Share
Chapter 20: Start
Kaugnay na kabanata
Discreet Nights Chapter 21: The Play
Unlike the first time I massaged him, wala ng takip ang mukha ko. Ang hirap-hirap tuloy kontrolin ng emosyon ko lalo na't nararamdaman ko ang titig niya. Ruan was staring at me through our reflection in the glass sliding door in front of us. “When did you learn how to massage?” “When I was a kid, Sir Ruan. Palagi kong minamasahe ang nanay ko noon,” sagot ko nang hindi tumitingin sa repleksyon namin. I was focusing in his shoulders. Sinisigurado kong tama lang ang paghilot ko sa mga 'yon. When my hands travelled down to his back and started massaging it, doon lang ako tumingin sa aming repleksyon. I saw him closed his eyes while clenching his jaw. I bit my lower lip to contain my smirk when he suddenly opened his eyes, and then our eyes met. Ngumiti ako sa kaniya. “Mas mabuti kung hihiga ka, Sir Ruan.” Itinigil ko ang ginagawa ko upang makatayo ang lalaki. Tumingin muna siya sa akin bago padapang humiga sa gitna ng kama niya. “You can ride my back, Elora. I won't mind.”
Discreet Nights Chapter 22: Message
Limang araw pagkalipas ng gabing 'yon ay hindi pa tumatawag si Ruan sa akin. Masiyado ng matagal. Namanmanan ko na ang condo kung saan niya ako dinala noong gabing 'yon and I eventually found out na hindi pa bumabalik ang lalaki ro'n pagkatapos akong ihatid dito sa condo noong gabing 'yon. Gusto kong malaman kung nasaan siya at kung ano ang pinagkakaabalahan niya na dahilan kung bakit limang araw na siyang hindi tumatawag. It was the first time he called me, ayaw niya na agad sundan? Alam kong hindi niya naman araw-araw kailangan ng masahe. Kung bakit kasi sa pagiging personal masseuse pa ako napunta. Dapat personal assistant na lang eh. Hindi niya ba nagustuhan ang pagmasahe ko sa kaniya? What about our kiss? French kiss pa naman 'yon. Tangina niya talaga, ah. Saan ko ba mahahanap ang lalaking 'yon? “Nguso mo. Para kang pato.” Binato ko ang rolyo ng tissue na hawak ko kay Sever. Finally, tumama na ito sa mukha niya. Nasa harap ko na kasi siya ngayon at hindi ko na lang siya
Discreet Nights Chapter 23: Quitting
“Coffee shop at this point of time? Nakahithit ka ba, Zalaria?” “I'm craving, Sever.” Nang masiguradong maayos na ang buhok ko ay agad kong pinatungan ang sando na suot ko ng isang kulay blue na hoodie. Umabot 'yon lagpas sa kalahati ng aking mga hita, dahilan upang maitago ang kulay puti na shorts na suot ko. I paired it with my white sneakers to be comfortable. “I'm going. Babalik din ako agad.” “Sasama ako—” “No need, Sever. Bibili lang naman ako ng kape. Do you want something? I can buy for you.” Umiling ang lalaki. “I'll go with—” “Alright! Bye!” Lumabas na ako agad dahilan upang hindi na ako mahabol pa si Sever. I looked like a normal person who suddenly craved for coffee in the middle of the night, kahit may iba naman talaga akong plano. To buy a coffee wasn't my intention for going out this late. Ang mensahe na natanggap ko mula sa Supremo kanina ay naglalaman ng address na siyang pupuntahan ko ngayon. Nang i-check ko ang lugar online ay nakita ko na isa itong
Discreet Nights Chapter 24: Goal accomplished
“Let's not talk about this through call. Are you in your condo? I'll fetch you.” Bigla akong kinabahan. Oo nga pala at alam na niya kung saan ang condo na tinutuluyan ko. Ngunit bukod sa wala ako ro'n ngayon, nandoon din si Sever. They couldn't see each other! “Nasa labas ako ngayon, Sir.” “Saan?” may diing tanong ng lalaki. May narinig akong tunog ng mga yapak sa kabilang linya, maging ang pagbukas at pagsara ng pinto, hanggang sa tunog ng kaniyang susi. “Give me your location.” “I-I thought you are out of the country?” Hindi ko alam kung tama ba na tinanong ko 'yon, pero nais kong malaman kung nasaan ang lalaki. “I just arrived at my condo from my flight.” Kaya pala mukhang pagod ang lalaki dahil sa boses niya. “You better rest first, Sir Ruan. Hindi naman natin kailangang magkita agad para pag-usapan ang pag-alis ko sa trabaho.” “It's not about it.” Kumunot ang noo ko. “Then, what?” Biglang natigil ang ingay sa kabilang linya. Narinig ko ang malalim na paghinga ng lalak
Discreet Nights Chapter 25: Wallpaper
“Mawawala ako ng dalawang linggo, Asteon. I'll miss two reports.” “As long as you'll be gone for your mission, there will be no problem. Puwede mo namang ihabol ang reports.” Napatango ako. “Also, can I request for a new gun with silencer? And a katana,” I casually asked. I crossed my legs and leaned at the back of the couch where I was sitting. Nasa loob ako ng opisina ngayon ni Asteon upang bumisita at ipaalam na rin sa kaniya ang magiging pagkawala ko. Mula sa pagtitipa sa kaniyang computer ay napunta sa akin ang atensyon niya. “You'll be gone for a fight?” Ngumisi ako. “Nope, but, it's always better to be ready.” Tumango siya sa akin bago tumayo. “Follow me. Ikaw na ang pumili kung ano ang gusto mong kunin.” Gaya ng utos niya ay masunurin ko siyang sinundan. From the tenth floor, I followed him to the basement. Dalawang kuwarto ang nadatnan namin doon at sa kaliwang silid kami pumasok. It wasn't my first time to enter here, ngunit hindi pa ako nakakapasok sa kanang si
Discreet Nights Chapter 26: Contract and Careful
Kinailangan kong lumabas sa balcony upang makausap ang mga anak ko. Halos dalawang oras ang inabot para makuntento sila sa mga narinig mula sa akin. I watched them eat their breakfast through the screen of my iPad. Kung dati ay ako pa ang nagsusubo sa kanila, ngayon ay hanggang nood na lang ako. Naramdaman ko ang pangungulila sa kulay abo nilang mga mata habang nakatitig sa akin. Halatang iyak sila nang iyak dahil sa lagay ng mga mata nila. Nahirapan akong ibaba ang tawag ngunit kailangan. Nangako akong tatawag ulit ako bukas sa kanila dahil paiyak na ulit ang dalawa nang puputulin na namin ang tawag. Pagbalik ko sa loob ng kuwarto ay wala na si Ruan. Siguradong nagsimula na ang ribbon cutting ceremony sa baba at iniwan na lang niya ako rito. Lalabas na sana ako ng kuwarto upang puntahan siya sa baba nang biglang bumukas ang pinto. The door revealed the man— Ruan. I noticed how his jaw clenched while loosening the necktie around his neck. “I-I'm sorry. Hindi ako nakababa.” Tuma
Discreet Nights Chapter 27: Friends and Who?
“Let's go. The helicopter has arrived.” “Saan tayo susunod na pupunta?” “I want a break.” Sinabayan ko ang paglalakad ni Ruan palabas ng kuwarto. Hindi na namin kailangan pa na hintayin ang paghupa ng mga tao sa labas dahil ipinatawag na niya ang helicopter niya. Tama ang hinala ko na pagkatapos ng araw na 'to ay wala na siyang balak na puntahan ang mga susunod na grand opening ng kaniyang mga bagong hotels sa iba't ibang lugar dito sa loob ng Pilipinas. He hates socializing so much. Dahil doon, si Leon na kaniyang secretary pagdating sa mga negosyo na lang talaga ang tuluyang mag-aasikaso sa mga 'yon. That's a thing that I noticed about Ruan through observing. He likes to control his pawns. Malakas at malamig na hangin ang bumungad sa amin pagtapak sa rooftop ng building. Halos hindi ako nakausad dahil sa lamig at lakas nito na tumatama sa akin, idagdag pa ang ingay na nagmumula sa helicopter na siyang naging dahilan kung bakit hindi ko muling maitanong kay Ruan kung saa
Discreet Nights Chapter 28: Rest With Me
Agad tinuro sa akin ni Ruan kung saan ang magiging kuwarto ko, at sa third floor 'yon, katapat lang ng kuwarto niya. Balak niya akong samahan sa pag-aayos ng mga gamit ko nang tawagin siya ng lima niyang kaibigan sa baba upang uminom at magkasiyahan. Pinuntahan siya ni Solene sa loob ng kuwarto ko. “Kaya na 'yan ng assistant mo!” Tumingin sa akin ang babae nang may mawalak na ngiti. “Right? What's your name again?” Sinuklian ko ang ngiti niya. “Elora.” “Elora! Right! So, ano? Come with me now, Ruan!” pagpipilit niya kay Ruan na nanatiling nakaupo sa kama ng kuwarto ko habang nakatingin sa akin. Nang akmang uupo na rin si Solene sa tabi ni Ruan ay doon lang lumingon sa kaniya ang lalaki. “I'll follow you downstairs, Solene. I just have something to tell to Elora.” Ngumuso ang babae. “Tell it to her now so we can go downstairs together!” Ruan shook his head firmly with a smile. “Susunod ako agad, Solene.” His voice became more serious. “They're waiting downstairs, you better
Pinakabagong kabanata
- Discreet Nights Chapter 78: My Home
- Discreet Nights Chapter 77: Answered
- Discreet Nights Chapter 76: Settle Down
- Discreet Nights Chapter 75: Breakdown
- Discreet Nights Chapter 74: Late
- Discreet Nights Chapter 73: Be Here
- Discreet Nights Chapter 72: Doubt
- Discreet Nights Chapter 71: After Everything
- Discreet Nights Chapter 70: RUAN'S POV
