry me?" sabi niya habang nakaluhod. Pumikit ako bago siya sinampal."Hindi mo ako makukuha sa ganiyan, Liam. Sa tingin mo papayag akong ikasal sa 'yo? Pagkatapos mong mag-propose kay Celine ay sa akin ka naman magpo-propose ng kasal? Hindi ako laruan na iiwan mo kapag nawalan ka ng gana at babalikan mo kapag gusto mo!" Hindi ko mapigilan ang aking sarili na pagtaasan siya ng boses. Nanatili pa rin siyang nakaluhod. "Dalawang singsing talaga ang binili mo para sa aming dalawa ni Celine? Umalis ka na at isama mo ang singsing na 'yan!" sigaw ko sa kaniya."Hindi ako nag-propose kay Celine. Hindi ko alam ang sinasabi mo, Francine. Nakahawak pa rin ang kaniyang kamay sa singsing. "Grandma gave this ring," dugtong niya na
Beyond the Bargain Chapter 26
Inabala ko ang aking sarili sa pag-re-review para sa scholarship na ina-apply-an ko paglabas ng hospital. Ginamit ko ang perang binigay ni Celine para makapagsimula muli. Kinuwento ko rin kay Lucas kung papaano kami nagkakilala ni Liam. Tinawanan niya lang ako pagkatapos ko itong ikwento dahil hindi raw halata sa aking mukha na maloloko ako ng isang matanda. Tinulongan ako ni Lucas sa paghahanap ng murang paaralan para sa kursong gusto kong kunin. Pansamantala akong nakatira ngayon sa condo malapit kay Lucas. Pinili niyang maging magkapitbahay kami para raw mabantayan niya ako. Tinulongan din ako ni Lucas sa pagbili ng mga gamit ko sa condo. Halos araw-araw kaming magkasama ni Lucas lalo na't wala akong trabaho at nasa condo lang ako. Pag-uwi niya galing sa trabaho ay bibisitahin niya ako at makikipagkwentohan bago siya matutulog. Gabi na siyang nakakauwi galing sa trabaho bilang isang engineer sa kompanya na pagmamay-ari ni Liam. Nasanay ako sa ganitong set up namin sa tatlong lingg
Beyond the Bargain Chapter 27
Maaga kaming bumiyahe patungo sa resort dahil maaga rin dumating ang tatlong lalaking sumundo sa amin. Sasakay kami ng bangka patungo sa resort ng pamilya ni Lucas. Hindi ko mapigilan ang mamangha sa ganda ng tanawin habang nasa biyahe kami patungo sa kanilang resort. Ang sariwa ng hangin at ang linis ng tubig sa dagat. Inalalayan ako ni Lucas pababa ng bangka habang ang tatlong lalaki naman ay nakasunod sa amin at bitbit ang aming mga gamit. Hindi mawala ang aking ngiti sa ganda ng tanawin. Sayang at wala akong phone na magagamit para kumuha ng mga litrato. Sinulyapan ko si Lucas. Kagabi ko pa napapansin ang pagiging tahimik niya. "Are you okay?" I suddenly asked. Hindi ako sanay na tahimik si Lucas. "Yeah," sagot niya at inilagay ang kaniyang kamay sa aking baywang. Napalingon ako sa kaniya. "Are you sure?" I asked again dahil hindi ako satisfied sa sagot niya. Tumango siya at ngumiti sa akin. "Are you hungry?" tanong niya bago kami pumasok sa kanilang villa. "Nagpaluto ako sa
Beyond the Bargain Chapter 28
Maraming mga turista ang naliligo sa dagat pagdating namin doon. May nakita kaming naglalaro ng volleyball sa gilid ng dagat, naglalaro sa puting buhangin at nag-sa-sunbathing. Masarap maligo sa ganitong oras dahil hindi pa gaanong mainit ang sikat ng araw. "Gusto mo na bang maligo?" tanong ni Lucas nang mapansin niyang nakatingin ako sa mga batang naliligo sa dagat at naglalaro kasama ang pamilya nito. Bigla kong naalala si Nanay at ang mga kapatid ko. Namimiss ko na sina Nanay at ang aking dalawang bulilit na kapatid. "Naaalala ko ang mga kapatid ko sa kanila," sabi ko at nanatiling nakatingin sa isang pamilyang naglalaro sa dagat. "Namimiss mo na ba sila?" tanong ni Lucas. Sinulyapan ko siya at muling tumingin sa dagat. "Oo. Lalo na si Nanay. Wala na akong balita sa kaniya. Hindi ko rin alam kung nag-aaral pa ba ang mga kapatid ko," sagot ko at bumuntong hininga. Umupo ako sa buhangin at pinagmasdan ang tubig ng dagat. "Pwede mo naman silang bisitahin. Sasamahan kita," sabi ni
Beyond the Bargain Chapter 29
It's been over a month since I last saw Liam. I still feel the pain every time I think about him being engaged and soon getting married to someone else. I can't help but accept the truth. He will never be mine. "Happy birthday, Andrew!" Celine greeted Andrew. "Happy birthday, dude!" Liam greeted. I missed his voice. Kahit nakakairita siya minsan ay namimiss ko pa rin siya. Sandali lang kaming nagkasama pero ang bilis kong na-attached kay Liam. "Akala ko ay hindi na kayo darating. Babangasan talaga kita kapag wala ka sa birthday ko!" rinig kong biro ni Andrew kay Lucas. "Congratulations to both of you!" Andrew's colleague said.I closed my eyes upon hearing what Andrew's colleague said. I just wanted to disappear and avoid the two of them. Maybe I shouldn't have come here in the first place. I can't blame Lucas either because it was my idea to greet Andrew. Perhaps Lucas already knew that Celine and Liam would come here once he remembered that it was Andrew's birthday today. "Than
Beyond the Bargain Chapter 30
Naglakad ako pabalik sa kubo at nagbabasakaling nandoon si Lucas. Pagdating ko sa kubo, tanging si Andrew at ang kaniyang mga kasama sa trabaho lang ang nandoon. Nagtatawanan habang umiinom ng wine. Agad tumayo si Andrew nang makita niya ako. Napalunok ako nang mapagtantong nakalimutan ko pa lang kunin ang aking blazer at maong na-short. "Nasaan si Lucas?" tanong ni Andrew. "Akala ko magkasama kayo rito," sabi ko at pinasadahan ng tingin ang buong kubo. "Magkasama kayong dalawa kanina 'di ba?" tanong ni Lucas at sinulyapan ang kaniyang mga kasama. "I'm gonna call him," sabi ni Andrew. Mabilis niyang kinuha ang kaniyang phone sa ibabaw ng mesa at tinawagan si Lucas. Nag-ring lang ang phone ni Lucas. "He's not picking up his phone," sabi ni Andrew at tumingin sa akin. "Iniwan niya sa villa ang kaniyang phone kanina. I'm not sure kung bumalik ba siya sa villa," sabi ko. "Baka nag-cr lang or may pinuntahan si Lucas. You can stay here while waiting him," sabi ni Andrew. Bumuntong hinin
Pinakabagong kabanata
