BOOK 2: CHAPTER 21

“Tell me, mahirap ba akong mahalin?”

Muling nagtagpo ang titig naming dalawa.

Mariin akong napalunok, parang may kung anong tumusok sa puso ko nang marinig iyon mismo sa kaniya. Iyon ba ang tingin niya sa sarili niya? Na mahirap siyang mahalin dahil sa kinagawian niya?

“Answer me, Bri!”

Tila bombang sumabog sa tenga ko ang malakas na tinig niya. Sa puntong ito, para bang ako ‘yung pinagbubuntongan niya nang galit.

Humugot ako ng isang malalim na paghinga, sapat na ito para titigan siya sa kaniyang mga mata.

His blue eyes says it all. Lahat nang galit at poot ay nagagawa kong basahin kaniyang mga mata.

“H-hindi, Zeke. You're just giving me false hopes. Umaasa ako, Zeke. Pero alam ko namang ginagawa mo lang ‘to para sa misyon nating dalawa.” 

I said in a fragile tone. Nanatili ang tinginan naming dalawa sa isa't-isa. Ang dalawang makakapal na kilay niya'y halos magsalubong na.

“Iyan ba ang ikinakatakot mo kay