Chapter 32 Departure

Ang lungkot-lungkot isipin na natitiis lang ako ni Lucas. Na hinahayaan niya lang akong nasasaktan. Pero hindi ko siya kayang matiis.

Nahihirapan ako sa sitwasyon ko pero hindi man lang ako magawang puntahan ni Lucas. Hindi man lang siya gumawa ng paraan para magkaayos kami!

Bakit ang dali para sa kaniya na kalimutan ako? Bakit hinayaan niya lang akong masaktan ng ganito?

Pumapatak lamang ang mga luha ko. Paulit-ulit kong iniiyakan si Lucas. Paulit-ulit akong nagpapakatanga sa kaniya!

Kahit pagod na ako hindi ko magawang sumuko! Hindi ko magawang burahin si Lucas sa puso ko! Minahal ko siya ng sobra!

Sa bawat sandaling lumilipas siya ang iniisip ko. Kumusta na kaya si Lucas? Ano kaya ang ginagawa niya ngayon? Siguro nalulungkot siya? Siguro labis siyang nasasaktan dahil sa akin?

Alam kong ako ang dahilan ng lahat. Alam kong ako ang dahilan kung bakit nagbago si Lucas. Kasalanan ko ang lahat ng ito.

Ako ang dapat sisihin kung bakit siya nasasaktan. Alam kong nagdudusa siya sa ngayon d