CHAPTER 34

Kaagad kong naiwas ang mukha ko kay Dwight saka napalingon sa likod ko. Doon ko natagpuan si Josh na hindi na maipinta ang mukha. Tila may kakaibang awra ang bumabalot sa kanyang likuran.

"J-josh.. nandiyan ka na pala."

Nakita ko pa ang pagngisi ni Dwight pero hindi ko na lang siya pinansin. Sa inuupuan ko naupo si Josh kaya bahagya akong umusog para magkaroon ng space para sa kanya pero mukhang na-misunderstood niya iyon.

"You look guilty."

"Why would I?" nagtatakang tanong ko.

"Then sit closer to me."

Wala na akong nagawa pa kung hindi ang umusog papalapit sa kanya.

"May 15 minutes na lang ako before my shift. So, let's make it quick."

Hindi na nagsayang pa ng oras si Josh at kaagad na niya akong binigyan ng mga math problems at ganoon din si Dwight.

Lumipas pa lang ata ang limang minuto ay tapos na kaagad si Dwight. Sab