Chapter 11

Gustuhin niya mang umiyak ng mga oras na iyon ay wala na siyang luha. Naubos na ang kanyang luha kanina pa. Katatapos lang siyang pagsamantalahan ng lalaking nasa tabi niya. Sa mga oras din na iyon ay halos mandiri siya sa sarili niya dahil kababuyang ginawa sa kanya. Ramdam na ramdam nga rin niya sa mga oras na iyon ang hapdi sa pagitan ng kanyang mga hita.

Iyon ang unang beses na nagalaw siya at sa ganitong paraan pa niya nawala ang pagka- birhen niya. Sa dami- dami ba naman ng pwede niyang pagbigyan nito ay sa demonyong lalaki pa napunta. Hindi niya tuloy alam kung may mapapala siya kapag nagsumbong siya.

“From now on ay dito ka na matutulog sa silid ko.” Sabi sa kanya ng walang hiyang lalaki.

Wala siyang lakas na sumagot ng mga oras na iyon isa pa ay kailangan niya ba talagang sundin lahat ng utos nito kapalit ng kalayaan ng kanyang ama? Bakit tila sobra naman na yata? Ang usapan nila ng ina nito ay magiging tagasilbi siya nito pero wal sa usapan nila na magiging parausan siya n