💥Epilogue💥"Now that you're fine, and everything is back to normal babe, you have a lot of explaining to do with me now" Sabi ni Andrew."Hah, agad agad may kasalanan na naman ako?""Unang una, wag mong isiping galit ako I know why this happened. At habang buhay akong babawi pangako. Wag ka ring magagalit kung di ko muna sinabi kase nagpapagaling ka pa" Sabi ni Andrew.Medyo mali yung timing ng dumating ang report ng imbestigador na inupahan ko. You were battling death ng oras na yun time kaya hindi kita masesermunan."What pinaimbistegahan mo ako?""Diba nga I told you ipinahahanap kita for two years walang palya walang tigil babe. Sabi ko nga kahit maubos ang yaman ko mahanap ka lang. Kaso nauna kitang nakita bago ka nadiskobre ng inupahan ko.Diba panig pa rin sa akin ang may kapal."But after meeting him, lahat ng sermon ko para sayo bigla kung nalunok. My heart was so happy i i almost choke my breath. Babe, hindi ko maipaliwanag , wala akong ginawa kundi ang yakapin at halikan
"Who are you? What are you doing inside my room? who let you in?" sunod sunod na tanong ni Andrew."I'm your wife can't you recognize me? sagot ng sophistikadang babaeng sing taas ng tore ang takong at sing kapal ng snow ng Korea ang lipstick."No! you are not? You maybe look like my wife but you're definitely not her" inis na sabi ni Andrew.Sino ba tong babae na ito at paano ito nakapasok sa silid nila. Siya namang pagpasok ni Catherine na nagulat sa tagpong nakita. Nabitawan nito ang hawak na plastic ng prutas at sa katarantahan ay natabig ang kape at bumagsak iyon sa tiles na sahig.Pinulot ni Catherine ang basag na tasa but Andrew is fast enough to stop her."Ano ka ba Sofia, Let Manang Mila do it. Kailan mo ba makakasanayan that you are my wife and not my maid!" galit na sabi nito sabay hablot kay Catherine saka siya itinayo. Napatingin si Sofia sa bisitang nakapameywang habang nakangisi sa kanya."Well, well, well Sofia. Siguro naman you were blessed enough at siguro naman pwe
"Cathy.... Catherine.. hoy! gising na male late ka sa unang araw mo sa pabrika. hoy..!hoy.!" sigaw ng kapatid ni Cathy na nanggigising sa kanya. Napabalikwas si Catherine ng marinig ang salitang late. Hindi OA ang kapatid niya kapag sinabi nitong male late na siya totoo yun. Medyo napahimbing kase ang tulog niya dahil sa kakapanuod ng isang serye na inaabangan niya sa cellphone niya. Iyon na lamang ang pinaglilibangan niya sa gabi kesa kugn ano anong pumapasok sa isip niya. Wala siyang oras at panahon manuod nito sa prime time dahil sa trabaho kaya sa reply online niya pinapanuod. "Putek! Anong oras na?" tanong ni Cathy na nauntog pa sa mababang bubung ng doule deck nilang magkapatid ng biglang bumalikwas ng bangon. "Aba... mag aalas sais na ng umaga eh" sagot nito. Pagkatapos ibato sa kanya ang tuwalyang nakapulupot sa buhok nito Nakapaligo na ang ate niya. Sa Mrt ito nagta trabaho bilang teller samantalang siya ay timekeeper naman sa isang pabrika ng mga delata. Mas de hamak na
Umalis siya ng araw na iyon ng hindi bukal sa kanyang kalooban umalis siya dahil ipinagtabuyan siya ni Sofia. Napilitan siyang lisanin ang bahay ni Andrew dahil sa banta ni Sofia na guguluhin ang pamilya niyang nananahiik at walang alam sa loob ng isang taon. Nilisan niya ang tirahang naging kanlungan ng kanyang pangarap, pagkababae at pagibig. Masakit man sa kalooban ni Sofia na lisanin ang lugar ng wala man lang paliwanang o paguusap ay wala siyang magagawa ng mga panahong iyon. Wala siyang laban. Napakasakit noon para kay Catherine pero anu ba ang magagawa niya.Kahit pa nga nasa kanya ang lahat ng karapatan. Tama nga naman ang lahat.Siya ang may mali. Kaya siya ang dapat umani ng lahat ng hirap.Siya ang lumabag sa kasundun, siya ang sumangayon sa kasinungalingan at waang dapat mamgdusa kundi siya lamang. Ano nga ba naman ang laban niya kay Sofia. Ano nga ba ang kakayanan niyang patunayan ang damdamin kung simula pa lamang ay mali na. Nagulantang na lamang si Catherine dahil sa
Tulala pa rin si Catherine. Hindi pa rin siya makapaniwalang tiyuhin ni Andrew ang mayari ng kompanyang napasukan. Halos dalawang taon ang inilaan niya makaiwas lamang na mag cross ang landas nila ni Andrew. Pero heto at sa kompanya pa din pala nito siya babagsak. Halos gustong magwala ni Catherine sa saklap ng kapalaran niya. Alam niyang nakilala siya ni Andrew at alam niyang mula sa mga oras na ito ay hindi siya nito patatahimikin sa kasalanan niya. "Hoy girl ang guawapo ng anak ng may ari noh? makalaglag panty sa kaguwapuhan" bulong sa kanya ni Analyn na kapwa niya operator. "Hindi yun anak, dinig ko pamangkin. Guwapo nga kaso mukhang masungit at dinig ko pa eto na nga daw ang bagong may ari kaya patay na" sabi naman ni Malou na naki chismis na din. "Bakit naman patay na. Kung siya bagong may ari ibig sabihin araw araw ko makikita ang mga mapupulang labi niya at ang kinis ng pisngi nito. Naku po parang ang sarap sigurong humalik nun?" singit ni Analyn. "Ang suwerte siguro ng gi
Doon pa lamang nakahinga ng maluwag si Catherine. Pero tagos lahat sa puso niya ang mga sinabi ni Andrew. Buo ang kutob niyang para sa kanya lahat ang mga sinabi nito.Alam niyang sa pasimpleng paraan ay sinusumbatan siya nito at pinamumukhaan kaya naman lalong nagkaroon ng pagnanais si Catherine na umalis na lang at maghanap ng ibang mapapasukan kapag pinayagan siya ng ate niya.Napayuko na lamang si Catherine. Ano nga bang karapatan niyang magreklamo at masaktan gayong siya ang may malaking atraso dito. At sa totoo lang sa kabila ng lahat ng sakit ng damdaming at pangungulilang pinagdaanan niya. Alam na alam ni Catherine na hindi pa siya nakakabayad kay Andrew dahil hindi pa siya sinisingil nito. Ang buong akala niya noon ng umalis siya ng bahay nito ay ipahahanap siya sa pulis at ipakukulong pero hindi yun naganap.Tumagal ng dalawang taon ang kaparusahan niya. Hindi na halos namalayan ni Catherine kong paano nakaraos ang maghapon niya ng araw na iyon basta namalayan na lang niya pa
Sinasabi na nga ba niya. Tama ang kutob niya pagganti ang plano nito. Lahat ng ito ay paghihiganti sa kanya. Dinadaan nito sa authorization , dinadaan siya sa pagiging my ari ng kompanya nit at hamak na emleyada siya. Non at ngayong wala pa ring pinagkaiba ang katayuan nila ."Okay fine if this is your way of punishing me sige payag na ako. Wala naman akong magagawa. Pero sana pinarusahan mo ako sa ibang paraan. Hindi yung huhusgahan mo ako dahil sa isa o dalawang beses na late. You bluntly telling me that my skills is not enough kahit man lang sa posisyun na date puncher?Samantalang ang hina hire nga nila dyan ay high school graduate lang. Hindi bat napakasakit na insulto yun?" sabi ni Catherine."Who's punishing you? Me?" takang tanong ni Andrew."You know what mukhang lutang ka lang Miss Andres. You are the one bringing your matter here on the table" Sabi ni Andrew."The reason your name was not there is because of the second reason. Indeed, your skill doesn't fit the work. Like wh
"Hah" naguguluhang sabi ni Catherine."I saw you flirting with that man kaya ayan sa kalandian mo nasugatan ka tuloy sa pagpipilit mong tulungan yun" sabi pa nito."Ano? ako? nagpi flirt? A-a ako?" manghang tanong ni Catherine. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Hindi makapaniwalang binintangan siya ni Andrew ng ganun. Ano bang ka Flirtan sa pagsampa sa makina ? saan banda ako nagflirt doon?" hindi maisip ni Catherine kung paano naisip ni Andrew na nagpi flirt siya."Yes!" deretsong sagot nito sabay pagalit na hinablot ang kamay niya para lagyan ng betadine. Na kinuha nito sa drawer ng table nito. Hinablot ni Catherine pabawi ang kamay niya ng maalala ang kakasabi lang ng lalaki ng flirt siya. Nakaramdam ng inis ang dalaga."Kaya kung gamutin sarili ko sir. Malayo sa bituka yan" sabi ni Catherine at humakbang patungo sa pinto para sana lumabas. Pero hinablot siya ni Andrew."And you're willing to endure the pain for him? Gaano mo siya ka miss at wala pa ngang sampong minutong narit