He was so scared. Noon pa man si Catherine na ang tanging nakakapagdulot sa kanya ng mga ganitong pakiramdam mula sa pakiramdam na parang mamamatay hanggang sa pakiramdam na parang nalulunod.Whenever he though that he already lost her at paulit ulit na parang pinapatay si Andrew. Ang lahat ng poot at hinanakit niya noon kay Catherine ay panakitp butas lamang niya sa totoong nararamdan.Yun ang dahilan kaya kahit isang minuto hindi siya tumigil sa paghahanap dito.Kahit isang minuto hindi niya tinigilang mahalin ito and now he regreted all his stupid action just to hide his miserable life.Pinagsisishan ni Andrew na tiniis niya ang sariling damdamin at lumikha iyon ng mas malalim na sugat sa pinakamaahal and led her to put her life in danger now.Andrew went inside Catherine's room, slowly not to wake her up. Kailangan daw nito ng mahabang pahinga sabi ng doktor. Kailangan daw maiwasang ma stress ito o magalit to avoid further attack."Babe...Babe..." Pagbanggit pa lang ni Andrew ng e
"Mahal na mahal kita Catherine.Your my one and only wife hindi yun mababago ninuman" Sabi ini Andrew saka nito hinalikan ang naturulog pang si Catherine sa noo nito at sa tungki ng ilong. "I miss you babe, i love you so much. Magpagaling ka na please"Umaasa si Andrew na hindi pa huli ang lahat para sa kanila ng asawaa. Marami ng mga araw ang lumipas.Hindi biro ang mahigit dalawang taon na naghirap ang mga kalooban nila. Pinaglaruan sila ng panahon at mga maling akala. Pinaglaruan sila ng mapagbirong tadhana."Magpagaling ka my wife, wag kang magalala ako ang bahala sa lahat mahal na mahal kita" Sabi ni Andrew saka hinalikan ulit ang noo ni Catherine. Lumabas na si Andrew para asikasuhun ang mga dapat asikasuhin.Samantlaa....Catherine heard everything, kahit groggy sa gamot ay malinaw niyang naririnig ang pagtatapat ni Andrew. Lahat ng hinanakit sa loob ng dalawang taon, lahat ng hirap ng katawan at kalooban sa loob ng mga panahong iyon ay tila bulang naglaho.His sincere word and
"Pero Sir, bago ako bumalik ng Maynila noong isang linggo dumaan ako sa bahay na iyun ulit . Wala na doon si Maam Cath.Wala din yung ate niya.Tanging ang lola ng bata ang naroon. At alam mo ba sir? Ang suwerte nyo ni maam Cath.Bibo at malambing ang anak nyo""What? ulitin mo ang ang sinabi mo. Anak ko?Tama ba ang narinig ko?" malakas ang boses na sabi ni Andrew. "Opo sir, una kamukha mo nsg bsta kahit dalawang taon gulang pa lang.Kasong lago ng kilay mo sir eh.Wait sir Send ko picture sa messenger mo.Narecieve mo na sir..?Sir.. magpapaalam na ako sir nandito na kliyente ko" "Okay, thank you" tulalang sabi ni Andrew jabangvumuulit ulit sa tenga niya ang salitang "anak ko" Agad pinatay ni Andrew ang call botton at lumipat sa messenger. At ng ng makita ang larawan ng batang ipinadala ng kausap. Biglang napalabas ng kotse si Andrew at doon sumigaw ng sumigaw...."Aaaahhh.....Aaahh.......why..?why..?" sigaw ni Andrew sabay napaupo sa gilid ng kotse niya at doon na lang sa sumadal at n
"Ah, sorry Andrew wala akong maisip na idadahilan nong mga panahon na hinahanap ka niya.Ang hirpa mamg alibi ng paiba iba masyado soyang bibo.Kaya nang atick ma lang ako sa iisang alibi tapos para hindi din siya mausisa eh pagsuweldo ko bumibili ako ng toys tapos kunwari padala mo" biglang lumungkot ang mukha ni Catherine."Oh Babe, Sorry talaga sa mga panahong yun at salamat, salamamt Babe ng sobra sa lahat ng paghihirap na sinolo mo ng magisa babawi ako pangako ko yan" sabi ni Andrew at niyakap ng mahigpit ang asawa naiyak na ng sandalign iyon. Alam naman ni Andrew na sa pagkatao ni Catherine ay gagawin iyon ng asawa. She the perfect ideal woman nan mutokan na niyang mawala sa buhay niya kaya mas hinigpitan pa ni Andrew ang yakap sa asawa "I'm sorry... I'm so sorry my wife. I love you and always love you. I never stop loving you not even for a second babe, Please forgive me, Stay with me please, and love me again. I need you, babe. I can't live without you" sunod sunod na sabi n
💥Epilogue💥"Now that you're fine, and everything is back to normal babe, you have a lot of explaining to do with me now" Sabi ni Andrew."Hah, agad agad may kasalanan na naman ako?""Unang una, wag mong isiping galit ako I know why this happened. At habang buhay akong babawi pangako. Wag ka ring magagalit kung di ko muna sinabi kase nagpapagaling ka pa" Sabi ni Andrew.Medyo mali yung timing ng dumating ang report ng imbestigador na inupahan ko. You were battling death ng oras na yun time kaya hindi kita masesermunan."What pinaimbistegahan mo ako?""Diba nga I told you ipinahahanap kita for two years walang palya walang tigil babe. Sabi ko nga kahit maubos ang yaman ko mahanap ka lang. Kaso nauna kitang nakita bago ka nadiskobre ng inupahan ko.Diba panig pa rin sa akin ang may kapal."But after meeting him, lahat ng sermon ko para sayo bigla kung nalunok. My heart was so happy i i almost choke my breath. Babe, hindi ko maipaliwanag , wala akong ginawa kundi ang yakapin at halikan
"Who are you? What are you doing inside my room? who let you in?" sunod sunod na tanong ni Andrew."I'm your wife can't you recognize me? sagot ng sophistikadang babaeng sing taas ng tore ang takong at sing kapal ng snow ng Korea ang lipstick."No! you are not? You maybe look like my wife but you're definitely not her" inis na sabi ni Andrew.Sino ba tong babae na ito at paano ito nakapasok sa silid nila. Siya namang pagpasok ni Catherine na nagulat sa tagpong nakita. Nabitawan nito ang hawak na plastic ng prutas at sa katarantahan ay natabig ang kape at bumagsak iyon sa tiles na sahig.Pinulot ni Catherine ang basag na tasa but Andrew is fast enough to stop her."Ano ka ba Sofia, Let Manang Mila do it. Kailan mo ba makakasanayan that you are my wife and not my maid!" galit na sabi nito sabay hablot kay Catherine saka siya itinayo. Napatingin si Sofia sa bisitang nakapameywang habang nakangisi sa kanya."Well, well, well Sofia. Siguro naman you were blessed enough at siguro naman pwe
"Cathy.... Catherine.. hoy! gising na male late ka sa unang araw mo sa pabrika. hoy..!hoy.!" sigaw ng kapatid ni Cathy na nanggigising sa kanya. Napabalikwas si Catherine ng marinig ang salitang late. Hindi OA ang kapatid niya kapag sinabi nitong male late na siya totoo yun. Medyo napahimbing kase ang tulog niya dahil sa kakapanuod ng isang serye na inaabangan niya sa cellphone niya. Iyon na lamang ang pinaglilibangan niya sa gabi kesa kugn ano anong pumapasok sa isip niya. Wala siyang oras at panahon manuod nito sa prime time dahil sa trabaho kaya sa reply online niya pinapanuod. "Putek! Anong oras na?" tanong ni Cathy na nauntog pa sa mababang bubung ng doule deck nilang magkapatid ng biglang bumalikwas ng bangon. "Aba... mag aalas sais na ng umaga eh" sagot nito. Pagkatapos ibato sa kanya ang tuwalyang nakapulupot sa buhok nito Nakapaligo na ang ate niya. Sa Mrt ito nagta trabaho bilang teller samantalang siya ay timekeeper naman sa isang pabrika ng mga delata. Mas de hamak na
Umalis siya ng araw na iyon ng hindi bukal sa kanyang kalooban umalis siya dahil ipinagtabuyan siya ni Sofia. Napilitan siyang lisanin ang bahay ni Andrew dahil sa banta ni Sofia na guguluhin ang pamilya niyang nananahiik at walang alam sa loob ng isang taon. Nilisan niya ang tirahang naging kanlungan ng kanyang pangarap, pagkababae at pagibig. Masakit man sa kalooban ni Sofia na lisanin ang lugar ng wala man lang paliwanang o paguusap ay wala siyang magagawa ng mga panahong iyon. Wala siyang laban. Napakasakit noon para kay Catherine pero anu ba ang magagawa niya.Kahit pa nga nasa kanya ang lahat ng karapatan. Tama nga naman ang lahat.Siya ang may mali. Kaya siya ang dapat umani ng lahat ng hirap.Siya ang lumabag sa kasundun, siya ang sumangayon sa kasinungalingan at waang dapat mamgdusa kundi siya lamang. Ano nga ba naman ang laban niya kay Sofia. Ano nga ba ang kakayanan niyang patunayan ang damdamin kung simula pa lamang ay mali na. Nagulantang na lamang si Catherine dahil sa