Chapter 34

Ava Sofia's POV

Habang naglalakad papuntang lobby ay ang lakas ng kabog ng dibdib ko, pero tinapangan ko ang aking mukha. Taas noo akong naglakad papunta sa kanya na nakaupo sa isang sofa roon at pinagtitinginan ng ibang empleyado.

Nang makita niya ako ay agad siyang tumayo. Walang bahid ng ngiti sa kanyang mukha, tulad lang din ng akin. His expression is different from the very first time I saw him and the days that I was with him. It's emotionless. He looks so fuming mad at me na para bang ang laki ng ginawa ko sa kanya para kagalitan niya ako ng ganito.

Hindi ko alam pero agad kaming dinala ng aming mga paa sa rooftop ng building. Nung pumasok kami rito ay may nakasalubong pa kaming ibang empleyado na tumambay at palabas na. Ngayon ay kami na lang dalawa ang natira.

Hindi ko siya tiningnan at tinanaw lang ang city view. Nakita ko sa peripheral ko ang pagsandal niya na nakatagilid sa akin.