Share
Chapter 26
Related chapters
Colder than Ice Chapter 27
Qhuizhiah's POVDalawang buwan ng hindi ako nagpaparamdam kay Zi. I blocked him from social media at maging ang number niya. Honestly I missed him, hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito kahit na nalaman ko na ang totoo. Gusto kong malaman kung ano ang dahilan sa likod ng mga pangyayaring ‘yon. I want to know if he was an accomplice sa taong nagpa-kidnapped sa akin at sa mga taong pumatay sa Mama ko. Kasi wala akong ibang maisip na dahilan kung bakit niya ginawa ‘yon, nagugulohan ako, gustong-gusto ko siyang maintindihan pero paano?Dalawang buwan din akong naging mailap sa mga kaibigan ko, kahit si Mari hindi ko kinakausap. Nagpupunta rin siya dito sa bahay para alagaan ako, nagkukulong lang ako sa kwarto, kahit ang mga tao dito sa bahay hindi ko kinakausap. Kahit ang mga tawag ni Papa at ni Tita hindi ko sinasagot, alam kong nag-aalala sila sa akin at nagpapasalamat ako ‘don. Sa loob ng dalawang buwan rin ‘yon nagmistula akong isang mailap na hayop sa mundo ng dilikadong kagubat
Colder than Ice Chapter 28
Quizhiah's POV Kasalukuyan akong naghahanda ng mga gamit na dadalhin ko papuntang Italy. I have decided na doon na magtapos ng pag-aaral ko, total fourth year na rin naman ako. Gusto ko na ring makita siyang muli. Pero nalilito ako sa kung ano nga ba ang dapat kong gawin, tama kayang ipakilala ko na siya sa taong matagal na niyang hinahanap sa akin? Paano kung hindi siya tanggapin ng taong ‘yon, anong alibi na naman kaya ang ibibigay ko sa kanya. Hindi ko alam kung nakita ba niya ang photo album na iniwan ko sa library noong huling pag-uuap naming. Mag-iisang linggo na kasi n’ong huli kaming nag-usap at hindi na rin pa ako bumalik sa library simula noon, natatakot akong baka makita kong nandoon pa rin ang bagay na ‘yon sa kung saan ko iniwan. I was also stuck between ipapakulong ko ba siya o hindi kasi sa totoo lang, hindi naman niya deserve na mapakulong pero paano na ang hinahangad ko na hustisya? Ano nga ba ang dapat kong sundin? Ang isip ko bang matagal ng naghahangad ng hustisya
Colder than Ice Chapter 29
Quizhiah's POVTatlong taon na ang nakalipas simula no’ng umalis ako sa Pilipinas. I missed them, specially si Shein. Kahit noong graduation nila hindi ako nakadalo kahit na una akong nag-graduate kaysa kanila. Nabalitaan ko rin ang nangyari sa Uncle ni Zi, nakakulong na pala ito dalawang taon na ang nakalipas. I feel relived nang marinig ko ang balita. Sa wakas ay nakamtan na rin naming ang hustisyang hinahangad namin. May sarili na ring firm sina Zi, Rhein, Louise at Joshua, naging tanyag din ang mga pangalan nila sa buong Pilipinas. I am so happy for them. Nakikibalita lang ako sa kanila dahil sa sobrang busy ko at wala rin kaming communication ni Zi.Dalawang taon na ring kasal sina Mari at Rhein. Hindi ako naka-uwi sa kasal nilang dalawa dahil sa pag-aasikaso ko sa sarili ko ring firm na tinayo rito sa Italy. Naging full-time mom din ako kay Rhaivhien., lumaki siyang isang masayahing bata, manang-mana ang pagkabibo niya sa kanyang ama. May iilang traits din siyang nakuha sa akin,
Colder than Ice Chapter 30
Third Person’s POVTatlong araw na lang ang natitira at ikakasal na si Zi. Buong pag-aakala ni Qhuizhiah ay maging complete na siya dahil kay Zi, pero nagkakamali siya, pakiramdam niya ay unti-unting nawawala ang bawat parte ng puzzle na malapit na sana niyang mabuo. Pakiramdam niya binagsakan siya ng buong mundo nang mabalitaan niya mula sa mga barkada nila na ikakasal na si Zi. Mabigat ang kanyang pakiramdam niya dahil naniwala siya sa pangako nilang dalawa ni Zi na maghihintay sila sa isa’t-isa noong bago siya umuwi sa Italy.Nagkukulong lang si Qhuizhiah sa kwarto niya at napapabayaan na niya si Rhaivhien. “Mama, are you sad?” inosenting tanong ng anak niya nang mapansin nitong may luha sa mata ng mama niya. Nginitian ni Qhuizhiah ang anak. “Come here baby,” usal nito at opening her arms to hug her son. Dahan-dahang lumapit sa kanya si Rhaivhien. “Mama is not sad baby, I’m just not feeling weel,” sambit nito habang yakap-yakap ang anak. Hindi siya nagsisinungaling nang sabihin niy
Colder than Ice EPILOGUE
Third Person's POV Umalingawngaw sa loob ng bahay ang sigaw ni Qhuizhiah bandang alas tres ng madaling araw. Hindi naman mapakali ang asawa niyang si Zi nang makitang nasasaktan ang kanyang asawa. “Baby, w-what’s happening?” tarantang tanong ni Zi habang hapo-hapo ang tiyan ng asawa. “Shein, manganganak na ‘ata ako,” sambit ni Qhuizhiah habang nagpipigil umiyak. Napayakap na lang si Zi sa kanyang asawa dahil sa kanyang taranta. “Just wait for me here. I’ll prepare the car,’ sambit ni Zi at nagmamadaling pumunta sa kanilang garahe. Tinawagan na rin niya ang kapatid niyang si Rhein. “Rhein, h-help me. Zhiah’s into labor,” mangiyak-ngiyak na sambit ni Zi. “Okay, pupunta na kami ni Mari d’yan. Kuya relax, okay. We’ll be there in a minute,” usal ni Rhein. Thirty minutes pa lang ang nakalipas mula no’ng tumawag siya sa kanyang kapatid ay dumating na ito kasama ang asawang si Mari. “Nasaan si Qhuizhiah?” bungad ng kanyang kapatid. “Nasa couch,” sagot nito habang papalapit sa kapatid. “Shein
Colder than Ice Prologue
ProloguePaano kung malaman mo na ang taong dahilan ng malakas na tibok ng puso mo ang siyang dahilan ng paglisan mo sa nakagisnan mong lugar?Makakaya mo bang mahalin ang taong parte ng iyong mapait na nakaraan? O hahayaan mo na ang pag-ibig na ang kusang lilisan sa sistema ng iyong pagkatao? Mananalo kaya ang puso sa labanan sa pagitan ng hustisya at pag-ibig?—Third personʼs POV“Do I really need to transfer?” tanong ng anak ni Raymond sa kanya.Ilang buwan na niya kasi itong kinukumbinsi na umuwi ng Pilipinas at doon magpatuloy ng pag-aaral, pero hindi pa rin niya ito nakukumbinsi kaya ngayon kinukulit na naman niya ito.“Baby, mas maganda kung doon ka mag-aaral. Marami kang magiging kaibigan doon hindi tulad dito, at isa pa para naman may manirahan sa bahay natin doon”. Lumapit siya sa anak niyang nakaupo sa sofa at niyakap ito bilang paglambing sa anak.“Hindi ako uuwi sa Pilipinas kung hindi ka sas
Colder than Ice Chapter 1
Zi Shien's POVMalapit nang matapos ang mid term for this school year pero hindi ko pa natatapos ang mga school works ko, kailangan kong madaliin upang makapasa na, hindi ako makapag mid term exam kung kulang ako sa mga projects. Bakit pa kasi nag psychology pa ako? Hay naku!“Zi, pa-copy naman ng assignments mo hindi kasi ako nakatapos e,”usal ni Rhein habang nagkakamot ng kanyang ulo.“Palusot ka na naman, sabihin mo nalang na hindi mo nagawa kasi magdamagan ang pagtambay mo sa bar.” Natatawa na lamang si Louise dahil sa palusot ng magaling naming kaibigan.Natatawa na lang din ako dahil sa asaran ng dalawa.“Tumigil na kayo, tara sa cafeteria, libre ko. "“Ayun! Sakto gutom na ako,”si Jonathan na kanina pa nanahimik.“I love you, bro.” Akma na akong halikan ni Rhein ngunit umilag ako.“Hindi tayo talo, manigas ka,” sagot ko sabay talikod sa kanya.—Papunta
Colder than Ice Chapter 2
Zi Shien's POVHalos magkandarapa na ako dahil sa kakagawa ng mga projects at assignments na hindi ko pa natapos, nang lumapit si Stephanie sa kinauupuan ko.Ano na naman kayang kailangan nito?“Baby, gusto mo bang sumama?” tanong nito habang nilalaro-laro ang kanyang nakaponytail na buhok.Nasanay na itong tawagin akong baby na para bang nobyo niya ako. Sa buong pag-aakala niya ay gusto ko ito kahit ang totoo namaʼy kinikilabutan ako sa tuwing naririnig ko siyang tumatawag sa akin.“Baby, what?!” may pagkasarkastiko at halong inis na tanong ko dito."Yes baby, ayaw mo ba? Ang sweet kaya nang endearment na `yan...” Tumingin ito sa kanyang mga kaibigan, “di'ba girls?”Tanging tango lamang ang nakuha niya bilang sagot ng mga ito.Napatawa naman sina Rhein na para bang inaasar pa si Stephanie."Paʼno ba yan bro, panindigan mo yan," sabi ni Louise na tawang tawa pa"Stephanie, alam
Latest chapter
