Umiling si Mr. Shein. Ayaw niyang bitawan si Lorelay dahil nangangamba siyang oras na bitawan niya ito ay hindi na niya ito mahahawakan pa. Masakit nang marinig ang mga katagang pinapalaya na siya ni Lorelay kaya ayaw niyang bumitaw.Kahit pa nagmumukha na siyang kawawa sa harapan nito.“Ayaw ko…” Umiiyak na aniya. Never in his life na natakot siya. Nakakaramdam lang siya ng ganitong takot at pangamba dahil sa asawa niya.“Ayaw kong iwan mo ‘ko ulit… I’m sorry, wife… Forgive me…” Halos hindi na maintindihan ni Lorelay ang mga katagang binibitawan ni Mr. Shein sa pag-iyak nito. Halos mabaliw siya noon, at mas lalo yata siyang mababaliw kung iiwan na siya ulit ng asawa niya ngayon.Pinilit ni Lorelay na tanggalin ang kamay nitong nakayakap sa kaniya ngunit hindi siya binibiatawan ni Mr. Shein.“Bitaw. Nasasaktan ako!” Nang sabihin niya iyon ay saka lang siya pinakawalan ng asawa niya.“I’ll do everything. Pagbabayaran ko lahat ng kasalanan ko… j-just don’t leave me.” Nagmamakaawang ani
Naabutan ni Lorelay na nagyayakapan ang anak niya at si Mr. Shein. Natigilan siya nang makita si Rico na umiiyak na nakayap sa papa niya. Tumingin sa gawi niya si Mr. Shein at iniwas ni Lorelay ang kaniyang mga mata dahil ayaw niyang makita siya nitong naluluha.“Mama, are we leaving?” tanong ni Rico sa kaniya na hindi magawang sagutin ni Lorelay.Gusto niya sabihing oo pero hindi niya kayang makita ang reaction ng dalawa sa harapan niya na nasasaktan.“Can we stay here a little longer mama?” tanong ni Rico. Sasagot na sana si Lorelay nang biglang umalingawngaw ang boses ni Sico sa labas.“Uncle! What are you doing? Saan mo ba ako dadalhin?” papalapit ang boses ni Sico sa tatlo. Narinig din nila ang boses ni TG na hindi malinaw sa kanila kung ano ang sinasabi kay Sico.“NO! This is kidnapping. Hinahanap na ako ni mommy Mia.” Sagot ni pa ni Sico.Nanlalaki ang mata ni Lorelay nang makita niya ang isa pa niyang anak na kunot ang noo at galit na galit na nakatingin kay TG.“Mama?” gulat
“We’ll go home but don’t you dare to raise your voice to that man. He’s your father.” Nagulat si Mr. Shein sa sinabi ng asawa dahil akala niya ay hindi siya tutulungan nito sa mga anak nila. Yumuko si Sico. Ayaw niyang nagagalit sa kaniya ang mama niya. But he’s mad. And he grew up believing that their feelings are valid. He grew up kung saan malaya niyang naihahayag ang saloobin niya. “He’s never been a father to me, mama.” Mahina ang boses nito, sapat lang para marinig ng mga tao sa loob ng bahay. “So why would I treat him as my father?” May luhang kumawala sa mata ni Mr. Shein at natahimik si Lorelay. “You told us that are feelings are valid, mama. I’m mad and kinda sad because I’m wondering why that man appeared just …now?” Tumingin si Lorelay kay Mr. Shein pabalik sa anak niyang nakayuko. Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga. ‘Hindi ko sila tinuruan magalit o magtampo. Ni wala akong nabanggit tungkol sa ama nila so why Sico is acting this way?’ Imbes na maawa si
LORELAY POVHindi ako agad nakabalik kay Mr. Shein dahil tumawag ang doctor dahil sa kundisyon ni auntie Lorena. Sinabihan ko na si Lee dito para hindi magpadala ang asawa ko ng isang batalyon para ipasundo ako dito.Isang linggo din akong pabalik-balik sa hospital lalo’t nagkakamalay na si auntie Lorena. Under observation pa nga lang siya ng mga doctor.Pagkauwi ko sa bahay ay sinalubong agad ako ni Mia na pabalik na ng Valencia. “Aalis ka na?” tanong ko nang makita ang sandamakmak na maleta niya. Umikot ang mata niya at nakasimangot na sinugod ako para yakapin.“Kailangan kong puntahan si mommy lalo’t may ipapakilala siyang prospect boyfriend kuno.”“Si tita talaga,” naiiling na sabi ko. Laging ganito si tita sa kaniya dahil wala naman siyang nobyo.Maya-maya pa ay nakita ko rin si Zee na palabas. Nakaporma ito ng damit at parang may lakad.“Mom called. Bye,” aniya at hinalikan ako sa ulo saka umalis. Ni hindi na nga napansin si Mia sa gilid dahil sa pagmamadali.“Anyare do’n?” tan
Pagpasok namin sa kwarto, tumambad sa amin si Mr. Shein, naka upo ito sa kama at may benda sa ulo.Lumingon ito sa amin. Walang emotion ang mukha niya. Bumaling ako kay Lee para sana magtanong kung anong nangyari sa kaniya nang marinig ko itong nagsalita.“Wife,” tawag niya sa akin.“Y-You’re my wife, right?”Huh?tumingin ulit ako kay Lee and this time ay malalim na ang gatla sa noo ko.“Ipapaliwang ng doctor mamaya.” Iyon lang ang sinabi niya at umalis.Wait. Teka, ano bang nangyayari?“Why you look surprise?” napatingin ulit ako kay Mr. Shein at naguguluhang sinalubong ang mga mata niya.Teka. Anong nangyayari? Bakit siya na aksidente? At bakit kung umakto siya ay hindi niya ako naaalala?“Niloloko mo ba ako?”Kasi kung oo pwes hindi na ako natutuwa.“You look mad. Why?” nagtataka niyang tanong.Anong why? Normal kasi hindi naman pwedeng nasa hospital siya at parang nagka amnesia.“Look. Hindi ko alam kung ano na namang pakulo ito pero pakiusap hindi na nakakatuwa.”Nakita kong nag
“Should we live here, mama?” nagri-reklamong sabi ni Sico habang papasok kami sa bahay ng papa niya.“Your dad can’t go home for a month dahil pinapunta siya ng mommy niya sa States.” Humaba ang nguso ni Sico at nagdadabog na pumasok sa loob ng bahay.Si Rico naman ay humarap sa akin. “Titira ba tayo kay papa na mama?”Tumango ako. “He needs us. Walang mag-aalaga kay papa.”Sumilay ang ngiti sa labi ng anak ko at agad na sumunod kay Sico sa loob. Nilingon ko si Vicente na siyang bumuhat sa mga maleta namin.“Salamat Vicente,” sabi ko. Tumango lang siya at nagtuloy-tuloy sa pagpasok sa loob ng bahay.Sumunod ako sa dalawang kong anak. Naabutan ko si Rico na yakap yakap na ang ama habang si Sico ay nasa gilid at nakasimangot.Nakitang kong nag-aalalang tumingin si Mr. Shein sa kaniya. Iniisip siguro niya bakit ganoon ang pakikitungo ni Sico sa kaniya.“Sico!” Tawag ko sa anak ko. Pinandilatan ko siya ng mata. Sinabi ko sa kaniya ang sitwasyon ng papa niya and now, he’s acting like this.
“By the way, it looks good on you being a wife to him.” Sandali akong natigilan at tumitig sa kaniya.Akala niya ay ngingitian ko siya. “Umalis ka na pakiusap.”“So sungit,” sabi niya at umalis na rin sa harapan. Mabuti naman at badtrip pa rin ako sa mukha niya.Nang maluto ko na ay tinawag ko na ang mga anak ko at si Mr. Shein.Nakasimangot na pumunta si Sico sa akin habang naghagikgikan naman sa likuran si Rico at Mr. Shein.“You’re so madaya papa!” Sabi ni Sico. Tumawa si Rico. Hindi ko alam kung anong nagyayari sa mag-ama.“No, son. You know that I’m not.” Lumapit si Mr. Shein kay Sico at kinarga ito.“You know that papa played fair.” Masayang sabi ni Mr. Shein. Kitang kita sa mata niya ang kasiyahan habang karga ang anak.Napataas ang kilay ko sa nasaksihan. Ayos na sila? That fast?“Huwag mo ‘kong kargahin. You’re still healing!” Sico said it angrily but kilala ko siya. He’s worried to his father.Tumingin si Mr. Shein sa akin at halatang natutuwa ito. Iyong tuwang para ng naiiy
“Mama! Bend! You need to bend more mama.” Namumula ako sa sigaw ng anak kong Sico habang nasa gilid at nakatingin sa akin.Hindi ko alam kung chini-cheer ba niya ako o ano."You heard our son wife. You need to bend!" Inikutan ko ng mata si Mr. Shein sa likuran na halatang enjoy na enjoy sa nangyayari. Kalaro namin si TG at teacher Han ng volleyball at itong mga anak ko ay kung anu-anong sinasabi.Itinira ni TG ang bola at hindi ko na receive ng maayos kaya tumalsik ang bola sa kinatatayuan ni Sico."Mama you're doing it in a wrong way. You need to bend your knees.""Anak, nakatuwad na si mama." Namumula kong sabi at narinig ko ang mahinang halakhak ni Mr. Shein sa likuran ko."That's the purpose mama. You're just standing straight there kaya hindi mo na ri-receive ang bola." Sumimangot si Sico.Narinig ko ulit ang mahinang tawa ni Mr. Shein sa likuran. Agad niyang itinikom ang bibig niya ng lingunin ko siya at sinamaan nang tingin. Hindi ko alam kung pinagti-tripan ba ako ng mag-aam