Share
Chapter 54
Kaugnay na kabanata
Beyond the Bargain Chapter 55
Napansin ko ang biglang pagkuyom ng kaniyang mga kamay. Hindi ako nagsalita. Nanatili akong naghihintay sa kaniyang sagot. He knows them kung sino ang nag-utos aa mga taong humahabol sa amin. I need an answer. Hindi pwedeng hindi ko rin malaman kung sino ang may pakana ng gulong 'to. "Sino sila? Bakit nila tayo gustong patayin, Liam?!" Hindi ko mapigilang pagtaasan siya ng boses. Nanganganib ang buhay namin. Natatakot ako para sa aking anak. "Mommy, they're still following us!" sigaw ni Max. Mabilis kong kinuha ang mga baril at kinarga ang aking anak. Hinawakan ko ang balikat ni Liam para alalayan siya sa paglalakad. Nagulat ako nang bigla niya itong kinuha at itinulak ako. Tiningnan ko siya na puno ng pagtatanong. Muli kong hinawakan ang kaniyang balikat ngunit mabilis siyang umiwas. "Run and save your lives!" sigaw ni Liam. Hindi ako agad nakapagsalita. Nagugulohan ako. I can't leave him alone sa mga taong gustong pumatay sa amin. "Mommy, let's go!" sigaw ni Max habang umiiyak.
Beyond the Bargain Chapter 56
Nagmulat ako ng mata nang may narinig akong mga kaluskos sa paligid. Tumila na rin ang ulan. Hindi na rin nangingig si Liam. Nilingon ko si Max sa kaniyang hinihigaan ngunit wala siya. "Max?" tawag ko at agad na lumabas ng kweba. "Mommy!" Muntik na akong madulas nang biglang sumigaw si Max sa aking likuran. Hinawakan ko ang aking dibdib sa sobrang gulat. Yumakap siya sa aking mga bente. Hinarap ko si Max at lumuhod para magka-level kami. "Where have you been? Akala ko kung ano na ang nangyari sa 'yo." "I open one of the food, mommy. I'm so hungry." Sagot ni Max at ipinakita sa akin ang plastic na may lamang biscuit. Hindi ako nakapagsalita. Nanatili lang akong nakatitig sa plastix na hawak ni Max. Parang kinurot ang puso ko sa sinabi ni Max. Gabi na at kaninang tanghali pa kami kumain. "Are you mad, Mommy? Sorry, I should ask your permission first bago ko ito kinain..." Yumuko si Max at pinaglaroan ang plastic. "I'm not mad, son. I'm worried about you," sabi ko at niyakap ang
Beyond the Bargain Chapter 57
Nanatili akong nakatitig kay Liam at naghihintay na sasabihin niyang nagbibiro lang siya. Seryoso ang mukha niya habang sinasabi niya ito. Bigla kong naisip si Vanessa. Nakita ko siya sa banyo ng mga babae habang hinahanap ko si Max. "Don't tell me may atraso ang pamilya namin sa kanila. Imposible ang sinasabi mo, Liam." "Hindi ko rin alam. Matagal na akong walang koneksiyon sa kaniya. Ang alam ko lang ay galit ang pamilya niya sa akin." "I saw her bago nangyari ang lahat ng 'to sa atin ngayon. I saw Vanessa," sabi ko. "What? How?" takang tanong ni Liam. "Nakita ko siya sa banyo habang hinahanap ko si Max. Tinanong niya ako kung bakit ko raw siya kilala. Ang sagot ko ay nakilala ko siya dahil kay Lucas." "Wala na ba siyang ibang sinabi sa 'yo?" Umiling ako. "Vanessa was her old name? Did she changed her name?" tanong ko kay Liam. Bakas sa mukha ni Vanessa ang pagkagulat nang tinawag ko siya sa kaniyang pangalan. "Yes. She changed her name into Irene Lacsamana." Sagot ni Liam.
Beyond the Bargain Chapter 58
Nakahinga ako ng maluwang nang may nakita kaming isang matandang amerikano na nagwawalis sa labas ng kaniyang bahay. Namilog ang kaniyang mga mata nang tingnan niya kami. "Who are you?" tanong ng matandang amerikano. "Please help us. We need to escape. Someone tried to kill us!" Hinihingal na sabi ni Liam bago niya ibinaba si Max. Nataranta ang matandang amerikano. Hindi siya nagdadalawang-isip na papasokin kami sa loob ng kaniyang bahay. May pinindot siya sa gilid ng aparador at bigla itong bumukas. "You can hide here." Sabi ng matanda. "An underground?" Curious kong tanong. Tumango ang matanda at tinulongan niya kami sa pagbaba ng aming mga gamit. "You can press this button if you want to go out." Sabi ng matandang amerikano at ipinakita sa amin ang pagbukas at sirado ng pintuan sa underground. "I'll be back. Just stay here." Pinindot ko ang close button pag-alis ng matandang amerikano. "Mommy where are we?" Curious na tanong ng aking anak at tiningnan ang paligid. "Nasa un
Beyond the Bargain Chapter 59
Nakahinga ako ng maluwang at napalitan ng saya ang kabang nararamdaman ko kanina nang may nakita akong malalaking gusali. Mas lalo akong nakaramdam ng gutom sa sari-saring amoy ng mga pagkain sa paligid. The man stopped and looked at us. "You need to hide the guns you're carrying. I'll look for a pawnshop where we can pawn the smartwatch. You need the money to get back to your families." Ibinigay namin sa lalaki ang aming mga baril. Maingat niya itong itinago. Muli niyang binuhay ang makina ng tricycle at pinark ang kaniyang ito sa harap ng isang pawnshop. Bumaba kami at sumunod sa lalaki. Kinausap niya ang guwardiya bago kami pumasok. Pinagtitinginan kami ng mga tao sa loob ng pawnshop dahil sa suot namin. Tinakpan ko ang mukha ni Max. Umupo kami sa bakanteng upuan at hinihintay ang lalaki na matapos. Makalipas ang mahigat isang oras na paghihintay ay natapos din siya. Nakangiti siyang bumalik sa amin dala ang pera. "I had a hard time pawning your limited edition smartwatch, so I
Beyond the Bargain Chapter 60
The moment I opened my eyes, I squinted them as the light from the open window filled my sight. "You're awake." I heard a familiar voice. It's Lucas. Luminga-linga ako, sinusuri ang buong paligid. Pinag-aralan kung nasaan ako. But this is my room. Paano ako napunta rito? Ipinikit ko muli ang aking mga mata. "Mommy!" Muli kong idinilat ang aking mga mata nang narinig ko ang boses ng aking anak. Mabilis siyang umakyat at pumatong sa akin."Let's eat, Mom." "She needs to rest, Max." Sabi ni Lucas at kinuha si Max. "But I want to eat with her, Tito." Dahan-dahan akong bumangon. Ramdam ko ang pamamanhid ng aking paa. Inalis ko ang kumot para tingnan ito. Nakabenda ang dalawa kong paa. Tiningnan ko ang aking sarili. Nakapagbihis na rin ako ng damit. Ang huli kong naaalala ay nasa loob kami ng taxi. Sinubokan kong igalaw ang aking mga paa. "Hindi ba ako nananaginip?" Curious kong tanong at nag-angat ng tingin kay Liam. Hinawakan ko ang aking mukha at pinisil ito. "You're not. Ligtas n
Beyond the Bargain Chapter 61
Makalipas ang isang linggo ay naging maayos na ang pakiramdam ko. Maayos na rin ang mga sugat ko sa aking paa kaya nakakalakad na ako. Inabala ko ang aking sarili sa pagbabasa ng mga dokumento tungkol sa aming kompanya. Pinuntahan ko rin ang mga pamilya ng mga empleyadong namatay at binigyan sila ng cash assistance. Naging mainit ang aking pangalan sa media mula nang nagpakita ako sa publiko. Palaging ako ang laman sa mga balita araw-araw. May nababasa akong positive at negative feedbacks sa ibang tao. Ginawa kong motivation ang mga sinasabi ng mga tao sa akin para magpatuloy. Sa susunod na linggo ay opisyal na akong magiging CEO sa kompanya. Gusto ni Daddy na maging pormal ang pagpapakilala niya sa bagong CEO pero mas pinili ko ang hindi dahil natatakot ako na baka maulit ang nangyari sa resort namin. Maraming nadamay at nasawi. Kinuha ko sa loob ng drawer ang sticky notes. Isinulat ko ang mga taong may kinalaman sa pagka-aksidente namin noon at sa nangyari ngayon. I printed their
Beyond the Bargain Chapter 62
Ikinuyom ko ang aking mga palad. Minor de edad pa si Axyl at wala itong sapat na lakas para labanan ang pang-aabuso ng sarili niyang mga magulang. "I'll be back, Dr. Analyn. I'll leave Max here for now," I said before gently setting Max down to follow them. "Wait, Mrs. Crawford!" I interrupted them as I caught up with them in the hallway. Mrs. Crawford didn't turn around. She was busy pulling her child along, who continued to cry. "Mommy, it hurts..." Axyl whimpered to his mother. "You'll get hurt if you don't come with me!" Mrs. Crawford shouted. "Your child is in pain!" I said, unable to resist getting involved. I quickly took Axyl and hid him behind me. I was surprised when he suddenly hugged my legs. Mrs. Crawford smirked. "Who are you to meddle in this?" Suminghap ako. "You are physically abusing the child, Mrs. Crawford. That is not beneficial for Axyl," I said. "And who told you that I am abusing him? Was it Dr. Analyn?" She laughed again and placed her hand on her wa
Pinakabagong kabanata
