BOOK II|CHAPTER 64

DANIEL:

“Sabay na tayong umuwi mamaya.” Daniel didn’t know what on earth he was thinking hen he said that. Nakita niya ang pagkagulat sa mukha ni Jamila habang kumakain ito ng nilutong pagkain ng kanyang ina.

He was carefully watching Jamila without her getting notice his action. Gusto niyang ibagay ang mood na naman nito sab ago siya bumitaw ng mga salita. Gusto niyang hayaan itong magkamali sa buhay upang matuto dahil sa katigasan ng ulo ngunit iba ang sinasabi ng kanyang isipan.

There was something inside him saying he needed to protect this brat girl…

“Ano bang kinain mo? Are you using drugs? Himala talaga sa himala, “ Jamila gave him a suspicious look. Habang dalawang beses pinataas ang maarkong kilay nito. Napapikit siya ng bahagya at huminga ng malalim bago niya tuluyang patulan ang pang-aasar nito.

“Look I’m trying to be nice, okay? Can you at least try to get along kahit ngayon lang?” Mahinahong pagpapaliwanag pa niya.

“I can’t may lakad ako.” Inirapan siya nito at pina