The sun rays hit Rose' face through the half open shutters making her groan and hide her face in her soft pillow. It smelled so nice. Lavender? Agad siyang bumangon nang makaramdam na babaliktad na naman ang sikmura niya. Argh... Morning sickness again. Siya ay nagngingitngit, isinandal ang kanyang ulo sa kanyang braso na nakapatong sa toilet. Mariin siyang napapikit dahil sa hirap, wanting the nausea to stop. Lahat ng kinain niya kagabi ay lumabas. Matapos niyang magsuka ay naghilamos na siya at nagtoothbrush. Ang pangit ng pakiramdam niya at hindi niya kaya ang maligo, siguro mamaya na lang. Pagkalabas niya ng banyo ay naamoy niya ulit ang lavender dahilan para maduwal siya ulit kaya tinakpan niya kaagad ang ilong niya. Sakto namang may kumatok sa pinto, naglakad na siya para pagbuksan kung sino man iyon. Sinalubong siya ni Donya Evasha, napakaaliwalas ng mukha nito at may dala pa itong tray ng pagkain. Napamaang siya sa ginawa nito, mabilis niyang kinuha ang tray at pinapasok it
Pumasok sila sa loob ng botique na iyon at sinalubong ng isang bakla. Hinalikan nito sa pisngi si Donya Evasha habang siya ay nakatingin lang sa kanila. Nang dumapo ang tingin sa kanya nito ay nag-iwas siya. Pinagmasdan niya ang mga damit na nakadisplay sa mga mannequins. Hindi niya mapigilang mamangha sa ganda ng mga gawa roon."Hi!" Napatingin siya sa pinanggalingan ng boses. "Mamsh, siya na ba si Rose? Ang ganda niya pala sa personal."Tumikhim ang Donya. "Masyadong exaggerated. So, shall we?"Sinundan niya lang ng tingin kung paano magsukat ang ginang, hindi niya alam kung para saan. Kung simpleng shopping lamang ito, hindi naman na kailangan ng tape measure, hindi ba?Habang tumatagal ay inaantok lang siya, gusto na niyang umuwi at kumain. Hindi naman agad sinabi ng ginang na sasamahan niya lang pala ito para magsukat. Binalingan niya ng tingin si Roldan na may kinakausap sa telepono nito.T-teka? Cellphone. Ibig sabihin may signal dito sa bayan. Tumayo na siya sa sofa na inuupua
Bukas na ang nasabing gaganapin na welcoming party pero hindi niya man lang magawang tumulong dahil ayaw ni Xavion na pakialam pa siya sa ganoong bagay na hindi niya naman responsibilidad in the first place. "You'll just exhaust my child,"Umikot ang mga mata niya dahil sa mga paalala nitong masyadong exaggerated. Hindi naman siya magbubuhat ng isang toneladang mesa. Matagal din siyang nagtrabaho bilang waitress kaya hindi na siya bago doon. A little help will do.Pero sa huli ay nagtagumpay si Xavion kaya wala rin siyang nagawa. Mas lalo lang siyang na-stress na wala siyang ginagawa. Nababagot lang siya lalo.Napagdesisyunan niyang umakyat na lang sa terrace at magpahangin. Bitbit ang isang mangkok na may lamang gummies ay tinungo na niya iyon. Napapikit siya nang sumalubong sa kanya ang maaliwalas na hangin. Mula sa kinatatayuan niya ay tanaw niya ang kabuuhan ng bakuran kung saan ang venue ng party.Nilapag niya sa lamesa ang mangkok at akmang uupo na nang mapansin niya ang isang
"Ako na kasi bahala sa buhok niya, ikaw na sa make-up, hindi ako marunong," sabi ni Yanna. "Kinamalayan ko dyan, mas madali ang buhok e." sagot naman ni Colet. "Sa tingin ko kailangan ng styling ng damit na 'to, masyadong--Iyon nga!" sabi naman ni Renalyn na may sariling mundo rin. Napasapo na lang siya habang pinagmamasdan ang tatlong mga kasambahay na magtalo sa kung ano ang iaayos sa kanya. Mamayang gabi na ang party at tanghali na pero wala pa silang nasisimulan. Sumasakit na ang ulo niya sa tatlong ito at hindi magkasundo-sundo. Bumukas ang pinto at pumasok si Nikolas, kumunot ang noo nito nang makitang hindi pa sila nakahanda. "Girls, what happened? bakit hindi pa kayo nakabihis?" bungad nito sa kanila. Yumuko ang tatlo, "Hello po, Sir Nikolas. E kasi po itong si Colet, ayaw niyang lagyan ng kolorete si Ma'am Rose." sumbong ni Yanna. "Hindi sa ayaw ko, baka kasi pumalpak. Mapahiya pa si Ma'am Rose." Natatawang napailing si Nikolas nang magsimula na namang magbangayan an
Rose took a deep breath as she watched how glamporous the set-up for the party was, and she could admit that the person involved in every table came from the wealthiest and influential families in the country. Kung titignan pa lang sa mga suot ng mga ito at kung paano sila umakto, nakakapanliit. Pakiramdam niya ay hindi na siya dapat na lumabas pa ng bahay na ito, facing them one by one feels like she might pass out. She gripped on Xavion's arm, causing the latter to look at her. "Something wrong?" Kinagat niya ang kanyang labi habang ang mga mata ay nakamasid pa rin sa nangyayari sa labas. Habang lumilipas ang bawat minuto ay mas lalong dumadami ang mga taong nakakapasok sa malawak na bakuran ng mga Nero. "Kailangan ko ba talagang harapin sila lahat?" kinakabahang aniya. "For the sake of the show. You don't want to ruin everything, right?" Tama nga naman. Ano nga ba ang rason kung bakit siya nandito ngayon? Hindi siya nagsasakripisyo para sa wala. Eventually, ang bata nasa sin
"Grandpa!" sabay silang napalingon ng matanda sa direksyon ng nagsalita.It was Xavion, shock was evident on his face. Agad siyang napatayo sa inuupuan, ganoon din ang lolo nito.The old man grinned. "You finally made it. You have her." anito kay Xavion.Sinulyapan siya ni Xavion, "Can you leave us for a moment?"Hindi na siya nagsalita pa at tumango lang. Nang makaalis na si Rose ay umupo na sila sa kanya-kanyang upuan. Ang parteng iyon kung saan sila nakapwesto ay wala masyadong tao at ang mga bodyguard ng Don ay nagkalat sa paligid, dahil na rin sa kagustuhan nitong mapag-isa."Are you ready to replace me, Xavion?" basag ng matanda sa katahimikan sa pagitan nila.Xavion couldn't look at his grandfather, instead he took the glass of wine and drank it. He remained his gaze on the people around, having their own time and space as they enjoyed the party that the Nero Clan prepared."Replacing you wasn't only my intention why I took her, Grandpa." Nilapag niya ang kopita sa mesa."And n
"Saan ba kasi tayo pupunta?" Hindi mapigilang maitanong ni Rose kay Xavion.Hindi nagsalita ang lalaki at piniling isentro ang atensyon sa pag-aayos sa kabayo niya. Simula pa kanina nang yayain siya nito ay hindi pa ito nagsasalita.Napagod na rin siya sa pangungulit kaya hindi na siya nagsalita. Bagkus ay napatingin siya sa kabayong sasakyan nila, kakailangan na naman niyang labanan ang takot at kaba habang nakasampa riyan. Hindi niya alam kung kaya niya pa ulit.Pinasadahan niya ng tingin ang napakagandang kabayo na iyon. Kulay itim ito at napakaalaga, mahahalata iyon sa kakintaban ng kanyang balahibo. Napakamanly tignan nito at parang nagmana na nga sa amo. Hinaplos niya ng marahan ang balahibo, and couldn't bear to smile as the horse starts making whiny sounds.Napapitlag siya nang may matipunong braso na pumulupot sa kanyang beywang. "I guess he likes you, he looks excited." Xavion whispered on her ear, halos magtayuan ang mga balahibo niya.She gulped nervously, "Saan ba tayo p
Hindi lubos maisip ni Rose na natatamasa na niya ang ganitong experience na minsang ipinagdamot sa kanya ng mundo. Ngayon niya lang naramdaman ang tunay na kasiyahan sa buong buhay niya. Nagkaroon siya ng pagkakataon na maranasan ang buhay-haciendera. Kumain ng masasarap na prutas at makapag-harvest ng mga gulay, pati na rin ang mag-alaga ng mga hayop.Walang mapaglagyan ang kasiyahang nararamdaman niya. "Ate Rose!"Napalingon siya sa kung saan nanggaling ang mga boses na tumawag sa kanya at ganoon na lamang ang galak niya nang makilala kung sinu-sino ang mga ito."Argon, Shai, Buknoy! Kayo pala!" isa-isa niyang niyakap ang mga ito.Natawa siya nang mapansing umiiyak si Argon, "Bakit ngayon lang kayo nagpakita, namiss po namin kayo...""Oo nga po, akala namin umalis na kayo," saad naman ni Shai."Hm!" ungol ni Buknoy at ikinumpas ang kanyang mga kamay, may sinasabi ito sa sign language na hindi niya maunawaan."Hinintay ka po namin sa ilog, akala namin babalik kayo roon," Nagsalita s