By taking everything back, ano ang ibig nitong sabihin? Sisirain din ba nito ang buhay niya gaya ng sinasabi nitong ginawa niyang pagsira sa buhay nito? Is this why he is meddling in their life right now? Sa papaanong paraan nitong babawiin ang kaligayahan nito? By taking her happiness away from her too? Will he also break her heart like how he claimed she broke his? Mapait siyang umiwas ng tingin.Hindi na nito iyon kailangan gawin. Dahil mula ng iwan niya ito, hindi na kailan man nabuo ang kanyang puso. And it will never be whole again."Gawin mo kung ano ang gusto mong gawin sa akin, but leave Jervis and my children alone. Wala silang kinalaman sa lahat ng ito."Nagtagis lalo ang bagang nito sa narinig. Sa gilid ng kanyang mga mata ay kita niya ang pagkuyom ng kamay nito na nasa magkabilang bahagi ng kanyang uluhan.Ilang sandali itong hindi nagsalita. He just watch her with emotionless eyes. And when he speak again, she shivered at the darkness of his voice. "Paanong wala silan
Kung kailan nagdesisyon siyang hayaan nalang ito sa gagawin saka naman niya naramdaman ang pagluwag ng hawak nito sa palapulsuhan niya. At pagkatapos niyon ay ang tuluyan nitong pagtigil sa marahas nitong paghalik sa kanyang mga labi. "Ganoon mo ba siya kamahal para umiyak ka ng ganyan?" Kung malamig na ang boses nito kanina, higit ngayon. Ramdam niya ang panunuot niyon kahit sa kaliit-liitang bahagi ng kanyang kalamnan.She darted her eyes on him. Unti-unti na siya nitong tinatalikuran. Magkagayon man hindi nakaligtas sa kanyang mga mata ang sakit na nakarehistro sa mga mata nito.Looking at him like that, her heart ache more. Para na iyon pinipiga kaya mas lalong bumuhos ang kanyang mga luha. "Hell Serie! Wala na akong gagawin sayo, so stop crying!" Mariin na baling nito na para bang hindi nito gusto makitang umiiyak siya sa kabila ng sakit na idinulot niya rito.Just like then. Back in times when he preferred to hurt himself than to see her in pain.Mariin niyang kinagat ang ka
"N-Nasaan kayo ngayon inay?" She asked in histerics. Ngunit hindi na ito sumagot sa kabilang linya na nagpataranta sa kanya ng labis. "Inay! Inay!""Ate..." Ang kapatid niya ang sumagot. "Nandito kami sa--"Hindi na niya pinatapos ang sinabi nito. Taranta siyang napatakbo sa direksyon ng pinto matapos na marinig ang pangalan ng hospital na kinaroroonan ng mga ito.She open the door and go out in histerics. Hindi na niya maramdaman ang mga paa sa sahig ng takhuhan niya ang kinaroroonan ng elevator. Ang buo niyang katawan ay nanginginig sa matinding takot. The same fear she felt when Eisiah rushed to the hospital years ago. Noong una itong inatake.Sa sobrang panginginig ng kanyang kamay ay hindi niya magawang pindutin ang button ng elevator. At noong magawa naman niya iyon, nakita niyang nasa ground floor pa ito.No...Mas lalo siyang nataranta. Ang alam niyang may iba pang elevator na pwede niyang gamitin, hinanap iyon ng kanyang mga mata, pati ang kinaroroonan ng hagdan. And she saw
Sabi nila, bago ka pa man isilang sa mundong ito, nakatadhana na ang mga mangyayari sa buhay mo. Nakatadhana na ang mga taong makikilala mo at nakatadhana na ang isang taong mamahalin mo at makakasama sa buhay. Everything about your life was already written in a book. In your book of life.Pero para kay Serene, hindi siya naniniwala sa kasabihang iyon. She always believed that people make their own destiny, can live their own lives and choose their own path. Everything wasn't fated, even in love. Until she met him... "Anong nangyari?" Puno ng pag-aalala ang boses ni Emily matapos nitong malaman ang nangyari sa kanya. "Okay ka lang ba? Hindi ka ba nasaktan? Hintayin mo ako, pupuntahan kita diyan." She said urgently.Na agad naman niyang sinansala."H-Huwag na, okay na naman ako. At hindi naman ako nasaktan." She said trying so hard to calm her voice, sa kabila ng hanggang sa mga sandaling iyon ay nanginginig pa rin ang kanyang mga kamay. "Hinde Serie, pupunta ako diyan." Pagpumil
"Dumating ka rin sa wakas. Kanina pa kita hinihintay. Akala ko nga, may nakita ka ng chikababes sa bayan kaya inindiyan mo na ako. Bakit ba ang tagal mong bumalik?" Tanong ng lalakeng napagtanungan niya sa lalakeng tumulong sa kanya. Hindi ito sumagot. Nanatili lang ang mga mata sa kanya. At napansin iyon ng kaharap. "Ah, papunta sana sa Isla. Kaso naiwan ng bangka. Na-lobat rin ang cellphone. Inaalok kong gamitin niya ang cellphone ko para tawagan yung kaibigan niya, pero sa malas hindi niya memoryado ang numero.""Sa Isla Paraiso pala ang punta mo?"Inignora nito ang sinabi ng lalakeng kaharap at itinuon ang pansin sa kanya."Taga roon ba ang sinabi mong kaibigan mo?" Nakagat niya ang labi saka kiming ngumiti."Ahm, Oo. Pero gaya ng nakita mo, naiwan na ako ng bangka. Kaya bukas na siguro akong--""Teka, magkakilala kayo?" Kapwa sila bumaling sa lalakeng nagsalita. Nakataas ang kilay nito habang nakatingin sa lalakeng katabi niya. Hindi siya sigurado, pero parang may multo ng
"So, sinasabi mong si Dylan ang lalakeng tumulong sayo ng manakawan ka, tapos sinamahan ka sa presinto at ginamot yang sugat mo?" Manghang tanong ni Emily matapos niyang i-kwento kung paano sila nagkita ni Dylan.Marahan siyang tumango. "Inalok niya rin akong sumabay sa kanilang bangka papunta dito. Mukhang mali yung sinabi mo kanina na suplado siya."Nagtaas ang kilay nito."Ang sabi ko, suplado lang siya pagdating sa mga babae. Hindi ko sinabing suplado siyang tao.""Matanong ko lang, dito ba nakatira sa Isla ang pamilya niya?" Makahulugan siya nitong tiningnan. "Hmm... Mukhang interesado ang best friend ko kay Dylan ah. Nagpakilala at ngayon gustong malaman ang background."Ngumuso siya. "Interesado na agad? Hindi ba pwedeng curious lang?""Ganoon din iyon. Curious ka, kasi interesado ka." Natatawa nitong sabi. "Pero sasagutin ko iyang tanong mo. Hinde. Hindi dito nakatira ang pamilya niya. Ang alam ko, kaya siya naririto dahil nagtatrabaho siya diyan sa Amore Hotel and Resort."
"Anong ginagawa mo rito? Bakit diyan ka dumaan sa mga batuhang iyan?" Kunot-noong tanong nito na saglit pang idinako ang mga mata sa batuhan sa likuran niya. Mariin siyang naglapat ng kanyang mga labi. Nag-iinit ang kanyang pisngi sa kahihiyan. "Ahm..." Shit! Hindi niya alam kung ano ang ipapaliwanag niya.She bit her lip hardly. "K-Kasi--""By chance, are you trying to get inside the resort by climbing on that rock?" Nananantiya at taas kilay nitong tanong. In his lips was a ghost of smile.Ah, Sana bumuka ang lupa at lamunin nalang siya. She bit her lip again. Ini-angat at ibinaling niya ang mga mata sa batuhan. Sa kaibuturan ng kanyang puso, naroon ang hiling na sana magpakita si Emily para tulungan siyang magpaliwanag sa kaharap.Mas madali, at mas hindi kahiya-hiya kung makita nitong hindi siya nag-iisa.But there's no sound from Emily. Mukhang iniwan nga talaga siya nito doon. Ah, she will going to skinned her alive later on."Are you with someone?"Napabaling siyang muli
Malayo pa lang ay kita na niya si Emily na palakad-lakad sa labas ng bahay ng mga ito na tila hindi mapakali. Nagtaas siya ng kilay. Kung hindi lang dahil sa katabi ay tinakbuhan na niya ng pagitan nila para sabunutan ito. Iniwan ba naman siya!"S-Serene!" Agad itong inihakbang ang mga paa papunta sa kanya. Ngunit napatigil rin ng makita kung sino ang kanyang kasama."Ahm, may kasama ka pala."Matalim niya itong inirapan.'Humanda ka sa akin mamaya!Hilaw itong ngumiti saka pilit na ibinaling ang atensyon kay Dylan."Magandang gabi, Dylan. Salamat at inihatid mo rito si Serene." Sabi nito. Dylan smile "It's my pleasure to walk her home. You're Emily, right?"Sunod-sunod na tumango ang kaibigan. "Oo. Ikinagagalak kitang makilala." Mas lalo pang lumapad ang ngiti nito ng maglahad ito ng palad at tanggapin iyon ng lalake."Me too, Emily." Sagot nito saka idinako ang mga mata sa kanya. "It's already late, babalik na ako ng resort."She licked her lips and nodded. "Hmm, salamat sa pagha