Share
PANCEO 47
Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO PANCEO 48
“GOOD MORNING!!” Mga katagang bumungad kay Lorelay at Rico no’ng napagdesisyunan nilang bumaba. Nakahanda na ang pagkain sa mesa at malapad na ngumiti sa kanila si Mr. Shein.“Breakfast is r-ready…” Nauutal na ani ni Mr. Shein sa mag-ina. Halos hindi siya natulog buong magdamag. Tinabihan niya si Rico sa kwarto at buong magdamag na nakatitig sa anak niya na minsan ay niyayakap o hindi kaya ay hinahaIikan pa niya sa noo.Hindi niya inaasahan na ngingitian siya ni Lorelay at kahit ini-expect na niyang mangyari ‘yon, durog na durog pa rin siya sa mga malalamig at walang kabuhay-buhay na titig sa kaniya ng asawa.Sinalubong siya ni Lorelay sa mga tingin nitong tila isa siyang estrangherong kinamumuhian nito.“Mama, let’s eat.. I’m hungry..” Ani ni Rico.Walang nagawa si Lorelay kun’di samahan ang anak papunta sa lamesa. Umupo na rin si Mr. Shein sa tabi ni Rico na hindi siya pinapansin.Pinagsandukan ni Lorelay ang anak ng pagkain at nakaramdam ang labis na tuwa si Mr. Shein habang nakati
Binili Ako ng CEO PANCEO 49
Umiling si Mr. Shein. Ayaw niyang bitawan si Lorelay dahil nangangamba siyang oras na bitawan niya ito ay hindi na niya ito mahahawakan pa. Masakit nang marinig ang mga katagang pinapalaya na siya ni Lorelay kaya ayaw niyang bumitaw.Kahit pa nagmumukha na siyang kawawa sa harapan nito.“Ayaw ko…” Umiiyak na aniya. Never in his life na natakot siya. Nakakaramdam lang siya ng ganitong takot at pangamba dahil sa asawa niya.“Ayaw kong iwan mo ‘ko ulit… I’m sorry, wife… Forgive me…” Halos hindi na maintindihan ni Lorelay ang mga katagang binibitawan ni Mr. Shein sa pag-iyak nito. Halos mabaliw siya noon, at mas lalo yata siyang mababaliw kung iiwan na siya ulit ng asawa niya ngayon.Pinilit ni Lorelay na tanggalin ang kamay nitong nakayakap sa kaniya ngunit hindi siya binibiatawan ni Mr. Shein.“Bitaw. Nasasaktan ako!” Nang sabihin niya iyon ay saka lang siya pinakawalan ng asawa niya.“I’ll do everything. Pagbabayaran ko lahat ng kasalanan ko… j-just don’t leave me.” Nagmamakaawang ani
Binili Ako ng CEO PANCEO 50
Naabutan ni Lorelay na nagyayakapan ang anak niya at si Mr. Shein. Natigilan siya nang makita si Rico na umiiyak na nakayap sa papa niya. Tumingin sa gawi niya si Mr. Shein at iniwas ni Lorelay ang kaniyang mga mata dahil ayaw niyang makita siya nitong naluluha.“Mama, are we leaving?” tanong ni Rico sa kaniya na hindi magawang sagutin ni Lorelay.Gusto niya sabihing oo pero hindi niya kayang makita ang reaction ng dalawa sa harapan niya na nasasaktan.“Can we stay here a little longer mama?” tanong ni Rico. Sasagot na sana si Lorelay nang biglang umalingawngaw ang boses ni Sico sa labas.“Uncle! What are you doing? Saan mo ba ako dadalhin?” papalapit ang boses ni Sico sa tatlo. Narinig din nila ang boses ni TG na hindi malinaw sa kanila kung ano ang sinasabi kay Sico.“NO! This is kidnapping. Hinahanap na ako ni mommy Mia.” Sagot ni pa ni Sico.Nanlalaki ang mata ni Lorelay nang makita niya ang isa pa niyang anak na kunot ang noo at galit na galit na nakatingin kay TG.“Mama?” gulat
Binili Ako ng CEO PANCEO 51
“We’ll go home but don’t you dare to raise your voice to that man. He’s your father.” Nagulat si Mr. Shein sa sinabi ng asawa dahil akala niya ay hindi siya tutulungan nito sa mga anak nila. Yumuko si Sico. Ayaw niyang nagagalit sa kaniya ang mama niya. But he’s mad. And he grew up believing that their feelings are valid. He grew up kung saan malaya niyang naihahayag ang saloobin niya. “He’s never been a father to me, mama.” Mahina ang boses nito, sapat lang para marinig ng mga tao sa loob ng bahay. “So why would I treat him as my father?” May luhang kumawala sa mata ni Mr. Shein at natahimik si Lorelay. “You told us that are feelings are valid, mama. I’m mad and kinda sad because I’m wondering why that man appeared just …now?” Tumingin si Lorelay kay Mr. Shein pabalik sa anak niyang nakayuko. Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga. ‘Hindi ko sila tinuruan magalit o magtampo. Ni wala akong nabanggit tungkol sa ama nila so why Sico is acting this way?’ Imbes na maawa si
Binili Ako ng CEO PANCEO 52
LORELAY POVHindi ako agad nakabalik kay Mr. Shein dahil tumawag ang doctor dahil sa kundisyon ni auntie Lorena. Sinabihan ko na si Lee dito para hindi magpadala ang asawa ko ng isang batalyon para ipasundo ako dito.Isang linggo din akong pabalik-balik sa hospital lalo’t nagkakamalay na si auntie Lorena. Under observation pa nga lang siya ng mga doctor.Pagkauwi ko sa bahay ay sinalubong agad ako ni Mia na pabalik na ng Valencia. “Aalis ka na?” tanong ko nang makita ang sandamakmak na maleta niya. Umikot ang mata niya at nakasimangot na sinugod ako para yakapin.“Kailangan kong puntahan si mommy lalo’t may ipapakilala siyang prospect boyfriend kuno.”“Si tita talaga,” naiiling na sabi ko. Laging ganito si tita sa kaniya dahil wala naman siyang nobyo.Maya-maya pa ay nakita ko rin si Zee na palabas. Nakaporma ito ng damit at parang may lakad.“Mom called. Bye,” aniya at hinalikan ako sa ulo saka umalis. Ni hindi na nga napansin si Mia sa gilid dahil sa pagmamadali.“Anyare do’n?” tan
Binili Ako ng CEO PANCEO 53
Pagpasok namin sa kwarto, tumambad sa amin si Mr. Shein, naka upo ito sa kama at may benda sa ulo.Lumingon ito sa amin. Walang emotion ang mukha niya. Bumaling ako kay Lee para sana magtanong kung anong nangyari sa kaniya nang marinig ko itong nagsalita.“Wife,” tawag niya sa akin.“Y-You’re my wife, right?”Huh?tumingin ulit ako kay Lee and this time ay malalim na ang gatla sa noo ko.“Ipapaliwang ng doctor mamaya.” Iyon lang ang sinabi niya at umalis.Wait. Teka, ano bang nangyayari?“Why you look surprise?” napatingin ulit ako kay Mr. Shein at naguguluhang sinalubong ang mga mata niya.Teka. Anong nangyayari? Bakit siya na aksidente? At bakit kung umakto siya ay hindi niya ako naaalala?“Niloloko mo ba ako?”Kasi kung oo pwes hindi na ako natutuwa.“You look mad. Why?” nagtataka niyang tanong.Anong why? Normal kasi hindi naman pwedeng nasa hospital siya at parang nagka amnesia.“Look. Hindi ko alam kung ano na namang pakulo ito pero pakiusap hindi na nakakatuwa.”Nakita kong nag
Binili Ako ng CEO PANCEO 54
“Should we live here, mama?” nagri-reklamong sabi ni Sico habang papasok kami sa bahay ng papa niya.“Your dad can’t go home for a month dahil pinapunta siya ng mommy niya sa States.” Humaba ang nguso ni Sico at nagdadabog na pumasok sa loob ng bahay.Si Rico naman ay humarap sa akin. “Titira ba tayo kay papa na mama?”Tumango ako. “He needs us. Walang mag-aalaga kay papa.”Sumilay ang ngiti sa labi ng anak ko at agad na sumunod kay Sico sa loob. Nilingon ko si Vicente na siyang bumuhat sa mga maleta namin.“Salamat Vicente,” sabi ko. Tumango lang siya at nagtuloy-tuloy sa pagpasok sa loob ng bahay.Sumunod ako sa dalawang kong anak. Naabutan ko si Rico na yakap yakap na ang ama habang si Sico ay nasa gilid at nakasimangot.Nakitang kong nag-aalalang tumingin si Mr. Shein sa kaniya. Iniisip siguro niya bakit ganoon ang pakikitungo ni Sico sa kaniya.“Sico!” Tawag ko sa anak ko. Pinandilatan ko siya ng mata. Sinabi ko sa kaniya ang sitwasyon ng papa niya and now, he’s acting like this.
Binili Ako ng CEO PANCEO 55
“By the way, it looks good on you being a wife to him.” Sandali akong natigilan at tumitig sa kaniya.Akala niya ay ngingitian ko siya. “Umalis ka na pakiusap.”“So sungit,” sabi niya at umalis na rin sa harapan. Mabuti naman at badtrip pa rin ako sa mukha niya.Nang maluto ko na ay tinawag ko na ang mga anak ko at si Mr. Shein.Nakasimangot na pumunta si Sico sa akin habang naghagikgikan naman sa likuran si Rico at Mr. Shein.“You’re so madaya papa!” Sabi ni Sico. Tumawa si Rico. Hindi ko alam kung anong nagyayari sa mag-ama.“No, son. You know that I’m not.” Lumapit si Mr. Shein kay Sico at kinarga ito.“You know that papa played fair.” Masayang sabi ni Mr. Shein. Kitang kita sa mata niya ang kasiyahan habang karga ang anak.Napataas ang kilay ko sa nasaksihan. Ayos na sila? That fast?“Huwag mo ‘kong kargahin. You’re still healing!” Sico said it angrily but kilala ko siya. He’s worried to his father.Tumingin si Mr. Shein sa akin at halatang natutuwa ito. Iyong tuwang para ng naiiy
Pinakabagong kabanata
