CHAPTER 52

Hindi maiwasan ni Rose na mapangiti habang pinagmamasdan ang napakagandang tanawin sa harapan niya habang si Xavion ay nakaalalay sa kanya sa bawat kilos niya. Napakahalimuyak ang simoy ng hangin na pumapalantik sa kanyang mahabang buhok.

"Breath in, breath out..." wika ni Xavion sa tabi niya.

Sinunod niya naman iyon at mas gumaan ang pakiramdam niya. Halos palagi na lang din kasi siyang nasa loob lang ng bahay at minsan niya lang maramdaman ang ganito kahit pa sa terrace siya. Iba pa rin na nasa labas siya at nakakapaglakad-lakad ng maayos.

"How's your feeling?"

"Okay na ako, mas gumaan na ang pakiramdam ko. Siguro dala na lang din siguro ng kabagutan sa loob ng bahay. Normal lang din ata 'yon."

Xavion nooded.

Ilang segundo silang nanatili sa ganoong sitwasyon, dahan-dahang naglalakad, ang mga kamay ni Xavion ay nakahawak sa magkabilaang braso niya para magsilbing lakas niya. Hindi niya mapigilan ang ngiti na sumilay sa kanyang labi.

Something tells her that Xavion isn't the