Kabanata 11

"Kainis ka." Irap kong sabi at tsaka ako umikot at doon sumakay sa driver seat.

Imbes na siya lang dapat ang driver ko eh, pero naging baliktad naman ang sitwasyon namin. Ako tuloy ang driver ngayon.

HABANG nagmamaneho ako ay napansin ko'ng tahimik si, Lainarashi. Parang ang lalim ng iniisip niya kaya naman nagsalita na ako, “Ayos ka lang ba?” Nagtatakang tanong ko sa kaniya.

“Zamara, masama ba akong tao?” Pabalik nitong tanong kaya medyo nagulat ako dahil doon sa naging tanong niya.

“Oo. Pumapatay ka kase eh” Sagot ko at napatingin ako sa kaniya at kaagad siyang ngumiti sabay tango.

“Sabagay tama ka. Iyon rin ang tingin sa akin ng sarili ko'ng angkan eh.” Natatawang sambit nito kaya naman natahimik ako bigla. Parang mali ang naging sagot ko sa naging tanong niya.

“U-Uhh kase Lainarashi, h-hindi ka naman masama na as in walang puso. Hindi ganon” Ilang lunok kong turan pero hindi na ito sumagot pa.

Bakit ba kase sa dinami-dami ng tanong ay ganoon pa talaga ang naging tanong