Kapitulo 44

IPINATONG ni Austin ang braso sa lamesa bago sinapo ang noo, patuloy na dumadaloy ang mga luha.

Pinatahan muna ang sarili bago muling nagsalita ang ama niya.

“Dahil din doon sa nalaman nila patungkol sa akin nilayo nila si Hera—ang mommy ni Fauzia sa malayong lugar. Hindi ko na siya nahanap ulit at hanggang ngayon wala pa rin akong balita patungkol sa kaniya. Binalikan ko si Fauzia at natakot ako nang mamataan ko ang mga dugo na paniguradong sa kaniya nanggaling, muli hinanap ko siya pero wala na talaga. Hindi ko na siya mahanap-hanap. Walang-wala na ako, nawawalan na ako ng gana sa buhay lalo na noong muli akong nagpakita sayo sa pangalawang pagkakataon para kausapin ka, umatras ako, natatakot ako sa uri ng pagtingin mo sa akin, anak. Pero masaya ako, masaya akong natagpuan mo si Fauzia.” Pinunasan nito ang mga luhang namimilisbis.

“Ang sakit lalo na noong sinabi sa akin na papatayin ako ng sarili kong anak, naguguluhan ako at sobrang nasaktan dahil mukhang pati ang anak ko tinalikura