Share
Chapter 21
Kaugnay na kabanata
Coincidentally Fated Chapter 22
"Hey... You almost ready?" Dinig kong tanong ni seb sabay katok sa pintuan ng kwarto ko.It's been almost an hour since I finished bathing, pero heto parin ako at nakatanga sa harap ng salamin.Nag dadalawang isip pa rin ako kung tutuloy ba ako sa party ni Nora.Isang oras na akong nakatingin sa salamin pero hindi pa rin mawala sa isipan ko ang maraming agam agam.Kahit na anong titig ko sa salamin ay hindi ako nasisiyahan sa hitsura ko.Ito ang unang beses na lalabas uli ako ng farm kaya natatakot ako ng sobra.I have so much doubt in myself!Hindi pa ako kahit kailan nakaramdam ng ganito noon.I know I've got the looks pero ngayon ay pinag dududahan ko na ang sarili ko.Simula talaga ng gabing iyon ay nawala na ang lahat sa akin! Hindi Lang si enzo bagkus ay lahat ng lakas ng loob at confidence na meron ako... At hindi ko alam kung bakit!"Hello?! Aalis ba tayo or what?" Nahihimigan ko ang pagkabagot ni seb mula sa labas ng silid ko kaya naman napabuntong hininga nalang ako at dinamp
Coincidentally Fated Chapter 23
"Ezrahh!!!!" Pagkarating na pagkarating palang namin ni seb sa dako ng party ni nora ay dinig ko na agad ang pag tili niya.Alangang napangiti ako nang makitang papalapit na siya sa dako namin... Nakatingin ang ibang tao sa amin dahil sa pag tili niya kaya naman nailang ako ng kaunti.Nahihiyang napayuko ako ng bahagya para takpan ang mukha ko... mahirap na at baka may makakilala sa akin gayong alam ko naman kyng gaano kalaki ang impluwensya ng mga taong gusto akong patayin. "Hey..." Nakangiting bati ko sa kanya sabay halik sa pingi ng makalapit na siya sa amin.Sometimes I envy this woman...she's so bubbly all the time, parang walang problema sa buhay.well I used to be like her, pero ngayon ay para na akong pinagsakluban ng langit at lupa. Minsan namimiss ko rin yung dating ako. "Aw akala ko hindi ka makakarating," sumimangot siya na para bang nalulungkot na hindi ako makapunta."And miss your party? No way!" Sagot ko kahit na alam kong muntik na akong hindi makapunta dahil sa ta
Coincidentally Fated Chapter 24
"Screw you seb!!" Malakas na sigaw ko sa kanya nang magpanting ang tenga ko.buong lakas na hinaltak ko ang braso ko sa kanya at itinulak ang dibdib niya. Mabuti nalang talaga at nag iisa lang dito ang bahay namin kaya wala kaming ibang maiistorbo sa kalaliman ng gabi.Pakiramdam ko ay sasabog ako sa sobrang galit kaya hindi ko maiwasan sumigaw."I'm unpredictable?! You're the one who's hard to understand! Talaga bang nag tatanong ka kung anong mali?! Talaga bang hindi mo alam?! Ganyan ka ba talaga kamanhid?!" Puno ng hinanakit na bulyaw ko sa kanya.Nanatiling madilim rin ang ekspresyon niya at halatang naiinis rin sa takbo ng usapan namin.May bahid ng pagkagulat sa mukha nya, marahil ay hindi niya inaasahan na mag pakita ako ng sobrang galit sa kanya.Maging ako ay hindi rin inasahan na kaya ko palang magalit ng ganito. "Kaya nga ako nag tatanong diba? Bakit mo nanaman ba ako iniiwasan? I kno
Coincidentally Fated Chapter 25
SEBMarahang kinusot ko ang namumungay kong mata ng maramdaman ko ang pangangati nito kasabay ng ilong ko.Ilang buwan nalag ay matatapos na ang taon kaya naman mas lalo nang lumalamig ang klima.Noong mga nag daang linggo nga lang ay nag kasakit na si ezrah at mukhang ako na yata ang susunod."Bakit kasi hindi ka mag suot ng makapal na damit? Hindi ba't may binigay akong jacket sayo?" Puna ni mang Nolan sa akin nang mapansin niya ang pag singhot singhot ko.Nasa labas kami ngayon at kasalukuyang tumutulong ako sa kanya na mag pakain ng mga alagang pato.Parating maaga kaming nag sisimula sa trabaho sa farm dahil may kalakihan ito... Mabuti nalang talaga at sinanay ako ni dad ng mga ganitong gawain noon kahit na may kaya naman kami sa buhay. "Labahan ho kasi mang nolan... Hindi ko pa nalalabhan," tugon ko sa kanya sabay saboy ng pag kain ng mga bibe.Matagal tagal na rin akong nand
Coincidentally Fated Chapter 26
"Take it off! Take it off!" Galit na utos niya sabay hinablot ang braso ko na pilit hinubuhad sa akin ang jacket na suot ko. Gulat na napatingin nalang ako sa kanya at hindi nakapag salita...tila naging ibang tao na siya sa isang iglap. She's acting like a mad woman right know and I don't understand why! It is really that big of a deal na sinuot ko ang lumang jacket na wala naman gumagamit?"Okay okay... Calm down," sinubukan ko siyang hawakan pero iwinisik lang niya ako kaya hinubad ko nalang ang jacket na suot ko."I said take it off!" Pag uulit niya sabay hila ng jacket kahit na hindi ko pa ito masyadong nahuhubad dahilan para sumabit ito sa tenga ko na medyo nasaktan sa ginawa niyang pag hila. She grab it from my hand ang examined it.Nakita niya ang maliit na punit sa manggas ng jacket dahil sa pag hila niya kanina kaya naman puno ng pag kadismaya siyang tumingin sa akin."Nakita mo nang ginawa mo?! You ruined it! Pinatira kita dito dahil nakiusap ka sa akin na wala kang mapup
Coincidentally Fated Chapter 27
"Kung ganun nasan na po ang nobyo niya?" Sinikap kong itanong iyon kahit na nahihirapan ako.Matagal na kasi akong nandidito pero hindi ko pa kahit kailan nakitang dumalaw ang boyfriend niya.Hindi siya nag kukwento ng kahit ano tungkol sa pag kakaroon ng boyfriend... infact hindi siya nag kukwento ng kahit na ano!even the reason why she's so afraid to go out, She didn't tell me about it. Kahit nga mag text o mag tawagan ay hindi ko nakita si ezrah kahit kailan.In fact isa pa nga iyon sa dahilan kung bakit nawiwirduhan ako sa kanya, kasi hindi siya gumagamit ng cellphone kahit minsan... I mean who doesn't use cellphone or laptops now a days right?"Patay na siya," maikling sagot ni mang Nolan kasabay ng pag ngiti niya ng pilit at puno ng pait.Hindi maikakailang masakit rin sa kanya ang ikwento ito.pakiramdam ko ay may kung anong malamig na hangin ang bumalot sa paligid ko nang marinig ang sinabi niya. "Ho? Patay ba kamo?" Pag lilinaw ko sa sinabi niya.Tumango naman Si mang Nola
Coincidentally Fated Chapter 28
"Mang Nolan told me about your boyfriend..." Untag ko habang nakapatong ang ulo niya sa balikat ko."Past boyfriend," she said and chuckle sadly.May kung anong kumurot sa puso ko nang mahimigan ko ang sama ng loob sa tinig niya."Yeah well... " Tumikhim ako bago nag patuloy, "you know you can talk to me right? Alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo pero gusto kong malaman mo na hindi mo kailangang harapin yun ng mag isa... I'm here ez, you can always talk to me," sinserong sabi ko sabay tingin sa mukha niya.Kasalukuyang siyang nakapikit at kalmadong humihinga na para bang napapalagay na siya ngayon ngunit hindi parin iyon naging hadlang para kumawala ang mga luha sa gilid ng mata niya.Parang pinipiga ang puso na makita ang pag guhit ng sakit sa mukha niya... For a moment I thought I remember something.Naalala ko kung paano ang ganung pakiramdam dahil ganoon rin ang lagi kong nararamdaman sa tuwing maaalala ko ang nakaraan ko. Pamilyar ang sakit na iyon na parang kahit saan ako mag
Coincidentally Fated Chapter 29
EZRAH"Wakey wakey..." Dahan dahan akong nag mulat ng mata ng marinig ko ang mahinang tinig ni seb sa tabi ko.Randam ko ang pag lundo ng kama sa gilid ko tanda na tumabi siya sa akin kasabay ng marahang pag yugyog sa balikat ko para gisingin ako. Halatang tangali nanaman ako nagising dahil nasisilaw na ako ng masakit na sa balat na sinag ng araw na direktang tumatama sa balat ko mula sa bintana ng kwarto.Masyado yata akong napagod sa pag tulong ko kahapon sa taniman kina seb at mang Nolan."what's all this?" May kaunting ngiti ang sumilay sa mga labi ko nang makita ang maliit na tray ng pagkain na dala ni seb sa silid ko.I can't helped it, but everytime I saw him my heart automatically flutters. Para siyang kuryente na laging nag re-resuscitate at nag babalik buhay sa naghihingalo ko nang puso! "breakfast in bed darling... " masayang sambit niya sabay kindat habang inaalalayan akong umupo sa higaan."again?" Medyo hindi makapaniwalang tanong ko dahil parang nakasanayan nalang niy
Pinakabagong kabanata
