HMH-65"HMM," unti-unting iminulat ni Yanna ang kanyang mga mata."Glad you're awake. Baka gusto mong kumain muna? Medyo mahaba pa ang byahe natin pabalik sa lungsod," pukaw sa kanya ni Xander. Umayos siya sa pagkakaupo at inilibot ang tingin sa paligid. Kasalukuyan na nakahinto ang kanilang sasakyan sa harapan ng isang kainan."Okay lang ako, don't worry. Hindi pa naman ako nagugutom," aniya at tinanggal ang kanyang seatbelt. "Anong oras na ba?" Aniya at sinulyapan ang kanyang wristwatch. Pasado alas dies na ng gabi. "Matagal ba akong nakaidlip?" Tanong niya kay Xander at pilit n'yang isinasa-isantabi ang mga narinig dito kanina. "Medyo. Mukhang sobrang pagod ka kaya siguro napahaba ang tulog mo. Anyway okay lang 'yan. Malayo pa rin naman ang byahe natin. Baka madaling araw na rin kapag dating natin sa Manila." Lumabas si Yanna ng sasakyan para maghanap ng restroom. Pumasok siya sa kainan at naiwan si Xander sa sasakyan. Pagbalik niya ay nakita niya itong nakaupo habang may ilang
HMH-66PAREHONG tahimik at walang kibuan sina Xander at Yanna habang naglalakbay. Siguro ito na nga ang panahon para naman kahit paano ay makabawi siya at ang mga magulang sa mahabang mga pagkakataon na nasayang para magkasama sana silang buong pamilya. Kailangan niyang kilalanin pa nang husto kung sino ang kanyang mga kalaban. Magagawa niya ito sa tulong na rin ng kanyang bagong nakilalang biological father. Bagamat may mga nakuha na silang impormasyon sa kung sino mang nasa likod ng mga pagtatangka sa buhay niya. Kailangan pa rin niya na makatiyak. "What are you thinking?" untag ni Xander kay Yanna sa mahabang sandali nang katahimikan sa pagitan nila. "Nothing!" Ani Yanna sabay iling. Wala naman siyang balak na maglantad nang tunay na kung sino siya sa kasama."I'm sure, na magiging masaya sila na makita ka muli. And to know na handa kang tanggapin ang mga naging rason nila kung bakit nagawa ka nilang tikisin noon na hindi makita sa mahabang panahon." Sabi ni Xander na bahagya la
HMH-67"Why are you in a hurry?" nabiglang tanong ni Xander kay Yanna matapos niyang magpaalam sa mga ito. "Is it an emergency?" "No, it's just that my friend needs me in a hurry. I'm sorry if I spoil your day. But I badly needed to see her." Ani Yanna sabay dampot ng kanyang shoulder bag. Lumapit sa mga magulang at isa-isang humalik dito bilang pamamaalam. "I'm really sorry. Maybe I will make it up to you later." "Okay. Just take care of yourself. Our enemy is still in there waiting to have their chance," paalala ng kanyang ama. "Why don't you want us to come with you?""Yes, Dad. Thanks for reminding me. Anyway, you don't need to worry about me. Hindi naman na ako baby para palaging bantayan.I can be with myself. I can take care of myself." "Yeah. But we're not sure about the other side." "Dad! Okay naman po ako. As you can see, wala naman nangyari sa akin, 'di ba?" "Sure! Sure! But make sure, Xander is with you, okay?" "Dad? No! I can manage myself alone. Saka naabala ko na
HMH-68Buo ang kumpyansa na ipinark ni Yanna ang kanyang sasakyan sa harapan ng malaking mansyon. Hindi man lang siya kakikitaan nang anumang pangamba o takot sa kabila nang katotohanan na naroon siya ngayon sa teritoryo ng kanyang mahigpit na kalaban. Wala kahit na ano mang armas sa kanyang katawan. Tanging ang kaalaman niya sa martial arts ang nag-isang taglay niya sa pagkakataong iyon. Humugot muna siya ng malalim na hininga bago tuluyang bumaba sa kanyang kotse at taas ang noong lumapit na nakangiti sa guard."I'm sorry, ma'am to inter-up you, but we need to see your ID first," Salubong sa kanya ng guard na humarang sa kanyang harapan. Taas kilay na kinuha niya ang kanyang ID sa kanyang bag at inabot dito. Tinitigan pa siya nang husto ng guard habang palipat-lipat ang tingin sa kanya at sa kanyang ID."Thank you, ma'am," sabi ng guard at muling inabot sa kanya ang kanyang ID. Isang may katabaang babae naman ang lumapit sa kanya at may kasamang isang mataba at katamtamang edad
HMH - 69"YOU really impressed me, Ms. Mendez. I didn't know, na marunong ka rin pala sa martial arts. Anyway," Bumaling ito sa mga tauhang nasaktan at tinaliman ng titig ang mga ito. "Sino ang may sabi sa inyo na galawin si Ms. Mendez?" Nag kanya-kanyang yuko ng ulo ang mga tauhan at walang nakasagot ni isa sa mga ito. Lihim naman na napaismid at napailing si Yanna sa inasta ng ginang. Hindi naman siya mangmang para hindi malaman na pakana rin naman nito ang nangyari. Maswerte nga lang s'ya na hindi siya nagawang masaktan nang mga ito. Ngunit alam niya na magiging mitsa rin iyon para mas lalong maggigil at lumabas ang itinatagong galit sa kanya ng ginang. Hindi man nito masabi, ngunit ramdam niya sa paraan nang mga tingin at titig nitong may kahulugan. "Ano? Walang nakapagsalita sa inyo? David!" singhal na tawag nito.Mabilis at patakbong lumapit sa ginang ang isang may kalakihang katawan na lalaki."Ma'am!" Nakayukong sabi nito."Alisin sa harapan ko ang mga walang kwentang taong
HMH-70MALALAGKIT ang mga matang nakatitig ang maangas na lalaki kay Yanna. Ilang sandali lang at humagod naman paitaas at pababa ang mga mata nito sa kabuuan niya. Nakatalikod si Yanna rito, ngunit nakikita niya ang kilos nito sa malaking salamin sa harapan niya. Itinaas nito ang daliri at ipinatong sa baba nito at hinilot iyon. Inilabas nito ang dila at binasa ang sariling labi. Hindi naalis ang malagkit na titig nito sa dalaga. Lihim na nahugot ni Yanna ang kanyang hininga at mariing pumikit. Umusal muna siya ng taimtim na panalangin bago muling nagmulat at hinarap ang lalaki. "Pwede bang palabasin mo na ako rito? 'Di ba sinabi naman na sa 'yo na isa ako sa mga trabahador dito?" mahinahong sabi ni Yanna. Ngumisi ito at ibinaba ang kamay at mabilis na hinablot ang magkabilang braso ni Yanna. Nakagat ni Yanna ang pang ibabang labi. Medyo masakit din ang ginawang pagpisil ng lalaki sa braso niya. Gustong kumawala ng temper niya ngunit nagpigil siya. "Sa tingin mo ba malilinlang m
HMH - 71MASAKIT ang katawan, hilo at makirot na batok. Iyan ang nararamdaman ni Yanna pagbalik ng kanyang malay. Bahagya pa siyang nasilaw sa ilaw na nasa harapan niya. Iginalaw niya ang mga paa at braso ngunit nakagapos ito. Noon niya na-realize ang nangyari matapos na tila pinalo siya ng kung sino. "Mabuti naman at gising ka na, sleeping beauty? Kumusta ang tulog mo? Dinalaw ka ba ng magandang panaginip?" bungad na sabi kay Yanna ng isang tinig na kapapasok. Hindi niya ito makita dahil nakatalikod siya rito habang nakaupo at nakagapos. "Pakawalan n'yo ako rito!" bulyaw niya sa lalaki hindi pa man niya ito nakikita nang harapan. "Uh, ang tapang mo naman pala, madam! Sayang, hindi bagay sa ganda at amo ng mukha mo," Unti-unti lumapit ang lalaki mula sa likuran ni Yanna at yumuko. Itinapat nito ang ilong sa leeg ni Yanna. "Hmm, nice smell," anito. Bahagya nitong hinawi ang ilang hibla ng buhok niya na nalaglag sa kanyang mukha at inipit sa kanyang tainga. "Don't touch me! Maniac!"
HMH-72PUMASOK sila sa isang pinto. Kahawig din ito ng elevator and it's moving, na hindi niya alam kung saang direksyon papunta. Lumabas sila sa isang parking lot na may mga nakabantay. "Where are we?" kunotnoong tanong ni Yanna sa lalaki. "Just follow me. I won't harm you anyway." Hinawakan siya nito sa braso at iginiya palapit sa kulay itim na sasakyan. Panay ang sulyap nito sa kanya habang nasa daan. Sa itsura nito alam niya na interesado ito sa kanya. Pasimple siyang ngumiti rito at muling ibinaling ang tingin sa paligid. Noon niya napansin na madilim pa rin. "Anyway, what time is it?" Nilingon niya ito muli. "Don't worry, it's not yet late," anito na hindi direktang sinagot ang tanong niya.Pumasok ang sasakyan sa isang mataas na gate. Napakunot ang noo niya nang mapansin na isa itong malaking mansyon. Napaisip tuloy siya, 'Ilang mansyon pa ba ang pag aari ng mga ito?' lihim niyang tanong sa sarili. Mas lalong lumalim ang kyuryosidad niya sa pagkatao at lihim nang mga ito