ALAM KONG BITIN PO KAYA ITO NA PO ANG KATULOY. ENJOY READING AND THANK YOU PO SA PAG SUPORTA NG STORY KO!
His aura is so intimidating. Ngayong nalaman ko ang mga iyon ay parang iba na. Wala akong sinagot sa mga sinabi niya. Naging tahimik ang pagkain namin. Nang natapos ay agad na akong umalis ng hindi nagpapaalam. Sobra ang hiyang nararamdaman ko ngayon at idagdag pa ang ka bang nararamdaman.
Pumunta ako sa restroom at pagkapasok ay agad na sinara ang pinto. Nagpapasalamat ako at ako lang ang nandoon. Pagkatapos, napasandal ako sa pinto bago sinapo ang aking bibig gamit ang dalawa kong kamay. I know him. Siya 'yung tipong kung anong mga salita ang bibitawan ay paninindigan niya. He's true to his words. At sa mga sinabi niyang 'yun ay alam kong wala akong kawala lalo pa't hindi ko pa nakukuha ang kontrata.
Nagsimula ang klase sa araw na iyon ng tahimik. I feel the aura change. Lagi kong napapansin an
We're currently in our afternoon subject which is related to lab. Nandito kami ngayon sa lab room dahil may ginawa kaming experiment. Tumingin ako sa kung saan nagtungo si Leon. We're not groupmates and based on his actions isiningit niya lang iyong sabihin sa akin. Kasalukuyan akong mag-isa sa table namin dahil ang iba ay nasa 'kay Prof namin. It's been a week since the courtship happened. It literally changes my whole week. Hindi gaya noon na walang bago ngayon ay iba na. Lagi na akong kinakabahan sa tuwing pumapasok ako sa school at nakakasama siya. Lahat na ng mga ginagawa niya ay big deal sa akin dahil sa nangyari noon kaya hindi ko maiwasang mailang. Laging ganito ang sinasabi niya sa akin. At kahit na tumanggi man ako ay mapilit siya. Alam kong may kinalaman itong mga ginagawa niya sa panliligaw sa akin. Wala naman akong magawa dahil hindi ko siya kontrolado. "Gustong gusto mo talaga na pag-initan ako ng mga
Pagkatapos kong magbihins ng pambahay na damit ay lumabas na ako sa aking kwarto at agad na nagtungo sa kung saan ang kwarto ni Ana. Kumatok muna ako bago buksan ito. “Ana?” tawag ko at ‘tsaka ito binuksan. Nakita ko siyang busy sa kanyang lamesang puno ng papel. “Oh, Ate, tapos na ako nagsaing ng kanin. Tatpusin ko na muna ‘to bago ako maglinis ng bahay.” Paliwanag niya. Lumapit ako sa kaniyang lamesa at tinignan muna ang kanyang ginagawa bago umiling. “Hayaan mo na at ako na lang ang gagawa. Tamang tama at Mabuti natapos ko na lahat ng mga gagawin ko.” Bumaling siya sa akin dahil sa aking sinabi. “Sigurado ka, Ate?” Ngumiti ako at tumango. “Oo, sige na tapusin muna iyan.” Sabi ko. Napangiti siya. “Thank you, Ate!” masaya niyang sinabi at niyakap pa ako. Hinimas ko ang kanyang buhok habang nakangiti.
Hi there bestie! Thank you for reading my work! It means a lot to me. Enjoy reading! KABANATA 23 Naalala ko si Leon. Napailing agad ako para maalis iyon sa aking isipan. I am wondering what my day will tomorrow again. It is getting hard, day by day to be with him truly. Halos hindi ko na alam ang gagawin. Hindi ko namalayan na natulugan ko na pala ang pagiisip kagabi sa kanya. Nagising na lamang ako sa aking alarm clock at nakitang alas singko na. I lazily wake up and after that ay kinuskos ko ang aking mata bago dumilat. Humikab pa ako bago tuluyang bumangon na sa aking higaan. Kinuha ko na ang aking tuwalya at upang maghilamos sa baba. Usually, ako ang nagsasaing ng kanin ngunit nang pagkababa ko ay Nakita ko agad si Mama na nagluluto na sa kusina. “Mama, good morning,” medyo mahina kong bat isa kanya. “Good morning, Anak ko!” masayang bati niya pabal
KATULOY NG "KABANATA 23" Nagdasal na lamang ako na hindi niya ako mapapansing lumagpas sa kanyang harapan. Ngunit sa isang hakbang ko pa lamang ay bumaling na siya sa aking kinaroroonan. When he sees it is me, he immediately gets up and walk towards to me. Palihim akong huminga ng malalim bago itinuloy ang paglalakad. Nang nakalapit sa akin ay hindi ako tumigil sa paglalakad. Kundi ay nagpatuloy lamang ako at ngayon ay sinabayan na akong naglalakad. “Hey, good morning!” he greeted. Hindi ako lumingon. I greeted him while my eyes locked in where we are going. “Morning…” saad ko. “How is your sleep?” he asked immediately pagkatapos kong pubati pabalik sa kaniya. May nakita agad akong grupo ng mga babae na kabatch naming naglalakad sa direksiyon namin at sa mga tingin pa lamang nila ay para na akong binabaon sa l
I saw sincereness in her eyes. She genuinely smiled after that. Napangiti na rin ako at na patango. I am so lucky to have her as my friend. I am the most luckiest friend in the world. “I know and thank you for everything,” sabi ko sa kanya. “Not big deal,” biro niya at dahil doon ay pareho kaming napatawa. Marami marami na rin kaming nasa classroom. Tahimik akong nagbabasa sa aking librong hiniram habang si Lhara naman ay busy sa panonood sa kanyang cellphone. We waited ng ilang minuto sa aming pinaka unang subject teacher sa araw na ito. Mga trenta minuto rin kaming naghintay sa aming classroom bago dumating ang aming guro. At sa trenta minutong iyon ay hindi bumalik si Leon. Hindi ko alam kung bakit may oras pa akong isipin iyon at naiinis ako sa sarili ko dahil doon. I shouldn’t have care about that anymore. Wala ako sa lugar para isipin pa iyon. At wala rin ako sa lugar para maging concer
Tama siya at wala ako noon para isupport siya at sobra talaga ang kanyang pagtatampo sa akin ngunit napatawad naman niya ako kalaunan. My situation before is really hard because my family is currently facing a hard time but now, we are doing well naman na. “I am so so sorry, okay? You know my situation before, right?” sabi ko. Napahinga siya ng malalim bago napatango. “Yeah, of course pero hindi mo naman maiwasang magtampo diba?” sabi niya. Napatango naman ako. “I know, and I understand your feelings.” Sagot ko sa kanya upang kahit gaano ay hindi na maging mabigat ang loob niya sa akin. Noong hindi siya sumagot ay nagsalita ako muli. “We will see soon, Lhara and I promise this time I’ll attend na.” sabi ko para makalimutan na niya ang nagyari noon. “Aba, dapat lang! we will be graduating soon kaya dapat ay umattend ka dahil kung hindi ay your junior and senior high scho
“Grabe, Maren. Hindi ko talaga matukoy kung ano ang balak niyan sa iyo.” Sabi ni Lhara sa aking gilid. Ako rin naman. Hindi ko alam kung ano ang gusto niya sa akin. Nakakapagduda talaga. Alam kong may balak siya. Nararadaman ko iyon. I have guts about it. Kaya dapat ay mahanap ko na ang kontrata dahil kung hindi ay baka ano pang mangyari sa tahimik kong buhay. Tumango tango ako. Naiintihan ang kanayang sinabi. “My goal is to get that damn contract.” Sabi ko at itinuloy ang pagliligpit sa aking mga gamit. “Uh-huh,” sang ayon ni Lhara sa sinabi ko. Napasinghap ako pagkatapos mailagay ang mga gamit ko sa aking bag. Pagkatapos noon ay nagtungo na kaming dalawa sa aming canteen. Habang naglalakad kami papunta roon ay kinuwento sa akin ni Lhara iyong taga college department na may gusto sa kanya. She said the man hitting her up, but I can say based on what Lhara say, that college man is out of Lhar
Kasama na roon ang grupo nila Jasmine. Umiwas agad ako ulit nang tingin sa may pintuan kung nasaan si Leon at agad na tumingin kay Lhara na nagkwekwento sa akin. Nakatingin ako sa kanya na parang nakikinig ngunit ang aking isipan ay lumilipad na sa ibang bagay. Naramdaman ko ang presensya nil Leon na lumagpas sa gilid ko and I don’t know why it give me chills. I cleared my throat when our teacher asks to pay attention to her already. Nag discuss siya buong klase and wala kaming ginawa kundi ang makinig sa aming guro. Medyo na bored nga ako sa dinidiscuss niya e kaya palihim din akong nagbabasa sa librong hiniram ko. But still, tumitingin naman ako sa harapan kung nasaan ang aming guro para makita niyang nakikinig naman ako. Ganon ang ginawa ko at meron na talaga iyong time na nasa librong hawak ko ang aking atensiyon at nakairinig ako ng isang “ehem” sa gilid ng aking tenga. Out of curiosity ay bumaling ako sa kung nasaan narinig iyon an