READ AT YOUR OWN RISK!
"What?" hindi makapaniwalang sambit ko.
"You have no choice, Yvonne," he played with my hair, may pagkakataon na hahalikan niya ang gilid ng labi ko. He knows how to play well, damn.
"Let me live with Xarina," I stuttered, yumuko siya upang dampian ng halik ang pisngi ko.
"What else?" bulong niya, I bit my lower lip.
"W–Wala na," panay ang titig niya sa akin, pinapanood ang bawat reaksyon ko.
"Gusto mo bang ikasal?" humigpit ang kapit niya sa baywang ko.
I nodded. "Oo? Kapag stable na ang buhay ko kasama si Xarina."
"Now that I'm here, your life is stable," ngumisi siya.
Napatili ako nang buhatin niya ako, binuksan niya ang pinto ng kwarto. Marahan niya akong inihiga sa kama, umiwas ako ng tingin. He removed his coat and started unbuttoning his button up shirt. Ibinato niya iyon sa kung saan at tinakpan ang bintana gamit ang makapal na kurtina, making the whole room dim.
I felt his lips on my neck, habang ang kamay niya naman ay nagsisimula ng gumalaw sa iba't ibang parte ng katawan ko. He licked my neck before kissing my lips.
"Fvck, I miss this," itinaas niya ang puting skirt ko, revealing my legs. He unbuttoned my blouse, tatlong butones lang ang nagawa niyang tanggalin.
He pushed his tongue inside my mouth, I was busy removing his shirt. I parted my legs when I felt his hands on my thigh, near my pearl. Tinulungan ko siya sa pagtanggal ng bra ko.
A moan escape from my lips, he sucked on my right breast while his hand is caressing the left one. He removed my top and skirt, leaving my lace panty. Umangat ang balakang ko nang kagatin niya ang garter at hilalin pababa, ngumisi siya.
"Ahh," he started caressing my sensitivity, he chuckled. He played with my nipple, adding pleasure.
He clung my legs on his shoulder before inserting one finger.
I squealed when he started moving his fingers. Gusto ko siyang samaan ng tingin dahil panay ang mahinang paghalakhak niya, but I can't, I'm receiving pleasure.
"Easy, we're just starting."
Bumilis ang paggalaw ng kaniyang daliri, he added one finger. Yumuko siya para gawaran ako ng malalim na halik.
"Hmm," he hummed, I was panting. Napapikit ako nang maramdaman ang mainit na katas sa pagitan ng hita ko.
Ibinaba niya ang binti ko, ngumisi siya sa'kin bago patakan ng halik ang hita ko. He was teasing me.
He unbuckled his belt, my lips parted when I saw his manhood. Ipinagpatuloy niya ang pang aakit, he placed his manhood on my pearl and started rubbing on it.
"Damn you," usal ko, bumilis ang paggalaw niya.
He stopped, licked my clit while fingering me.
"Xav, Xavion," I chanted his name. The heat increased when he inserted his tongue. Nanatili siyang gano'n hanggang sa muli akong labasan.
Pinanood ko siyang pumirmi ng posisyon. Naibagsak ko ang likod sa kama nang maramdaman siya sa loob ko. We both moaned. His slow thrust became faster.
"Ahh.." I bit my lower lip. "Ahh."
He parted my legs wider, nangibabaw ang tunog ng pagsasalubong namin sa bawat sulok ng kwarto. I frowned when he slowly pulled away.
"Turn around."
I nodded, ginawa ko ang utos niya. He hold my waist and spread my thighs, he entered me from behind. He started with a fast thrust, bumagal ang pagtulak niya.
"So sexy," he chuckled, magsasalita pa sana ako nang bilisan niya ang pagbayo.
"Oh my gosh," I muttered when he hit the right spot. I squealed.
"Yvonne, magpapakasal ka ba sa'kin?" bumagal muli ang paggalaw niya napapikit ako. I didn't answer, I moved my thighs toward his manhood.
"Don't move, Yvonne," matigas niyang sabi, hindi ako nakinig at nagpatuloy lang.
"Fvck," inihiga niya akong muli sa kama, he started rubbing on my pearl.
"Who are you going to marry?" he asked with a husky voice.
"Xav.."
"Hmm?" he looked at me while inserting his fingers, dumiin ang kagat ko sa labi.
"Please," his fingers were now playing with my mounds.
"Will you marry me?"
I nodded. "Say it, Yvonne."
"Yes! I'll marry you."
Muli ko siyang naramdaman sa loob ko, I can't stop chanting his name. He gave one full thrust before he finally exploded, bumagsak siya sa tabi ko.
I fall asleep, nagising lang ako dahil sa ingay. Wala na si Xavion sa tabi ko, galing sa labas ang ingay. I was about to stand up but the door opened, it was Xarina! I immediately buried myself with the comforter.
"Mimi," she giggled, lalapit na sana siya pero itinaas ko ang palad.
"Baby, stay there!" ani ko, kumunot ang noo niya.
"E? I just want to cuddle," she pouted.
"Baby, Mimi's naked," nahihiya kong sabi, tumango siya.
"I know! Daddy explained it to me," napahagikgik siya. He did what? Pinamulahan ako. Did I heard it right? She called him daddy? Oh god!
I ordered Xarina to get out, nagbihis muna ako bago sumunod sa kaniya. Kumuha muna ako ng pajama at t–shirt sa cabinet ni Xavion. Naabutan ko si Xarina na nakaupo sa counter habang pinapanood na magluto ang ama niya.
"Xav," tawag ko, lumingon siya sa akin at ngumiti.
"How's your sleep?" tumabi ako kay Xarina, she immediately hugged me, her eyes were sparkling.
"Ayos lang, sinundo mo siya?" hinalikan ko sa noo si Xarina.
"Xion fetched her."
"Does she know?"
"Hmm, sinabi ko kanina. She's so happy, right baby?"
Xarina nodded. "Yes, daddy."
"Pupunta tayo sa bahay, next week," kinabahan ako doon, I remember his father.
We stayed at his condo, I found out that I left some clothes before, iyon ang ginamit ko. Xion delivered a bag, full of new clothes for Xarina. Tabi kaming tatlo sa kama, it was wonderful.
Nagising ako nang wala sila, I tried searching for them outside the room, pero hindi ko sila nakita. Naligo ako at nagbihis, I'll try to find them, medyo madilim pa sa labas, I have to take my car with me.
09*********
Go to the beach
Someone sent me a message, sa pangalawang mensahe naman nakalagay kung saan mismo at sinasabing siya si Xavion. Pumunta ko sa SBMA. Tanaw ko ang pamilyar na itsura.
105 is the number that comes to my head
When I think of all the years I wanna be with youSomeone's singing in acapella, tumalikod ako dahil doon nanggagaling ang boses. I saw Xavion, wearing a white button up shirt and black pants, nakapaa lamang siya at nakatayo ng ilang dipa mula sa akin.
Wake up every morning with you in my bed
That's precisely what I plan to doBigla na lamang umilaw sa direksyon ng dagat. Napaawang ang labi ko nang makita ang malapad na platform na nakalutang sa tubig, gawa sa tela ang bubong. Sa ilalim ay ang mga LED lights. Nakatayo sa ibabaw ng platform ang puting konkreto na pinalilibutan ng ilaw, bawat isa ay nakaukit bilang letra.
It says, Will you marry me?
He's looking at me intently, nakagat ko ang labi.
And you know one of these days when I get my money right
Buy you everything and show you all the finer things in lifeWill forever be enough, so there ain't no need to rush
But one day, I won't be able to ask you loud enoughNaglakad siya palapit sa akin habang kumakanta, hinaplos ang puso ko. My sight became blurry when I realized what's happening.
"Yvonne, would you like to spend the rest of your life with me?" I felt a lump inside my throat, I nodded.
"Remember this place? It's where I asked you to be my girlfriend," he smiled.
Hinapit niya ang bewang ko, inilagay niya sa likod ng aking tenga ang takas ng buhok ko.
"But one thing is different. I'm not asking you to be my girlfriend instead, I'm asking you to be my wife."
I'll say will you marry me?
I swear that I will mean itI'll say will you marry me?"I know you're tired, bumitaw ka noon dahil pagod ka na. Pero ito ako ulit, hahabulin kita, Yvonne. I'll hold you tight, hindi na lubid ang magtatali sa atin kung hindi ang singsing."
Unti unti siyang lumuhod, he held my hand and squeezed it a bit. Hinalikan niya ito habang ang isang kamay ay may kinukuha sa bulsa.
"Yvonne Allisa Benavidez," he smiled.
"Will you be my wife?"
Napahagulgol ako kasabay ng pagtango.
Marahan niyang isinuot sa akin ang singsing sa daliri ko. He stood up, hinawakan niya ang baywang ko at inangat ako sa ere. Ginawaran ko siya ng halik habang iniikot niya ako.
"I love you," hinalikan niya ako sa noo.
"I love you, I always do."
"Are we there yet?" nababagot kong usal, he chuckled."Malapit na," nanatili ang isang kamay niya sa likod ng ulo ko, hinahawakan ang makapal na piring. Habang ang kabila ay inaalalayan ako."Para sa'n ba kasi 'to? Pwede mo naman sabihin na lang sa'kin, e.""Relax, baby!" tumawa siya, simimangot ako. Ilang segundo lang ay nakaramdaman ako ng mga bato, may ingay din na para bang nagkikiskisang bakal."Are you ready?" I nodded, lumuwag ang piring ko. Hindi ako nakapaghintay at dali ko itong tinanggal."Xav," tawag ko. He hugged me from behind. Tanaw namin ang construction workers na abala sa kanilang ginagawa. Sa harap ay ang tatlong palapag na bahay, hindi pa ito tapos pero nakikita ko na ang disenyo.That means, matagal ng sinimulan ang paggawa ng bahay."We're going to live here," sumandal ako sa dibdib niya."Let's go inside, baka may gusto kang ipabago?" naglahad siya ng kamay na maagap kong tinanggap
Noong nakilala ko siya, hindi na maalis sa isip ko ang pagnanakaw ko ng halik. I remember how she flinched, tila binaliw ako ng labi niya. I was busy walking when I heard a loud voice, nahanap ko kung saan ito nanggagaling. They looked like a couple, para silang nag-aaway. Palapit ako nang palapit at naging mas klaro sa pandinig ko ang pinaguusapan nila. I noticed that the girl is not comfortable. Saka ko lang nakita ang babae nang makalapit ako. I know it's her."May problema ba dito?" lumapit ako sa kanila, the girl flinched, nakita ko pa ang pagtingin nito sa kabuuan ko. ."Yvonne, kilala mo ba siya?""Hin—"I cut her off. "Kaibigan, bro. What's the matter?" her eyes widened when I placed my arm around her shoulders."Yvonne bakit hindi mo sinabi sa'kin?""D–Do I have to
MENTAL ILLNESS AND DISORDER SERIESThis fictituos story contains words nor true statement. Names, places,occasions/events, dates, incidents are based on the author's concept. It contains foul languages and any other inappropriate actions. Any resemblance to actual persons, living or dead is purely coincidental.PLAGIARISM IS A CRIME.Note: Hi, this is a letter from the writer, I'm Ysa. I am a Filipina writer and I hope Filipino readers from this app will support me. First of all, I have no experience sa field na' to, this is my first time writing a teen fiction story, so please, I'm sorry for unnecessary and unformal format. This story contains, grammatical errors, typos and wrong spellings. We all commit mistakes, bare with me please. This story is for practice only! I accept criticism and ready to be educated by others.Ito ang unang teen-fiction story na isusulat ko at series pa nga, I usually write actions and fantasy storie
Namayani ang malakas na palakpakan at hiyawan matapos ang outro ng kanta. Hawak ang bass guitar, binigyan ko ng isang tango si Collete.“Good evening po, pwede na po kayong mag-request ng song,” ani Collete gamit ang tinig niyang kay lambing sa pandinig. Ngunit kahit gano’n ang paraan niya ng pagsasalita, kahit pa kasing buti ng anghel siya makisama sa lahat. Gagawa ng paraan ang isip ko upang makahanap ng butas na maaaring magpahamak sa akin. All this time, everything seems fine to their eyes. I guess I'm the only one who's fighting my cloud of thoughts. Dark thoughts that keep on bugging me, waiting for my body to collapse before dragging me down to my fears.I tried my best to clear my negative thoughts. I tried to be strong even though I was feeling the strike of nervousness and fear again.Collete pointed her fingers at the audience. She was describing the girl she wants to ask. Dahan-dahan naman itong lumapit at nags
I was catching my breath but that didn’t stop me from running. I have to get away, I don't want to get lost in this world. I’m not ready to leave everything yet. I almost broke down screaming, my leg aches and my stomach seemed to be turning upside down. My eyes were wide open but I could only see pure black.May nagbabadyang sanhi ng aking kamatayan at hindi ko alam kung saan ito nagmula. I tried to run but I noticed that I'm not even moving from my position.Saan ba talaga ako tutungo? Hanggang saan nga ba ang kaya ko?The moment of silence was slowly making me crazy. Dahil minsan ay nagsisilbing palatandaan ng gulo at disgrasya ang katahimikan.I was busy running for my life when the surface started swallowing my feet. May kamay na humawak sa aking binti at tinutulungan ang kadiliman na ako'y lamunin. I tried to reach the unknown surface but the darkness kept on dragging me down.One last time, I screamed, begging the darkness
Mali ako sa inaaakalang magiging magaang lang ang simula namin sa college dahil sa pangalawang linggo pa lamang ay binigyan na kami ng gawain. Kailangan pa naming i-cancel ang gig noong sabado para lamang magawa at makapag-submit. Dahil nga sa sobrang busy ay nagpasya muna kaming mag-post ng isang cover sa aming page at YouTube channel upang makabawi."Arat, night club?" aya ni Devika. "Relax muna tayo, wala namang masama sa pag-e-enjoy kahit saglit.""Dito na lang kami, may tatapusin pa akong kanta," sagot ni Eleanor."Collete, ano sasama ka?"Colette shrugged her shoulders. "Why not? Maiwan na lang sila dito, saglit lang naman tayo.""Ikaw, Eve? Sasama raw sila Adiel." Lumipat ang atensyon sa akin ni Devika.Naibaba ko ang ballpen na hawak matapos marinig iyon. "Totoo?""Oo nga!"Napatingin ako sa kisame at sinimulan ang paggawa ng desisyon. Marami pa akong gagawin at magsusulat p
Chapter4 I recoiled as my forehead started to gain cold sweat. I also felt a lump inside my throat preventing me from freeing my agony. Suddenly, all the sacrifices I made for him became radiant in my mind and the happy memories with him slowly altered. Hindi ko na mahanap pa ang saya at tanging pighati ang kumakatawan sa akin. I was staring at the door of the cubicle. Should I wait for them to come out?But why should I wait for them to finish? Mas lalo lang akong masasaktan. “Saglit lang naman ‘to, I can endure it,” I whispered to myself, being a fool again. “Matatapos din ‘to. The pain will fade..” Para akong asong naghihintay sa kanyang amo. Waiting for the moment when it’s my time to receive a treat no matter how long the time escapes, even if I have a rival to his heart. Bigla na lamang bumukas ang katabing cubicle at iniluwa no'n ang lalaking nagligtas sa akin na abala sa pag-bubutones ng kanyang polo.
Chapter 05 "Bakit nakasimangot ka, Eve?" I rolled my eyes and snorted, making Eleanor chuckle. I thought everything would be alright after the embarrassment I made. I thought buying him lunch would ease the awkwardness between us and would lessen the debt I have committed. But seeing him here, inside the fast food chain sitting in front of a girl, eating and ignoring the paperbag beside him which was the lunch I bought created madness of thunder. "Tangina niyo," usal ko at saka sumubo ng fries. Add the fact that he said that Adiel would never appreciate my efforts. All I could feel right now was anger. How could he say something offending? Hindi niya ba iniisip ang kalagayan ko? I have paranoia at the same time, I am secretly loving my boy bestfriend. “May problema ba?” Colette pressed her body on mine. I groaned. “I’ve just wasted my money, I should’ve kept it.” “Oh, I thought it’s about a guy.”