CHAPTER 112CALL ME, KUYA! Habang pinagbubuntis ko ang aming anak na babae ni Izaak ay nag-aaral ako kung paano maging interior designer, ganito siguro na almost everyday nakikita mo ang mga magulang at asawa mo na busy sa kanilang trabaho na pagiging engineer kaya kahit ako ay parang gusto ko na rin silang gayahin, mahilig ako sa mga design lately kaya nagfocus ako rito kaysa naman sa ibang bagay. Nagresign na rin ako sa trabaho ko bilang assistant nurse sa Hong Kong sa kadahilanan na ayaw na talaga ng asawa ko na lumayo pa ako, okay lang kung pumunta para magbakasyon basta kasama ko siya pero kung trabaho ay mas mabuti na dito na lang sa Pilipinas, samantala ang kaibigan ko na Zirvianna ay hindi na rin nakabalik dahil pag-uwi niya ay may umaaligid yata sa kanya kaya ayon hindi na makaalis. Ang sarap daw kaya ayaw niya ng hiwalayan, loka-loka talaga na babae na iyon. Ayaw pa ng mga magulang namin na magbukod kami kung malayo lang naman at baka matagal na naman kaming magkikita ka
CHAPTER 113CALL ME, KUYA!"What? Omg, anong gagawin ko?” natatarantang tanong ni Vannielyn. Si Manong ay hindi rin alam kung ano ang gagawin dahil maya-maya dumadaing ako sa sakit ng tiyan ko. Gusto niyaang tumulong pero nagmamaneho ito ng kotse at panay sabi niya na relax lang ma'am kaya medyo nakakatulong sa akin unlike Vannielyn na pakiramdam ko, sa aming dalawa, siya ang manganganak."Pakihinto muna ng sasakyan kuya sa gilid ng kalsada,” sabay sabi ko kay Kuya, magtatanong pa sana pero sinunod naman niya. “What are we gonna do here? Hindi pa ito hospital, Unique?” Kinakabahan niya na tanong. Pinalabas ko muna si Manong para makasiguro sa safety namin. "Vannielyn, be my assistant nurse tonight, okay?”"What? You mean…I'm going to catch your baby from your-” namilog ang mata niya na makita akong humiga sa backseat para mas maka ere ako at maging komportable. Gusto kong matawa sa hitsura niya pero hindi ito ang tamang oras para magwalang-bahala lalo at first time baby ko ito. “Y
CHAPTER 114CALL ME, KUYA!“Wala akong kasalanan, siya ang nagpakidnap sa sarili niya!” Galit na sigaw ni Samantha sa amin. Nasa kulungan siya ngayon dahil sa salang accessory to the crime. Siya ang nag-utos sa kilala niya na may sindikato na kidnapin si Cherry para hindi magsumbong kay Izaak na may ibang boyfriend siya bukod kay Izaak. Si Nova ang lesbian na kaibigan at may lihim na nagkagusto kay Cherry ang naging testigo sa ginawang plano ni Samantha, una, hindi magawang magsumbong ni Nova sa mga magulang ko dahil hindi n'ya rin alam kung talagang si Samantha ang may gawa at natatakot din siya na baka anong gawin ni Samantha sa kanya at sa kanyang pamilya nito kapag nagsumbong. Napatunayan na siya nga ang may sala dahil sa mga conversation sa kanyang phone na kahit na delete na ito ay nagawan ng paraan.“I thought you're real, I disgusted you! She trusted you, she loves you being a sister tapos ito lang ang gagawin mo sa kanya. Hinding-hindi kita mapapatawad, tandaan mo iyan, I'l
EPILOGUE part 1CALL ME, KUYA! “Thank you!" I said in a cold voice. Thirty minutes left and I am almost done with my project. Pwede itong ipabukas para makauwi ng maaga but I remember that I have a business meeting tomorrow from morning to afternoon. It's almost ten in the evening and I feel like I'm dead while looking at the blueprint and my laptop. More projects, more pennies on your bank account. That's life, you work hard, you earn and vice versa. Narinig ko na tumunog ang cellphone, kinuha ko ito sa ibabaw ng lamesa at sinilip kung sino ang tumawag. “Si daddy." I whispered and answered his call. “Dad…” "Where are you, son?” malungkot nitong tanong sa akin. "In my office dad.” "Go home now, your mommy is looking for you. After what happened to your sister, hindi na s'ya mapakali na wala pa tayo sa bahay.” aniya at napabuntong hininga na lamang ako.“Okay dad, thank you for calling me." Tama si dad, hindi ko dapat pinag-alala si mommy, she's still not okay until now dahil
EPILOGUE PART 02CALL ME, KUYA!“Anong nangyayari sa iyo? Parang wala kanang ganang mabuhay pa sa mundo ah," busangot ang mukha ko na nakatitig kay Montenegro. Isang salita pa at ihampas ko talaga itong bote sa bungo niya at ng manahimik.“Kalma mo lang iyan dude, wala na tayong magagawa, magkapatid nga kayo. Grabe, akalain mo iyon, sa daming nangyari ay akalain mo iyon, magkadugo nga pala talaga kayo." giit naman ni Ryker. Hindi ko alam kung bakit pa ba ako narito sa bar at sumama sa kanila, ako naman pala ang topic ng mga gago na ito. Tumayo na ako na hindi sila pinapansin at naglagay ng bill sa ibabaw ng lamesa. Marahil, tulog na siya ngayon at pagdating ko, hindi na magkasalubong ang mga landas namin. “Mauna na ako…”" Hala, killjoy oh, may chicks, ayaw mong patulan?" Hindi na ako nakatiis at binatukan ko na talaga si Edziel Montenegro. “Kung gusto mo, ikaw na at uuwi na ako. Makita ko lang ang mukha mo, nasusuka na ako.” saad ko at hindi na nakinig pa sa kung ano man ang mga
CHAPTER 01CALL ME, KUYA!“Sure ka na ba Budang na nasa folder na ang lahat na kailanganin ko mamaya?” Tanong ko sa kaibigan ko na si Budang. Nickname niya iyan hanggang nasanay na rin na ganyan ang tawag namin sa kanya, lalo na ako. Maaga akong pumunta sa bahay nila para lang ayusan ako. Maalam kasi siya mga make-up, ako naman tamang suklay lang ng buhok at lagay ng baby powder ay ayos na sa akin, unlike now. Kailangan nasa tamang ayos ako at hindi mukhang losyang o tita. Eh, paano kasi, ngayong araw ay magbabakasakali na ako na matanggap sa trabaho, and for the first time kasi mag-aapply ako ng trabaho sa building na nadadaanan ko minsan tuwing gabi at ayon nga sa karatula na nakalagay sa labas ng gate na naghahanap sila ng secretary. Isa iyon sa pangarap ko na maging secretary at ma inlove sa akin ang amo ko. Ay mali... mali pala...basta dream ko talaga siya. At dahil magdadalawang buwan na yata na nakapaskil iyon sa labas at lagi kong nababasa kaya naisip ko na baka ako na
CHAPTER 02CALL ME! KUYAAkala ko ako lang ang mag-aapply sa araw na ito, marami pa pala kami at iyong nasa unahan ay nakasalang na sa interview at iyong iba ay naghihintay pa lamang na tawagin ang pangalan nila. Narito kami sa 3rd floor, nasa bakanteng office kami nakahilera para sa sunod-sunod na interview. May kumukuha na staff ng mga bio data namin at pagkatapos ay isa-isahin na lang kami ng tawag. First time ko ito kaya kabado bente. Kinuha ko ang biscuit sa aking maliit na kulay black na bag at nilantakan agad ito. Bigla akong nagutom eh. Ganito ako kapag kinakabahan, kailangan ko ng may kinakain o manguya para mawala ang kaba ko. Marami pa kami na mag-aapply na nasa mahigit yata twenty ka applicants siguro kami at ngayon pa lang nakikita na ang kaba sa mga mukha ng mga kasamahan ko. Gusto kong makipag kaibigan pero ayaw naman yata sa akin kaya hindi ko na lang pinapansin kaysa makita ko ang mga mukha nila kung paano ako irapan. Akala mo naman makukuha kayo sa trabaho dahil
CHAPTER 03CALL ME, KUYA!Pagkarating ko sa pila ay nanlumo na lamang ako na wala na rito ang kasunod ko na babae na nakapila, nakapasok na raw sa loob at nakasalang na sa kanyang interview, samantalang ako? Ito at wala ng ibang choice, kaya ang ending ay nasa panghuli na ako na kapila. Alangan naman makipag-away pa ako sa next no’ng katabi ko kanina, baka mapaalis ako sa building na wala sa oras at nasa tabloid pa ang mukha ko na may caption nakipagsuntukan sa interview.Pang-artista itong mukha ko hindi pang kulungan kaya kailangan maingat ako sa mga kinikilos ko, dapat mahinhin at hindi makapagbasag pinggan ang boses at kilos ko.Nakakahinayang man dahil chance ko na sana iyon para matapos na ako at makauwi na kung hindi man palarin sa interview. Tiisin ko na lang muna dahil baka malay natin, nasa huling pila ang totoong halakhak.“Unique Mahinhin?" Narinig kong natawa ang babaeng kakatapos lang na mag-interview dahil sa tinawag ng ginang sa akin. Anong problema sa apelyido ko? K