Chapter 4.1

“ATE Zoey kumalma ka muna,” seryosong sabi ni Ace na ikinalingon sa kaniya ni Zoey.

“Kalma?! Paano ako kakalma kung isang araw malalaman ko na kambal pala ang kapatid ko at ang masakit pa ay niloloko niyo ako! Paano kung may mangyaring masama sa inyong dalawa?! Saan kayo tumutuloy kapag hindi ko kayo kasama?! Masisiraan ako ng bait sa inyo!”

Napasabunot pa si Zoey sa kaniyang buhok out of frustration. Naiisip niya ang mga panahon na si Archer lang ang katabi niya o kung si Archer nga ba ‘yun pero paano naman ang isa?

“Saan pa ba ate Zoey ed isa bahay ‘din!” biglang sagot ni Archer at naglakad papunta sa kambal niya’t naupo sa tabi nito. “Hindi naman kami lumalayo sa isa’t-isa ate Zoey. Magkakasama pa ‘rin tayong tatlo, yun nga lang magaling kaming magtago ni twin.” Ngising dagdag nito sa huli niyang sinabi.

Hindi napigilan ni Zoey ang kaniyang sarili at binigyan niya ng batok si Archer na ikinareklamo nito.

“Aray ate Zoey! Nawalan ka nga ng ala-ala nanjan pa ‘rin talaga nakaugalia