Kapitulo 43

HIS eyes fell on the floor, now everything makes sense to him and he understands why the administrator and his father wants to talk to him.

He sighed deeply then he looked up to his friends.

“Okay, para isang bagsakan na lang.” tumayo na siya at sinimulang lumakad na, inalalayan naman siya ng mga kaibigan pababa.

Pagkalabas dumeretsyo na siya sa meeting room. Hinatid lamang siya ng mga kaibigan at umalis na din sila kaagad, siya lang naman ang pakay.

Humawak siya sa upuan para doon kumuha ng lakas dahil sa mahapdi niyang sugat masakit kapag tumatagilid siya.

Nakapikit lamang ang ama ni Divine at nakasiklop ang kamay sa tapat ng bibig na tila hinihintay lamang siya habang ang ama niya ay inalalayan siyang makaupo.

Nang maayos na ang kaniyang pagkakaupo nagsalita na ang ama ni Divine. “I apologize for keeping this a secret to you for 14 years…” Malalim at makapal ang boses nito, hindi basta-basta masasabi kung ano ang emosyon nitong tinatago, pero base sa naririnig ngayon may pagsisisi i