Chapter 47

"Ma'am Sofia pinabibigay po ng babaeng kapangalan nyo" sabi ni Betty na inilusot ang bag na maliit sa siwang ng gate at inaabot kay Catherine.

"Umalis na daw po kayo kundi tatawag siya ng pulis" sabi pa nito. Inabot ni Catherine ang bag at nakita niyang nasa likod nito si Nanay Mila.

"Pasensiya na kayo mahabang kuwento pero po masaya akong nakilala kayo"

"Magiingat ka Catherine. Alagaan mo ang sarili mo. Heto...... Address yan ng bahay ng anak ko. Puntahan mo. Tatawagan ko siya mamaya. Sige na umalis ka na mawawalan ka ng biyahe" lumuluhang sabi ng matandang napamahal na rin kay Catherine.

"Naglagay ako ng jacket sa bag na yan at malamig ang gabi. Magiingat ka anak. Magiingat ka Catherine" sabi ng matanda na tuluyan ng umiyak.

Halos hindi mabasa ni Catherine ang nakasulat sa papel na inabot ni manang Mila. Hilam sa luha ang mga mata niya. nanginginig ang tuhod ng dalaga kaya halos hindi niya maihakbang ang mga paa. Nilingon ni Catherine ang bahay ni Andrew, ang bahay na naging kanlung