Debut
The fight of the spotlight turned to me as a walk wearing my violet tube ball gown. Today is my eighteen birthday. I am happy but something is missing in my heart. I saw all my guests are smiling at me. I smiled too.Everything is perfect for tonight. But there's something missing. Wala siya. Hindi siya dumating. Ang isa sa mga importanteng tao sa buhay ko'y wala sa mismong katawan ko.I looked round for the nth time, thinking that maybe, just maybe, Blake will be here. Baka pina-prank lang ako. Hindi makakapunta si Blake sa debut ko dahil nagkaroon ng problema doon sa school nila.Excited pa ako last week dahil dapat 'yon ang araw ng uwi niya. Pero nakatanggap ako nang tawag mula sa kanya na hindi na siya matutuloy at mai-extend pa siya sa Singapore. Baka daw sa January 4 pa siya umuwi. Three days before going back to school."I'm so, so, so sorry, baby. Medyo nagkaroon ng conflict doon sa thesis na pinasa namin at two days lang aBrokedownI almost broke my cellphone as I kept pressing the call button. And for the nth time, it connected me to the operation. Umikot ang mata ko dahil sa inis na nararamdaman."The number you have dial is not available. Please try again later.""Ugh!" I groaned because of frustration.bNabato ko ang cellphone ko sa kama pagkatapos ay inis na lumabas ng kwarto ko. Naka-krus ang mga braso ko sa aking dibdib nang makita sila Ate Emerald kasama si Kuya Ian sa living room namin.We are all wearing red t-shirts because it's New Year Eve and red is the lucky color that's why. Agad na nagtaas ng tingin si ate Emerald sa'kin nang makita akong pababa ng hagdan namin.Ate Emerald looks flawless in her red t-shirt and paired it with denim pantalon. Her hair is in a messy bun while I'm wearing my red v-neck t-shirt and high waist shorts. Ti-nucked in ko pa 'yon para mabigyan ng style."Ava, tulungan mo kami para sa barbeque!" masayang sabi ni a
That's why I couldn't contact him for the whole day because he's with Alison. Yes I should trust him but I can't control my feelings! Si Alison ang kasama niya. Sobra-sobrang insecurities ang nararamdaman ko kay Alison.Bago ako dumating, si Alison ang nauna. Anong laban ko sa babaeng una niyang minahal? Wala! Ang sakit! Sobra! Tama na ang mga marinig ko. Lagi silang magkasama pati sa kwarto niya magkasama sila! Ano nga naman ang ginagawa nila roon sa loob? Nagbabahay-bahayan? Kalokohan!I couldn't breathe properly because my tears didn't stop. My heart is aching and I hate this feeling! Palakas ng palakas ang hikbi ko habang nakahiga sa kama ko. I couldn't stop sobbing. Nakatulugan ko ang kakaiyak. Kinabukasan, alas dies na 'ko nagising. Sobrang sakit nang mga mata ko at ulo. I quickly grabbed my phone to call him again.Maybe I was just wrong. Baka panaginip lang 'yong nangyari kagabi. Kung totoo man, I should give him a chance to explain himself. Baka maayos namin agad. Inayos ko
RageI couldn't control my emotions anymore. Habang papalapit kami sa bar, mas lalo ako nagagalit. Nagyuyupos ako ng galit!"Ava, calm down," ani Althea habang nasa kotse niya kami. Gino is the one who's driving while we're both in back of the car. She's holding my hand, trying to calm me down."I can't, Althea! I didn't do anything for him to become like this! Wala kaming pinag-awayan tapos ganito ang mangyayari!? He didn't even tell me that he's already here!" tumulo na naman ang luha ko."Just talk to him when we get there, okay?" She caressed my hair.As soon as we arrived at the bar, I quickly unblocked my seat belt. Mabilis akong tumingin ang entrance ng bar. This is the first time that I will enter a bar in my whole life.I'm legal now. I can do anything.Lumabas ako ng kotse ni Althea at pumasok agad sa loob ng bar. Naubo pa ako nang makapasok ng tuluyang dahil sa usok ng sigarilyo at ingay mula sa DJ sa stage. From where I stand, I roamed my
Nagpatinaod ako sa kanya. He carried me and we both went outside the bar. Nahihilo ako habang nakakapit sa leeg niya kaya pinikit ko ang mga mata. The next thing I knew, I am already inside his car. He put my seat belt on, silently at mabilis na umikot sa kabilang side ng sasakyan para sumakay. Sa pagod at pagkahilo ay pumikit na lang ako ulit. I was fell asleep, when I opened my eyes, nakahinto na ang kotse sa isang bahay. Sa bahay kung saan siya titira pag-grumaduate siya ng high school. Gabi na rin at wala nang tao sa labas pero maliwanag ang daan dahil sa ilaw na galing sa mga poste."Now talk," mahinang na sabi ko. Hindi siya tinitingnan."Okay," nagbuga siya ng hangin. "I didn't know why you were angry but because of what happened at the bar. Nagka-idea na ako," umpisa niya. "I saw Alison holding my cellphone early in the morning of January 1st. You called and she's the one who answered it, but I swear to God, Ava! Kung ano man ang sinabi niya sa'yo para hindi sag
Napanguso ako habang gulong-gulo sa kung ano ang uunahin sa mga assignments ko. Geez! Being a college student is really hard. I am now a 1st year in college, taking business administration.Two years have passed and so many things that happened in the last two years. Blake and I are getting stronger. Akalain mo 'yon, sa loob ng dalawang taon kami pa rin.Walang perfect na relasyon, nag-aaway din kami sa dumaan na dalawang taon. May mga dumaang problema na nagpatibay pa lalo ng relasyon namin. Kailangan mo lang talaga nang tiwala sa partner mo para tumagal kayo. Dumaan na rin kami sa point na kailangan naming dalawa nang space. But at the end of the day we always found ourselves in each other's arms. You should just always trust and try to communicate when you have a problem with your partner. Doon mas lalong titibay ang relasyon niyong dalawa."Reporting dito, assignment doon! What a life!" bumuntong hininga si April sa tabi ko. Lucas, on the other hand, put his hand around April's s
Retractable roof"Baby Keifer, look! I have something for you!"mabilis kong nilabas ang mga toys mostly mga robots na binili namin ni Blake kanina. My two years old nephew started walking towards me with a big smile plastered on his face."Tata!" He hugged my knees, so I sat on their tatami mat to hug him properly. I kissed his chubby cheeks. "Ang cute-cute ng pamangkin ko manang-mana sa Tata!" I proudly say making my sister laugh."Nag-umpisa ka na naman," mahina niya akong binatukan at kinuha ang anak sa'kin.Ngumuso ako. "Sus! Ako naman talaga ang pinaglihian mo sa kanya, eh!" Napailing siya, hindi pinansin ang mga sinabi ko at bago tumingin kay Blake kasama si Kuya Ian sa pag-aayos ng pinamili namin kanina sa refrigerator."Kailan ang uwi niyong dalawa?" tanong niya."Sa makalawa pa, Ate," sagot ko at inalaru-laro si Kiefer gamit ang daliri ko.Kinalabit niya ang tagiliran ko kaya napatingin ako sa kanya. "Blake is the one who brought the penthouse in our Hotel?" Tumango ako. "
Him, being on the top of me, pressing his body against mine, another moaned escape from my lips. It felt so good! Nagpaubaya ako nang hawakan niya ang isang hita ko at giniya 'yon payakap sa mga hita niya habang pinuposisyon ang niya sarili sa nakabukakang hita ko. I bit my lower lip when he did that again to my other legs.Namula pa ang pisngi ko dahil sa posisyon naming dalawa. He was on top of me and my legs were wrapped around his hips and waist as he teasingly rubbed his crotch against the center of my thighs.I was only wearing his thin v-neck t-shirt and undies, kaya ramdam na ramdam ko ang bawat paggalaw niya sa ibabaw ko.As my breath became ragged, Blake's lips traveled down to my neck again. Biting and sucking it. I groaned because of the sensual tingling sensation that I'm feeling right now as I close my eyes, savoring the moment.While his lips were busy in my neck and ear, I felt his hands in my breasts. Massaging it slightly. Lumalim ang paghinga ko nang maramdaman na
FutureNagising ako dahil sa sikat ng araw na tumana sa mukha ko. Papungas-pungas ay dapat babangon na ako nang mapansin na may nakadagan sa'kin. I groaned because half of his was on the top of me while his neck was on my neck and one of his leg was on my thighs.Laging ganito ang posisyon namin tuwing nagigising ako nang umaga. Noong una, hindi pa ako komportable dahil nasanay akong natutulog at nagigising na mag-isa. But for almost a year of living together, it has made me comfortable now.I guess, ganito siya maglambing.Kinapa ko ang cellphone ko sa nightstand table since I can't get up. Imbis na cellphone ko ang makuha, cellphone ni Blake ang nakuha ko. I opened it to see what time it is. And it's already 7 AM in the morning.It's still early. My class starts at 10 AM while Blake's 9 AM. Mas maaga ang pasok niya kesa sa'kin kanya minsan hindi kami sabay umuwi. He sometimes went home early but sometimes wait for me until my class ended so we can go home