C8SELENA POV.Natapos ko ang paglilinis ng buong kusina. Kumalma ako kahit papaano pero ramdam ko parin ang mugto ng mga mata ko. Kinalma ko ang sarili ko, kahit ngayong araw lang gusto kong mag magpahinga sa sakit. Kahit ngaun lang gusto kong maramdaman ng ginhawa.Gabi na ng natapos ako, sa pag lilinis saka sa pag luluto, kailangan ko ring mag trabaho dito kase tulad ng sabe ko naninirahan lang ako dito para tulungan si Lucas maka alala. Hinanda ko ang lahat ng pagkain ng marinig ko sina Maam na kakauwi lang at pagkain kaagad ang hiningi.Kasama ko na ngaun ang dalawang kasambahay para tulungan ako sa pag lagay ng pagkain sa dining area. Alam kong mugto parin ang mata ko galing sa pag iyak pero dibale na, hindi naman siguro un mapapansin.Sumunod ako sa dalawang katulong palabas ng kusina para pumunta sa dining area at naabutan ko kaagad si maam at sir na kakaupo lang, siguro pagud na pagud sila sa trabaho."Ohhh hija? Ikaw ang nag luto?" tumango ako sa tanong ni maam saka ngumiti
SELENA POV.Si mea ang una unang lumabas ng taxi ng narating namin ang samanego building. Walang tigil ang pagtibok ng puso ko. kinalma ko ang sarili ko bago ako pumasok. Halos gusto ng takbuhin ni Mea ang loob papasok sa sobrang sabik. Napangiti ako sa inasta ng kasama. Huminga ulit ako ng malalim dahil sobrang bilis ng tibok ng puso dagdagan pa ng kaba.Pagpasok ko sinalubong kaagad ako ng dalawang katulong dito. Nasa tabe ko lang si Mea, hindi pa tumuloy sa bakuran kahit gusto ng pumasok. Naririnig ko ang ingay saka music mula sa bakuran hanggang dito. Mag bibihis pa sana ako pero pinigilan na ako ng dalawanv katulong kase kanina pa daw nag simula. Binigyan nila ako ng isang bagay na parang apron. Nilagay ko ito sa bewang ko bago nila ako hinila papunta sa bakuran.Tumambad kaagad sa akin ang naglalakihang mga bisita na nag iinuman saka nag kwentuhan. Nag sasalita ang emcee ngunit hindi ko nasundan dahil hinila na ako ng dalawang naktulong dito papunta sa buffet para mag simula ng
SELENA POV.Si mea ang una unang lumabas ng taxi ng narating namin ang samanego building. Walang tigil ang pagtibok ng puso ko. kinalma ko ang sarili ko bago ako pumasok. Halos gusto ng takbuhin ni Mea ang loob papasok sa sobrang sabik. Napangiti ako sa inasta ng kasama. Huminga ulit ako ng malalim dahil sobrang bilis ng tibok ng puso dagdagan pa ng kaba.Pagpasok ko sinalubong kaagad ako ng dalawang katulong dito. Nasa tabe ko lang si Mea, hindi pa tumuloy sa bakuran kahit gusto ng pumasok. Naririnig ko ang ingay saka music mula sa bakuran hanggang dito. Mag bibihis pa sana ako pero pinigilan na ako ng dalawanv katulong kase kanina pa daw nag simula. Binigyan nila ako ng isang bagay na parang apron. Nilagay ko ito sa bewang ko bago nila ako hinila papunta sa bakuran.Tumambad kaagad sa akin ang naglalakihang mga bisita na nag iinuman saka nag kwentuhan. Nag sasalita ang emcee ngunit hindi ko nasundan dahil hinila na ako ng dalawang naktulong dito papunta sa buffet para mag simula ng
"Yes I got an Accident, pero hindi ako nagkaroon ng amnesia Mom so please calm down, I'm just pretending.."F*CK!Guni guni ko lang to. Guni guni ko lang ang narinig ko."WHAT?" sabay na sabay na sigaw un ni Maam saka Sir ng narinig ko sila mula dito sa labas.No, hindi totoo ang naririnig ko."I'm sorry tita,tito kong pati kau naluko ko. Kailangan ko lang talagang gawin para umalis na si selena sa buhay ko."Tuluyan ko ng nabitawan ang mga basong may lamang juice sa sahig dahil sa narinig ko. Nabingi ako. Hindi ako makagalaw.D*MN!MY BOYFRIEND PRETENDING TO HAVE AMNESIA.Why?Para akong binagsakan ng lupa at langit. Hindi ako makagalaw. Hindi ako makapaniwala. Paulit ulit pinoproseso sa utak ko ang sinabe ni Lucas. Paulit ulit tumatatak sa isip ko ang sinabe nito. Hindi matanggap ng sistema ko.hindi totoo sinabe ni Lucas."I'm just pretending""I'm just prentending""I'm just prentending"Tumatak ang salitang yan sa isipan ko. Napa atras ako ng isang beses. Hindi tanggap ng sistem
C12SELENA POV.Humagulgul na ako habang naka yuko. Hindi ko kinaya. Ang sakit sakit na. Dinurog ako ng mga taong tinuring kong pamilya. Dinurog ako ng taong mahal na mahal ko. Paano nila nagawa sa akin ito? Paano nila nagawang matulog ng mahimbing? Paano nilang nagawa ang tumawa at ngumiti habang nasasaktan ako? Paano? Mas lalo akong humagulgul dahil hindi ako makapaniwalang nagagawa nila ito sa akin.Pinaglaruan ako ni Lucas? Hindi totoo ang pinakita niyang pag mamahal sa akin noon. Pinag pustahan ako. Pinagka isahan ako. F*ck hindi ko alam kong paano ko ito matatanggap. Bakit nila ito nagawa sa akin?.wala akong ibang ginawa sa kanila kundi ang mahalin at pag silbihan sila buong buhay ko.Umiling ako at tiningnan silang hindi makapaniwala. Ang sakit sakit habang nakikita silang isa isa. Bumaling ako kay Lucas at tiningnan ko ito ng hindi makapaniwala ulit. Bakit mo ito nagawa sa akin Lucas? Minahal kita ng sobra sobra pero bakit ganito?"B-buntis ako Lucas..!" Sabe ko ng maalala ko
Nanatili ang paningin ko dito habang nakikipag ngitian sa mga costumer habang si Olivia naman ay abala sa pagbati ng mga kaibigan namin. Hinila ako ni Olivia dahilan para mawala ang paningin ko sa babaeng waitress."What's up Dude?" Si patric saka nakipag highfive sa akin. Ngumiti ako saka ko binalik ang paningin ko sa waitress, f*ck hindi nakakasawang tingnan.Nanatili ang paningin ko sa waitress ng naka upo na ako at pagkatapos kong makipag high five sa mga kaibigan ko dito. Pilit kong nililibang ang mata ko sa ibang bagay pero paulit ulit bumabalik din ang mata ko sa babae. Ang ganda ng ngiti nito, ang pino pino kong gumalaw. Kong titingnan mo parang marangha ang buhay, parang pang mayaman pero hindi. Kasalungat doon.Maingay na ang kaibigan ko at may sarili sarili na silang mundo. Lahat sila may kasamang babae at nasa tabe nila. Katabe ko si Olivia habang nakikipag tawanan sa mga kaibigan niyang babae. Nanatili ang paningin ko sa waitress na ngaun papunta na sa counter, pati pagla
LUCAS POV.Don ko siya unang nakilala. Don ko siya unang naka usap at naka sama. Araw araw na akong pumupunta doon tulad ng plano namin at nagkataon din na papalit muna pansamantala si Olivia bilang manager sa Coffee shop nila dahil aasikasuhin pa tita ang kompaniya nila. Don ko rin siya unang naka usap, She was kindi, very kind and sweet. Kaya sa bawat banat ko dito lagi akong naguguilty sa huli dahil hindi tama ang ginagawa namin.Dumating pa ilang mga araw bago kami naging malapit sa isat isa. Lagi ko na siyang ksama kong kumain. lagi ko na siyang kasama kong mag grocery, kahit wala si Olivia pupunta at pupunta parin ako sa.coffee shop para lang kay Selena."Paano kong magtanong kong bakit kami nag hiwalay ni Olivia?" Isang araw tinanong ko sila habang nasa mansyon kami ng bibilyard. Katabe ko si olivia habang sinusubuan ako ng pagkain." e d sabihin mo oo.." si patrick habang naka bend at tinitira ang isang bola. Umiling ako, dahil oo naman talaga ang sasabihin ko."Sabihin mong m
C15D*MN IT!Ang hirap.Isang araw nasa condo lang kami ni Selena, wala kaming pasok sa kanya kanya naming trabaho. Nanonood lang kami ng movies sa sala habang kumakain. Masaya kami at sana pang habang buhay na. Napaangat ang tingin ko ng tumayo bigla si Selena. Kumunot ang noo ko."Mag babanyo lang.." nakangiti nitong sabe. Tumango ako saka ngumiti pabalik. Nasa movie lang ang paningin ko hanggang sa mapansin kong ilang minuto ng nasa banyo si Selena at hindi parin lumalabas. Tumayo na ako upang sundan ito."SELENA? WHAT TOOK YOU SO LONG? ARE YOU OKAY?" sigaw ko mula sa labas ng banyo habang kinakatok ko ito. Ang tagal kasing lumabas. Ilang minuto na."LALABAS NA AKO!" huminto ako pag katok ng marinig ko ang boses na un. Napabalik ako sa sala ng marinig ko ang phone ko. Kaagad lumundag ang puso ko ng makita ko ang pangalan ni olivia na nag tatawag. Kaagad ko itong kinuha saka sinagot."Oliviam..?" mahinang sabe ko. Tumingin ako sa likod ko at nakahinga ako ng maluwag ng makita kong h