Blair Castro
HALOS dalawang linggo na ang matulin na lumipas. Maayos ang pagsasama namin ni Lukas at ng mga bata. Nakalabas na rin si Cloud sa hospital at tuluyan nga siyang nabulag. Gusto nga siyang isama ng parents niya sa ibang bansa pero ayaw niya at ipinagpilitan na doon siya uuwi sa condo niya. Hindi ko naman siya pwedeng pabayaan kaya nagpresinta ako na mag-aalaga sa kaniya. Syempre, nagsabi ako kay Lukas at pumayag naman siya.
Okay na rin kami ni Cloud. Sa tingin ko ay tanggap na talaga niya kami ni Lukas. Masaya naman siya pero may pagkakataon na napapansin ko siyang tahimik at parang wala sa sarili. Naaawa ako kay Cloud at hanggang ngayon ay sinisisi ko pa rin ang sarili ko. Hindi ko lang kasi maiwasan.
“Blair, pakikuha naman ng earphone ko,” ani Cloud.
Nandito siya sa sala at naupo lang ng tahimik sa couch. Hawak niya ang cellphone niya. Kasama naman
Blair Castro“'WAG na, Lukas. Pabayaan mo na siya. Inaasar ka lang niya e.” Pilit kong pinipigilan si Lukas sa balak niya. Gusto niya kasing kasuhan si Adrian dahil sa nangyari. Hindi naman kasi kailangan 'yon. Aksidente lang na tinamaan ako ng kamay nito at wala namang ginagawa ang half-brother niya para masaktan ang mga bata.“No!” Matigas niyang sagot. “Hindi ko naman siya ipapakulong. I just want to get a restraining order for him para hindi na siya makalapit sa inyo. Lalong-lalo na sa 'yo.”Umiling ako. “Lukas, sa tingin ko wala naman siyang plano na saktan kami. Aksidente ang nangyari kanina, alam mo 'yon. At alam kong mas magagalit sa 'yo ang dad mo kapag ginawa mo 'to kay Adrian.”Nagtiim-bagang siya. “Wala akong pakialam kahit sinong makalaban ko. Kapag ikaw o ang mga bata ang kinanti, gagawin ko ang lahat para
Blair CastroNAPAILING ako matapos kong makita sa internet ang video na sinasabi ni Jeanette. Tama siya, almost three months ago pa ang video at tiyak na kuha 'yon noong pinagbibintangan na kami ni Alicia na ay affair kami ni Lukas.Napatingin ako sa pintuan nang bumukas ito. Humahangos na lumapit sa akin si Lukas at walang salita na kinabig ako at niyakap.“Lukas…” hinawakan ko ang likod niya.Maya-maya pa ay bumitaw siya sa akin at napatingin kay Cloud na nakaupo sa sofa. Bumuntong-hininga si Lukas saka ako muling tiningnan sa mga mata. Hinaplos niya ang magkabilang pisngi ko.“Kaya pala,” aniya na pabulong. “Kaya pala hindi gumaganti sa 'kin ang ama ni Alicia, iyon pala may plano sila.”Hinaplos ko ang kamay niya sa pisngi ko. “Lalabanan natin sila, Lukas.”Umiling
Blair Castro HINDI na kami naihatid ni Lukas sa condo ni Cloud. Ako na ang nagmaneho at naiwan siyang nakatanaw sa akin habang sakay ako ng kotse at papalayo sa kaniya. Hindi naman kami naghiwalay pero sobrang bigat talaga ng pakiramdam ko. Dagdag pang hindi ko makakasama ang mga bata dahil sa sitwasyon namin. Kinagabihan, habang nasa kwarto ako at tulog na si Cloud ay pinanuod ko ulit ang video ni Alicia. Katatapos ko lang kausapin si Lukas matapos kong tawagan ang mga bata. Ngayon ay dilat na dilat pa rin ang mga mata ko dahil hindi talaga ako makatulog sa pag-iisip ng paraan. Sinabi sa 'kin ni Lukas kanina na may mga fans na nga ni Alicia na pumunta sa bahay. May ilang reporters rin daw na nagpupumilit pumasok sa kompanya nu Lukas. Habang nakatitig ako sa video na nakapause ay nakaisip ako ng paraan. Inexit ko ang video saka tinawagan ang private investigator na bin
Blair CastroKAUSAP ko ang mga bata sa video chat. Gamit nila ang laptop ni Jeanette at cellphone naman ang sa akin. Panay ang reklamo ni Lira dahil kagabi hanggang ngayong tanghali raw ay itlog ang ulam nila. Tawang-tawa naman si Jeanette at aminadong hindi talaga siya marunong magluto. Napapailing nalang ako imbes na malungkot dahil sa pansamantalang paghihiwalay namin ng mga bata.“Tita, asawahin mo si tito Cloud po. Magaling siya magcook!” nakasimangot na sabi ni Lira.Tumango ako bilang pagsang-ayon kay Lira. “Tama, Jeanette. Magaling magluto si Cloud.”Ang lakas ng halakhak ko nang mamula ang mukha ni Jeanette. Mukhang may crush talaga siya kay Cloud.Sumimangot ng husto si Jean. “Ewan ko sa inyong mag-iina. Doon nga muna kayo sa sala, pumpkins. Mag-uusap kami ng mommy niyo,” pagtataboy ni Jeanette sa mga bata.
Blair CastroNAPATINGIN ako kay Cloud nang aksidente niyang mahawakan ang kamay ko. Nag-aalmusal kami at imbes na tinapay ang madamot ay kamay ko ang nahawakan niya. Parang napaso siyang nagbawi ng kamay. “Sorry, Blair.”Hindi ako nagsalita. Itinuloy ko lang ang pagbabasa ng mga files na ipinadala sa akin ni Mr. Kim tungkol sa naging buhay ni Alicia mula noong inakala niyang napatay na niya ako.“Blair.” Tawag sa akin ni Cloud.Kumagat ako ng tinapay saka sumagot. “Hmm? Bakit?”“Bakit parang ang layo mo na sa 'kin?”Nangunot ang noo ko pero tuloy pa rin ako sa ginagawa. “Magkatabi lang tayo, Cloud.”“Magkatabi nga tayo pero parang ang layo mo pa rin e.”Natigilan ako at napatingin sa kaniya. Bakas sa mukha niya ang sakit at napakagat a
Blair CastroNAKASUOT kami pareho ni Lukas ng baseball cap at face mask. Gumala lang naman kami sa kung saan-saan. Kumain saka naglaro sa arcade. Masaya kami. Lalo na ako. Sobrang saya ko kahit kanina ay may nakakita sa aming gumagalang reporter. Mabuti nalang at nailigaw namin.“You okay?” tanong sa akin ni Lukas habang hawak ang balikat ko.Tumayo ako ng tuwid at inayos ang suot kong sumbrero. “Ayos lang. Masaya palang mahabol ng reporter.”Ang lakas ng halakhak niya. “Silly! Pa'no kung inabot tayo?”Nagkibit balikat lang ako saka natawa. “Ganoon pala ang nararamdaman ng mga sikat. Feeling ko tuloy panandalian akong naging artista.”Muli siyang natawa saka umiling. Hinawakan niya ang kamay ko. “Gusto mong fishball?”Napatitig ako sa kaniya nang ituro niya ang ti
Blair Castro“ARAY!” Napa-angil ako sa sakit nang mauntog ako sa bubong ng kotse ni Lukas. Natawa siya saka sinapo ang nasaktan kong ulo. Napailing naman ako nang makaupo ako ng maayos sa passenger seat. Sinimulan kong suotin ang mga damit ko at nag-ayos rin si Lukas.Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Sa tuwing naglalapit kami ni Lukas ay parang palagi akong sinisilaban. Ewan ko ba at hanggang dito sa parking lot ng condo ay nagawa namin ang bagay na 'yon na sinimulan ko.Nang maisuot ko ng maayos ang damit ko ay lumapit pa sa akin si Lukas at hinalikan ako sa labi. Agad ko namang sinapo ang kaniyang pisngi saka ngumiti nang maghiwalay ang mga labi namin.“You should go,” sabi ko sa kaniya bago pa maulit ang nangyari sa amin.Ngumiti siya at tumango. “Yeah. I think so pero ihahatid muna kita sa itaas.”
Blair CastroMATALIM ang tingin ko kay Lukas nang pumasok siya sa kwarto ko matapos ko siyang pagbuksan ng pinto at iwan sa sala. Nagkamot siya ng batok habang patingin-tingin sa akin.Tinaasan ko siya ng kilay habang pinagmamasdan ko ang ayos ng buhok niya.“Uh…baby—”Tinuro ko ang buhok niya. “Gusto ko ipa-red mo 'yang buhok mo.”“What?”Nangunot ang noo ko. “Ayaw mo?”Napangiwi siya. “Hindi naman sa ayaw. It's just that nagtataka lang ako. Bakit? Bakit ang sungit at ang weird mo?”Natigilan ako. Weird nga ako ngayon. Hindi ko alam kung bakit. Kahapon ang init-init ng katawan ko kaya nga hanggang sa parking ay may nangyari sa amin ni Lukas. Ngayon naman ay masyado akong iritable.“Wala ka bang sakit?” na