CHAPTER 45

LANCE

I wasn’t able to sleep all night. Nasa labas ng bahay si Atashia at sumabay pa ang patak ng ulan. Dämn! Hindi ko napigilan ang mag-alala. I kept walking back and forth in my bedroom. Paminsan-minsan ay sumisilip din ako sa labas ng bintana. Gusto ko nang papasukin si Atashia pero kapag naiisip ko ang mga ginawa niya at nakikita ko ang mga ebidensya na nasa harapan ko ay napapalitan ng galit ang pag-aalala ko.

I wanted to punish her to the extent na sirain ko ang buhay niya. Unfortunately, everytime I tried to do it, I felt an unending pain.

Still, everyone had no idea that I was perfectly okay after the accident. Belle was the only person na pinagsabihan ko about my condition. I trust her. Alam kong hindi niya ako ilalaglag.

It was almost four o'clock in the morning when I decided to let Atashia in. Halos tatlong oras na rin siya sa labas. Sa tingin ko'y sapat na ang parusang iyon para magtanda siya. My heart was beating so fast that I could hardly breathe. The rain was bucke