"WHAT do you need?" Malamig at walang kabuhay-buhay ang boses ni Cameron nang biglang lumitaw sa harapan niya si Stefano. Kasalukuyan niyang nasa isang bar at nakaupo sa stool ng bar counter nang dumating ito. "We need to talk," ani Stefano sa kaniya. "If is it about Charity and about the woman I despise the most, don't bother. Leave me alone." Pinakatitigan siya ni Stefano at marahang umupo ito sa katabing stool. "Kahit ayaw mong pag-usapan silang dalawa, you need to listen atleast," pagkumbinsi pa nito sa kaniya Naikuyom ni Cameron ang kamay at pinigilan ang sarili na magsabi ng hindi kanais-nais sa kaharap. Pinili niyang manatiling walang kibo na lamang. Half of him ayaw niyang makinig sa sasabihin ni Stefano. But half of him ay may pagnanais na makinig sa sasabihin nito. Matapos kasi ang insidente sa mansion ng mga Villaraza ay gabi-gabi na lamang siyang nasa bar na ito upang magpakalasing dahil sa galit niya. "My mom i
"CHARITY, okay ka lang ba rito?" Nakangiting tanong ni Dra. Lesley kay Charity nang lapitan siya nito. "Oo naman. Don't worry about me, Les..." Sagot niyang nakangiti sa babae. "Sige babalikan kita later, hinahanap ako ni Fausto, e. Kumain ka lang diyan, okay?" Bilin ng babae bago siya muling iniwan. Narito siya ngayon sa reception ng birthday party ng anak ni Dra. Lesley na si Fausto. Nagkita silang dalawa ng hindi sinasadya sa isang mall last week, nakipag-kwentuhan and nasabi niya sa babae na hindi na siya nagtatago kay Cameron and Lesley was glad to know about it. Hangang sa inaya siya nito sa birthday party ni Fausto na hindi niya natanggihan. Kaya ngayon ay narito siya sa reception at iniikot ikutan ang buffet food na sobrang sasarap. Nang makakuha ng pagkain ay umupo siya sa mesa na tanging siya lang, wala naman siyang kilala sa mga naroon, maliban kay Lesley at asawa nitong si Dev. Panaka-naka naman siyang chinecheck ni Lesley, nakakahiya na n
"CAMERON really changed a lot." Napatingin si Charity kay Lesley na katabi niya ngayong nakaupo sa isang bahagi ng yateng kinaroroonan nila. Pareho silang may hawak na champagne na panaka-naka lamang nilang iniinom. Sinundan niya kung saan nakatutok ang mata ng babae. Kay Cameron na ngayon ay masayang nakikipagkwentuhan kina Devius at iilang bisitang sumama sa yate. "Ngayon ko lang siya nakitang ngumiti ng ganiyan at nakikipagkwentuhan na tila ba nag eenjoy. Para na siyang tao at hindi na robot na blanko lagi ang ekspresyon noon." Tinignan siya ni Lesley na may pang-aasar na mukha. "What did you do to him? Pinainom mo ba 'yan ng gayuma or what?" Nanlaki ang mga mata niya at bahagyang tinapik ang braso ng babae. "Grabe ka naman mag-isip. Pati nga ako nagulat na ganiyan na siya. Malayong malayo sa Cameron na nagkulong noon sa akin sa Isla Silvestre..." Ngumiti si Lesley. "I'm glad na isa ka sa mga nagpabago sa kaniya. Kaya nga noong sinabi mo sa akin
HINDI alam ni Cameron kung tutuloy pa siya sa pagpasok sa mansion ng kaniyang ama nang mga sandaling iyon, kaya nagpasya siyang tumigil at huminga ng malalim. Is he ready to know everything? Will his father tell the truth this time? Ano nga ba ang ikinatatakot niya? Ang malaman na totoo naman talaga ang lahat ng nasa isip niya na iniwan siya noon ng kaniyang ina, kapalit ng malaking halaga? O natatakot siyang malaman ang katotohanang hindi naman pala totoo ang mga ibinibintang niya sa ina? Natatakot siya sa dahilang, paano pala kung mali siya ng iniisip all these years? Muli siyang humakbang papasok sa mansion ng ama, wala ito sa malaki, madilim at malungkot na sala nito kaya nagdesisyon siyang umakyat sa taas ng mansion, sa silid mismo ng kaniyang ama. Bukas ang pintuan ng silid pero pinili pa rin niyang kumatok. "Come in..." Tinig ni Senior Silvestre. Marahan siyang pumasok sa silid nito at nagulat ang matanda ng makita siya. Siguro dahil simula inoperaha
"SIGE na pumasok ka na, dito na lang ako para makapag-usap kayo ng maayos at masinsinan. Wala pa akong sinabi na kahit ano kay Tita. Ang alam lang niya ay gusto mo siyang makasap," ani Charity kay Cameron nang nasa pintuan na sila ng library. Nasa loob si Madam Ada at hinihintay ang anak. "You sure?" Paninigurado niyang tanong sa babae. Nakangiti itong tumango at bahagya pa siyang itinulak papasok sa library. Napabuntong hininga siya at marahang pumasok sa loob. Siya ngayon ay nakakaramdam ng hiya sa pagharap sa kaniyang ina. Pumapasok kasi sa isipan niya ang mga sinabi niya noon dito. "Cameron," bungad ng kaniyang ina nang makita siya. Garalgal ang tinig nito. Hindi siya agad nakakibo at tinitigan ang babaeng nasa harapan niya. Ngayon niya napatunayan na kamukha pala talaga niya ang ina. Nanatili siyang nakatayo sa kinatatayuan na ilang dipa lang mula sa ina. "Cameron, I'm sorry kung-" Hindi na naituloy ni Madam Ada ang sasabihin nang
INAYOS ni Charity ang nagulong buhok at nalihis na tshirt dahil sa kaharutan ni Cameron bago bumaba ng van. Tinototoo nito ang halik lamang, kaso ay may kasamang panghipo at ang halik ay sadyang nakakadarang. Kung wala lang sila sa van ay malamang sa malamang ay bumigay na nman siya sa mga haplos nito, lalo na at aminin man niya o hindi ay nasasabik din siya sa lalaki. "Mamaya na lang natin ituloy?" Pilyo pa nitong bulong habang pinapanood siyang mag-ayos ng sarili. Tinignan niya ito ng masama. "Magtigil ka nga muna sa kaharutan mo?" Angil niya sa lalaki na binigyan lang siya ng nakakalokong ngisi. "Cold hands?" Natatawang sabi ni Cameron nang hawakan siya sa kamay upang alalayang bumaba sa van. "Paanong hindi ako kakabahan, haharap ako sa ama mong demon-" pinigilan niya ang sarili upang hindi masabi ang huling salita. "Demonyo?" Pagpapatuloy ni Cameron na natatawa. "Ikaw ang may sabi niyan, hindi ako." Kumapit siya sa braso ni Cam
"IKAW na muna ang bahala kay Calista, maliligo lang ako at pagkatapos ay babalikan ko siya," ani Charity kay Sharlot habang palabas sa pintuan ng silid ni Calista. Mas nauna si Calista sa mansion ni Cameron dahil kinuha ito ni Gab noong nasa yatch party pa lamang sila ni Cameron. Talagang sabik na sabik ang dalaga sa unang pamangkin nito. "Sige," nakangiting sagot naman ni Sharlot habang nagliligpit sa silid ng bata. Lumabas na siya sa silid. Ginabi sila ng uwi ni Cameron galing sa mansion ni Senior Silveatre. Si Cameron ay kasalukuyang naliligo sa sarili nitong silid matapos ang halos kalahating oras na pakikipaglaro kay Calista kanina. Nasalubong niya sa hallway si Gab at pababa ito sa living room, may mga bitbit na libro na babasahin nito bilang pampalipas oras. Nang makita siya nito ay niyaya siya na tumambay muna sa baba at magkwentuhan. Doon niya nakwento rito na galing sila kay Senior Silvestre ay nasabi rin niya kung ano ang napag-usapan nila. Halata
TILA ba lalong nanggigil si Cameron at kinagat nito ang ibabang labi niya. Pagkatapos ay muling sinakop nito ang labi ni Charity. Naramdaman na rin ni Charity ang paglalakbay ng isang kamay ni Cameron, kumapa sa kaniyang dibdib, dama niya ang init ng palad nito kahit may suot pa siyang roba. Biglang bumaba ang kamay ni Cameron, sa ugpungan ng tali ng kaniyang suot. Wala siyang kahit ano na suot sa ilalim kaya oras na makalag nito ito yon ay tatambad sa paningin nito ang kaniyang mga tinatagong kayamanan. Hindi niya napigilang mapaungol dahil sa kiliting unti-unting bumubuhay sa init ng kaniyang katawan. Ang kaso... Biglang bumukas ang pintuan ng silid ni Charity at iniluwa nun si Calista na inosenteng pinagmasdan sila sa ganoong posisyon. Kapwa nanlaki ang mga mata nila. Sa likod ni Calista ay si Gab na nanlaki rin ang mga mata. "Mom, dad? What are you doing?" Inosenteng tanong ni Calista sa kanila. Agarang umalis si Cameron sa ibabaw ni Charity at si Charity na