CHAPTER 1

"ANNA, GISING NA MA LE-LATE KA SA SCHOOL MO!" untag sa akin ni Kuya Blue habang panay ang yugyog niya sa balikat ko.

"Kuya naman e', another 5 minutes pa pupwede?" sabi ko sa kay Kuya Blue habang nakapikit pa ako at sabay takip ng unan sa mukha ko, tinalikuran ko siya at humarap sa isang side ng bed.

"Naku ikaw talaga ang laki muna ang kulit pa din, ang tigas talaga ng ulo mo! Anung 5 minutes, 5 minutes, naku di puwede ma le-late ka na kaya't bumangon ka na diyan kung ayaw mong buhusan kita ng malamig na tubig galing fridge o di kaya-" tumigil si Kuya at napaisip " O, di kaya kikilitiin na lang kita, kaya ito sayo!" napasigaw at napahalakhak si Kuya Blue ng malakas.

Kaya wala akong nagawa kong hindi ang bumangon. Panay pa rin ang tawa niya pero tumigil naman siya sa ka kikiliti sa akin, samantalang ako ay malapit nang mapikon sa kanya.

"O' ayan na namumula na yung mukha mo at iyang ilong mo lumalabas na yata ang usok," Kuya Blue said habang nakatawa sa akin kaya napaismid ako at inirapan siya.

"Ewan ko sa iyo!" while na ka pout ako at pinanlakihan ko siya ng mga mata while crossing my arms.

"At ikaw naman my baby girl... ang laki mong pikon!" habang ginugulo ni Kuya Blue ang buhok ko at bumehlat ako sa kanya in return.

Hindi ko siya pinansin and Kuya just let out a deep sigh then tumayo ito at nagsimulang maglakad sa pintuan ng aking kwarto.

"Bilisan mo na diyan ha, masama ang ma late at alam mo iyan!" sabi nito.

Hindi ako sumagot habang nakasunod sa likod nito at nang makalabas na siya ng pintuan ay hinarap ako ni Kuya Blue.

"Naku parang biyernes santo iyang mukha mo ang pikon mo talaga," biro nito sa akin tapos pinisil yung tungki ng ilong ko.

"Kuya naman e' umalis ka na nga!"

I said to him kasabay ng paghampas ko sa kamay niya. Nakakapikon talaga si Kuya Blue.

"Oo na aalis na, bilisan mo diyan."

"Okay po sige na alis na!"

Hindi ko na siya hinintay na sumagot at sinara ang pinto ng kwarto ko at tinungo ang banyo para makaligo na dahil nga pasukan na naman.

******

BUMABA na ako pagkatapos kung maligo at magbihis ng susuotin papuntang school ko. It was just a simple pink fitted shirt and a jegging paired with my pink sneakers at na ka ponytail ang buhok ko with a pink ribbon then I put on my eyeglasses.

I check the time at my wall clock it was 6:30 am habang fini-fixed ang mga dadalhin kung gamit sa aking study table dito sa kwarto, I frowned with the thought na sobrang maaga akong ginising ni Kuya Blue kanina.

Tsss, kainis talaga iyon ang sarap pa ng tulog ko e', ginising ba naman ako ng sobrang aga.

Habang pababa ng hagdanan ay nakikita mula dito si Kuya Red na nasa kitchen,napairapako. Nang makarating ako ng kitchen ay naabutan kong nakaupo sa dining table si Kuya Red, pangalawa siya sa aming magkakapatid  at seryoso itong nagbabasa ng news paper.

"Good morning Kuya Red!" bati ko sa kanya, kahit na labag man sa loob ko. Besides, as a sign of respect dahil mas nakakatanda siya kaysa sa akin.

"Morning..." tipid nitong sagot sa akin at di man lang nag abalang tignan ako. Hindi kami close nito, eversince kasi parang aso't pusa kami kong magsama. If Kuya Blue and I are close well, kabaligtaran naman kami ni Kuya Red.

Hindi ko alam bakit gano'n na lang ang pakikitungo nito sa akin, he is very cold and mean when it comes to dealing with me. I don't even have the slightest idea kung saan nagsimula ang pagiging ganito niya sa akin. Ang alam ko lang after I wake up in a coma I ganito na siya sa akin. Wala kasi akong maalala sa naging incidente sa akin bakit ako na coma basta sabi ni Kuya Blue I was in a comatose for 5 years.

Minsan I used to experience nightmares of the incident pero napaka vague ng mga pangyayari. Mas lalo lang sumasakit ang ulo ko kaya di ko na masyadong iniisip.

"Mabuti naman bumaba ka na akala ko nga ay nalunod ka na sa bathtub mo..." ngiting bungad sa akin ni Kuya Blue, na ka pang office attire na rin siya at syempre siya itong taga hatid ko sa school as always.

"Nice try Kuya ang aga-aga nang iinis na naman!" I glare at him samantalang deadma lang si Kuya Red sa amin, gano'n talaga siya na pa ka seryoso at masungit. Kaya hindi na lang namin pinapansin.

"Siya nga pala Red, ikaw na muna ang maghatid sa kay Pink sa school meron kasi akong important client ngayon at kailangan ko talagang sunduin pa sa airport." sabi ni Kuya Blue, sabay naman kaming napa "WHAT!" ni Kuya Red.

"No way! Mamaya pa ang alis ko at tinatamad ako, e' pag commute mo na lang siya maaga pa naman." paismid na sabi ni Kuya Red as he continued reading the newspaper na hawak-hawak niya.

"Red! You are starting it again!" ma-awtoridad na sagot ni Kuya Blue sa kay Kuya Red.

Hindi umimik si Kuya Red at nanatili siyang walang pakialam at patuloy na nagbabasa ng newspaper until Kuya Blue grab the newspaper from Kuya Red na ikinagulat naming dalawa.

"What?" Halos pasigaw na tanong ni Kuya Red sa kay Kuya Blue, nagsuntukan sila ng tingin but then Kuya Red understood na hindi niya dapat galitin si Kuya Blue so he have no choice but to obey, umiwas siya ng tingin sa kay Kuya Blue "Fine as if I have a choice!" madiin at nakasimangot na sabi ni Kuya Red at napatayo ito sa pagkakaupo at pumanhik sa taas.

"Red anu ba!" sigaw na ni Kuya Blue.

"Kuya, I'll commute na lang po, okay lang po naman e'--" pasimple kong sabi kay Kuya Blue kasi kong hindi pa ako e-epal sa kanila ay natural mag babangayan na naman ang dalawa kong Kuya at ayaw ko namang mangyari iyon. Kahit pang hindi kami goods ni Kuya Red ayaw ko naman na magkasakitan sila, sapagkat mahal ko silang dalawa.

"No Pink, kailangan kanyang ihatid sa ayaw at sa gusto niya!" madiin na pagkaksabi ni Kuya Blue.

"Pero Kuya Blue--" giit ko.

"Oo na ihahatid ko na ang spoiled brat na iyan!" sigaw ni Kuya Red mula sa taas.

Napayuko na lang ako alam kong hindi talaga kami magkasundo. Ever! And that's it walang choice si Kuya Red kaya ihahatid niya ako gamit ang kanyang Motorcycle. At ako, hindi na ako naki-kontra kasi nga kong ako naman ang masusunod hindi ko naman feel ang umangkas sa kanya eh at talagang first time ito, ang ihatid ako at sumakay sa kanyang motor which is so scary. Ughh!

After our breakfast ay lumabas na ako at iyon nga naghihintay na si Kuya Red sa akin, I swear I will going to regret this day na umangkas ako sa kanya, sa mukha niya pa lang na hindi na ma drawing at sa tingin niyang tagos hanggang kaluluwa dahil sa inis at galit siguro eh nakakatakot na siya.

"O' anu pang tinutunganga mo diyan?" Medyo singhal niya sa akin "Wag ka ngang pabagal-bagal, bilisan mo!" untag niya habang iiling-iling nang ulo he handed me the helmet at sinuot niya na rin yung sa kanya.

"Oo na, nariyan na..." walang kagana-gana kung sagot e' kasi naman badtrip!

Umangkas na ako sa likod niya but what I was startled the most is when I climb up on his motorcycle then steady myself at humawak na ako sa kanya which is in his waist kahit na ang awkward ng feeling at hindi talaga ako mapakali at uncomfortable ako. Nagtiis ako dahil wala rin naman akong choice sa ngayon.

"Kumapit ka ng mabuti na pa ka careless mo pa naman!" mapanuyang sabi niya ulit which di ko na lang pinansin.

While I am in the position of encircling my hands on his waist I feel something strange, something foreign that should bother me but for some reason, I am not. Bigla na lang may vague na memory na sumagi sa aking isipan.

This certain situation is so familiar...

I don't know why, it's crazy and I must be overthinking but then. Hmmnn... It's really strange.