Chapter One Hundred Fifty One

     Chapter One Hundred Fifty One:

     ISANG buhay na buhay na tawa ang naghari. Hindi naman makapaniwalang nakatitig si Minnie sa lalaki. May isang bahagi ng sarili niya namiss niya ang masiglang tawa nito. Napakasarap pakinggan iyon sa kanyang pandinig.

"Bakit ka ba ganiyan huh," sabi niya matapos na magtigil ito sa walang humpay na tawa na umabot lang naman ng isang minuto.

Sapo-sapo pa nito ang tiyan pagkatapos.

"Ikaw kasi, masiyado kang paranoid. Mag-relax ka naman, ako ito si Gideon. Hindi ka mapapahamak kapag ako ang kasama mo," pagpapakalma nito sa kanya.

Inirapan na lang ni Minnie ito dahil sa masiyado itong kumpiyansa sa sarili.

Tuluyan na siyang naglakad at nagpatuloy sa pamimili ng mga kulang pa sa listahan niya.

"Hey! lalayasan mo na lang ako. Mag-usap pa tayo, ngayon lang tayo nagkita pero bakit pakiramdam ko ang layo mo pa rin," may pagka-emosyonal ang tinig ni Gideon kaya upang matigil sa ginagawang pagtutul