Chapter 2.1

MALAKI ang ngiti ni Zoey sa kaniyang boss na babae habang ito ay pinanliliitan siya ng mata. Katulad ng sabi sa kaniya ng may-ari ng hotel na iyon ay ililipat na siya sa Lobby na kung saan ito ang siyang nauunang humarap sa mga guest. Pero kung ang may-ari ng hotel ay mabilis siyang prinomote ang boss naman niya na ito ay ayaw, sa madaling salita inggit ito.

“Para mapunta sa sa lobby ay dapat marunong kang makisalamuha sa mga tao.” Seryoso nitong sabi sa kaniya.

“Don’t worry alam lahat ng mga ka-trabaho natin kung gaano ako kadaling maka-addapt sa environment na ito.” Straight na sagot niya dito ng walang pag-aalinlangan.

Nang dahil doon ay hindi naiwasan ng ibang mga nasa loob ng room na mapatingin sa kanilang dalawa.

“Huh masyado kang bilib sa sarili mo Zoey, hindi ka nga nakatapos ng pag-aaral.”

Gustong umirap ni Zoey dahil sa sinabi ng babae. Ang totoo ay hindi niya alam kung nakatapos ba siya o nakapag-aral pero marami naman siyang alam kaya iyon na ang isa sa rason na