Nang makaalis siya, paulit-ulit pa rin sa utak ko ang huli niyang sinabi. Hindi ko maintindihan iyon.
Ang lalaking iyon, he's kinda wierd.
Walang duda na isa nga siyang Spencer dahil sa ugali niya. Madali lang para sa kaniya ang manakit. Gumaganti ba siya dahil sa ginawa ko sa kaniya kahapon? Deserve naman niya 'yon, ah!
Now, I'm on the way to the Class Building. Tahimik lang akong naglalakad hanggang sa makakita ako ng tatlong lalaki mula sa malayo, mukhang may hinahanap. Oras na ng klase ngayon pero nasa labas pa sila. I shrugged. Cutting din siguro.
Nang makita ako ng isa sa kanila, bigla itong nagulat at tinuro ako sa dalawa niyang kasamahan. Mabilis naman silang lumingon sa akin.
"Stop right there!" sigaw ng isa at dinuro pa ako.
My lips parted as I slowdown. Many people are getting weird today.
I paused when they start running towards my direction. Kumunot ang noo ko dahil doon. Agresibo sila kung kumilos na parang may masama silang gagawin sa akin.
Ano bang nangyayari? Sira ba ang ulo ng mga estudyante rito?
I don't know but I feel like I have to run away from them. Kusa na yatang kumilos ang mga paa ko sa pagtakbo. Why am I running anyway? It's as if I have done something wrong when in fact I don't remember anything!
"Hey! Stop running!" sigaw pa nila.
Mas lalo ko pang binilisan. Hindi biro ang mga taon na pagtakbo ko sa running field, tinatalo ang bilis ng kotse ni Uncle.
"Hoy! Sinabi nang tumigil ka!"
Tagaktak na ang pawis ko, hindi ko na maramdaman ang mga paa sa bilis ng pagtakbo. Nililipad na rin ng hangin ang skirt ko pero binalewala ko na lang iyon.
Hindi sila tumigil sa paghabol sa akin. Lumiko ako papunta sa likurang bahagi ng Class Building. Nang makarating doon, binagalan ko ang pagtakbo para humanap ng mapagtataguan pero biglang may humila sa akin papasok sa isang pinto.
I was about to say something when whoever-it-is covered my mouth from behind. Someone dragged me in this dark and stinky room!
Then that person shifted in front of me and pinned me against the wall. Fortunately, there's a small window on the upper part of the wall that has a slit of light coming in. That made me recognized who this person was.
"Alice?" I gasped after she uncovered my mouth with her palm.
Pinanlakihan niya ako ng mga mata at sumenyas na tumahimik ako. My brows narrowed because of that. I am catching my breath from the intensive run but the sound coming from the outside made me hold my breathe. My heart is beating so fast as if I was chased by a horse.
Umingay ang yabag ng mga paa sa labas.
"Nasa'n na 'yon?"
"She's still around the campus. Let's find her!"
"Secure all the exits! Make sure she can't get out of this school!" sigaw ng lalaki.
My jaw dropped and I covered my open mouth with my hand. Nang mawala ang yabag at mga ingay sa labas, saka ako nakahinga ng maluwag.
"Where have you been?" Alice's tone was hushed and her expression is so strict, as if I've done something wrong.
Ano bang problema? Ako nga dapat ang nagtatanong sa kaniya kung ano bang nangyayari. Pero teka, bakit mag-isa lang siya? Nasaan sina Jinx at Megan?
Kumunot ang noo ko. Mas nagtataka pa ako sa ikinikilos niya. "What's wrong?"
Hindi niya trabahong alamin kung saan ako pumupunta!
Mabigat ang mga kamay na humawak siya sa mga balikat ko. I heard her huffed as if she's trying to calm herself down.
Puno ng intensidad ang mga mata niya nang magtanong ulit. "Where have you been?" she emphasized.
Agad ko siyang tinulak papalayo. What I hate the most is when someone forces me. Pinipilit niya akong sumagot! Ano bang makukuha niya kung sasabihin ko sa kaniya? May humahabol sa akin at hinila na lang niya ako basta rito. Hindi kaya't alam niya kung anong nagyayari?
Masama ko siyang tinitigan. "Anong alam mo? Bakit nila ako hinahabol?"
Mariin niyang ipinikit ang mga mata. "Have you been in the woods?" Nakataas ang kilay niyang tanong. Hinawakan niya ang braso ko. "Nanggaling ka ba sa likod ng Main Building?" She took a step forward and I stepped backwards.
Inis na sinampal ko ang kamay niyang nakahawak sa akin. "Eh ano naman?" angil ko.
Slowly, her eyes widen. Para siyang nakatuklas ng isang mahalagang sekreto.
"That place is restricted!" Naiis-stress na sagot niya.
"Kaya ako hinahabol dahil pumunta ako roon? Parang 'yon lang?" hindi makapaniwalang sinabi ko.
"Don't take it lightly, Alora. There's a big penalty on top of your head right now. Hindi ka makakauwi hangga't hindi ka napaparusahan!" pagalit niyang sinabi pero mahina ang boses.
"And you think I'm scared?"
Maraming beses na akong nakatanggap ng parusa galing sa mga teachers ko sa New York. Hindi na bago sa akin ang maparusahan.
She dropped her stares to the floor. "Kasalanan ko 'to. Hindi ko agad nasabi sa'yo ang nabasa ko sa website. It is included in the rules and regulations of the school. Students are prohibited to go at the back of the Main Building," she informed me.
Nagulat kaming dalawa nang biglang bumukas ang pinto, and a familiar guy came in.
"Oh. So you're just here," he playfully said.
Bumaba ang tingin niya sa kaniyang mga kamay at pinagpagan ito. He's smirking while doing it. Nandiri siguro dahil marumi ang doorknob.
Nag-angat ako ng isang kilay sa kaniya at lumakad palabas pero hinawakan niya ang braso ko. Kinakaladkad niya ako palabas ng storage room.
Nagpupumiglas ako sa hawak niya. "Get your filthy hands off of me!" I yelled.
Maraming tao ang nanonood sa amin paglabas. Hindi ko kinakaya itong pamamahiya niya sa akin! How dare him do this to me? Hindi porket alagad siya ni Calter ay pwede na niyang gawin sa akin ito! Ang grupo nila... Silang apat mismo! Mananagot sila sa akin!
"Stay away from her!" Narinig kong sigaw ni Alice sa likuran.
Humahabol siya sa amin at akmang sisipain sana ang lalaking may hawak sa akin nang pigilan siya ng dalawang lalaki. Hinawakan ang dalawang kamay niya at kinaladkad palayo sa amin. Nagpupumiglas siya pero nasa akin pa rin ang tingin. She looks so worried about me.
"Hold her tight!" utos ng lalaking ito sa dalawang lalaking humahawak kay Alice.
I saw how Alice strongly kicked the knee of the guy in her left but when she did that, two more boys came to stop her.
Itinulak ako ng may hawak sa akin para magpatuloy sa paglalakad.
"Get off! I can walk on my own, asshole!" I cursed.
Kung tutuusin, kaya kong makatakas sa hawak niya. Kaya kong baliin ang mga kamay niya at sipain ang likod ng tuhod niya para hindi na siya makatayo. Pero hindi matatapos ang araw na ito nang hindi nila ako napaparusahan. Anong klaseng parusa ba? Squat? Toilet cleaning? Mag-alis ng alikabok sa library? Detention? Tumayo sa labas ng room? Alin doon?
Kinaladkad niya ako habang nakasunod naman ang mga estudyante sa likuran namin.
"Stop dragging me, you, dipshit!"
I badly want to pull that small silver piece of crap pierced on his lip and also those piercings on his ears. Akala niya cool siyang tingnan sa mga bagay na 'yan?
Hanggang sa matanaw ko ang malawak na soccer field na kaharap lang ng Class Building, pero malayo. There are so many students behind us but I didn't expect more to see in the field. Nagsisigawan sila roon habang papalapit kami.
Nang makarating kami, naghawian ang mga tao para magbigay ng daan. Doon ko pa lang nakita ang kotse sa gitna na pinalilibutan nilang lahat kanina. The three arrogant guys are there. Calter is leaning on the car wearing an empty expression while his friends are waiting for me to come nearer.
Tinulak ako ng humahawak sa akin. Tumakip tuloy sa mukha ko ang buhok ko.
"Where did you find her, Hex?" the blond-haired guy asked to the guy who's gripping me.
"Stockroom, with her friend," he answered and pushed me closer to them.
Parang pinapaubaya na niya ako sa mga kaibigan niya... na sila na ang bahala sa akin.
Lumapit si Hex sa kanila. Masama ko silang tiningnan isa-isa. Aware ako kung gaano karami ang mga estudyanteng nandito, almost the whole population of the Herism Academy. Anong binabalak nilang gawin sa akin dito?
"Do you have any idea what's happening here?" the blue-eyed guy asked.
I chuckled as I roam my eyes around. "Is this a flag ceremony?" I sarcastically said. Parang sumapi bigla si Jinx sa katawan ko.
Ngumiti pa ako para ipakitang hindi ako nasisindak sa kung anumang balak nilang gawin. Nakatanga lang sila sa akin habang ang mga nanonood sa paligid, nakuha pang mag-record ng video sa cell phone nila. Ito ba ang sinasabi nilang parusa?
"Kyler," Hex called the blond-haired guy.
Lumakad ang lalaking tinawag niya papunta sa compartment ng sasakyan. Hindi kalaunan, kalansing ng mga bakal ang nagpatahimik sa mga nag-iingay. Inilabas niya ang kadena at lumakad papunta sa akin. I glued my eyes on the chain. Nagre-reflect ang sinag ng araw sa makintab na mga bakal.
I gritted my teeth. Ganito pala ang gagawin nila.
"The history will repeat itself," Kyler said when he came closer to me.
He's smirking. Dahan-dahan siyang yumuko at inabot ang kanang paa ko. The cold metal touches my ankle and I shiver against it. Inikot niya ang mahabang kadena sa paa ko at nilagyan ng padlock.
"We waited it for about 3 years and now that it will happen again, this will be an intense penalty for you."
I chuckled without humor. Gusto kong iparating sa kaniya na nakakatawa siya. Alam ko kung anong gagawin nila sa akin. Hindi ako tanga para hindi malaman iyon.
Tumayo siya at lumakad sa kotse. Ikinabit niya ang kabilang dulo ng kadena sa pwetan ng Jaguar Serie na sinasandalan ni Calter. Sinalubong ko ang malamig na titig ng lalaking iyon.
Ito ba ang sinasabi mo na dapat kong paghandaan?
The crowd are yelling and cheering out of enthusiasm when that blond-haired guy, named Kyler, finished what he's doing.
My fists slowly clench. I have never been bullied when I was in New York. Everyone was afraid of me there. Ni hindi nga sila makalapit sa akin tapos dito...
The car roared. Hindi ko napansin na pumasok na pala si Calter sa loob at ngayon ay binuksan na ang engine. Mas umingay pa ang paligid. Para silang nanonood ng basketball match at nakapuntos ang paborito nilang team. I was preoccupied by the crowd that I didn't get myself ready when the car ran.
"Fuck!"
Nauntog pa ang ulo ko sa lupa nang bumagsak ako. Nakahiga ako habang kinakaladkad ng kotseng minamaneho ni Calter. I try to lift my head to avoid a scratch from the ground but it's too difficult because my neck aches. I reach my black skirt as it went up revealing my thin cycling shorts.
Uncle Greg is right. Cruelty runs in their blood. The Spencers killed my family back then and now their son is doing inhuman things to me. Tama lang na ubusin ko sila. They don't deserve the world!
Idadagdag ko ang pangyayaring 'to sa mga rason kung bakit kita papatayin, Calter. You're just deeply digging your own grave.
Umikot ang sasakyan pabalik. Mukhang may lap pa silang binibilang.
Pakiramdam ko tumatagos ang init ng lupa sa likod ko. The clouds are there, but the sun didn't hide behind them. Hindi ko mamulat ng maayos ang mga mata dahil nasisilaw sa liwanag. This is why I prefer the night sky because darkness doesn't always mean to hurt you.
Tumunghay ako nang huminto ang kotse, marumi at masakit ang katawan. Ipinikit ko ang mga mata at hinayaang humiga ang sarili sa lupa. I'm exhausted. Nahihilo rin.
The crowds noise slowly fade out. What's the matter? Nadismaya kaya sila? Hindi ba nila nagustuhan dahil hindi ko sila nabigyan ng intense na palabas? Alam ko kung anong gusto nila. Magsisisigaw ako habang nagmamakaawang pakawalan. Pero hindi iyon ang gusto ko. Hindi ako ganoon. Di baleng masaktan basta mapanatili ang lebel ng pride. Why would I beg if I'm pretty sure they won't listen to me though? Begging is a sign of weakness and I don't see anyone as higher than me.
I slowly open my eyes and see Kyler, blocking the sun just above my face.
"Stand up," he commanded in a flat voice.
I sit up straight and he walks to the side of my right leg. He squats and remove the chain that was encircled on it. After removing, he stood up and walked away.
People remain silent as I force myself to stand up. I shrugged off the dirt glued on my uniform. I am annoyed with their stares but I remain calm, contradicting what they wanted to see.
I manage to smile and ask the four guys in front of me in a polite way. "You had fun?"
I am sweetly smiling at them but they didn't react. Matamlay na hinagis ni Kyler ang kadena sa tabi ng gulong ng sasakyan at nagkayayaang umalis. Tumalikod ako sa kanila para tingnan ang mga tao sa paligid. Unti-unti na rin silang nagsisipag alisan.
Huminga ako ng malalim at nanghihinang sumalampak paupo sa lupa. Nakakatawa silang lahat. They were happy before it started but now look at them, disappointment is all over their faces.
They waited for about 3 years to make this happen and they thought this will be exciting to watch but because it's me, they are disappointed. Akala ba nila iiyak ako? Patayin man nila ako, hinding-hindi ko gagawin 'yon!
"You're brave."
Nabigla ako nang may magsalita sa likuran ko. Marahan akong lumingon at nakita ang isang kaibigan ni Calter na nakasandal sa kotse, crossed arms and seriously looking at me.
Bakit nandiyan pa siya?
"You're the first person who didn't show any violent reaction for what we have done to you," he added.
Tumaas ang kilay ko. Dapat ba akong matuwa sa sinabi niya? Bakit pa ba niya ako kinakausap? Nag-alisan na ang mga kasama niya, ano pang ginagawa niya rito?
He chuckle, "Can I hear you speak for reply?" he asked in a friendly manner.
Kung makaasta siya parang ang bait-bait niya. Anong nangyari sa kaniya ngayon?
Umirap ako at tinalikuran na siya. I'm tired and I don't want to lose the rest of my energy just for him.
"You're tough. You're different," he continue talking like crazy.
Do he think I will be happy because of those compliments? Umirap na lang ako sa kawalan.
Nanatili akong tahimik at walang balak na pansinin siya pero hindi ko inaasahan ang susunod niyang sasabihin.
"I like you."
"Alora, look! You are the top topic on the website," Alice announced while tapping on her laptop. We are in the cafeteria, sitting at the table in the corner. This is the right spot to avoid the scrutiny of those student who still couldn't move on from what happened to me yesterday. But maybe I should start caring less about the things I have no control about, even though I am noticing some, especially those at the nearby tables gossiping about me. "Patingin!" Jinx stood up from her seat next to me and move behind Alice. "Uy, Alora! Famous ka na oh!" Her voice gets all gushy, pointing the screen to me even though I only see the apple logo of the laptop. Nasa harapan ko nakaupo si Alice. Nang akmang ihaharap niya na sa akin ang screen, pinulot ko na ang tinidor at pinaikot-ikot iyon sa pasta. "In-expect ko na 'yan. I d
"I am Veniva Herism. You must be Alora Steppingstone?" she said in a warm and welcoming voice.Malapad na ang ngiti niya sa akin simula pa nang buksan ko ang pinto nitong office niya. Tumaas pa ang kaniyang dalawang kilay na para bang natutuwa sa pagdating ko.I smile a bit and nod my head. "Yes, Mrs. Principal," I answered with confidence.Lalo pang lumawak ang kaniyang ngiti. She clasp both of her hands on the table while looking at me. Para bang she find me adorable in her eyes.She's gorgeous, I must say. Her hair is charcoal black, neatly styled in a big bun giving her heart-shaped face a spotlight. She looks like in her mid 40's but without sign of wrinkles yet. Her fair skin glows and appears so soft. Her brows are thin and lined in a soft-angled arch. Her almond-shaped eyes are pretty just like her pointed nose. She putted brown on her eyelids and minimal touch of brown on her cheeks as a contour. The red lipstick she putted on her lips adds elegance to her overall look. She we
I decided to leave their secret room. Aasahan ko nang bukas na bukas, may bagong parusa na naman akong kakaharapin. Knowing them, it's seems impossible for them to overlook the mistake someone has made.I remember the conversation Calter and his friends had when I was hiding in the toilet room, eavesdropping. May pinagtatalunan silang drag racing event ngayong gabi."Leave the steering wheel to me, I have something for you to research," I said to Alice when I open the door in the driver seat and seeing her sitting pretty on it.Uwian na ngayon.She raise her brows at me but still stand up, obeying me. I then immediately get inside the driver seat and wait for her to have her way to the shotgun seat."Patingin nga ng driving skills mo, Alora!" hamon ni Jinx na nasa likuran. Niyakap pa niya ang sandalan ng upuan ko at sinilip ang mukha ko.Inismiran ko siya kaya umupo na rin siya nang maayos."I'm sure she's not a terrible driver, unlike you," Megan teased her.And their nonsense argumen
"Babe!""Idol!"Umangat ang tingin ko sa tumatakbong sina Blake at Kyler papunta dito sa table namin. Binaba ko ang kutsara't tinidor. Nagtinginan tuloy ang mga tao sa amin.Bago sila makalapit, naghila muna sila ng upuan sa kabilang table. Nakangiti silang dalawa na pumwesto sa magkabilang kabisera nitong table namin. Sa akin tumabi si Blake. Nasa kanan ko siya at sa kaliwa ko naman ay si Jinx. 4 seater lang ang mga tables dito sa Cafeteria. Hindi talaga nilalagyan ng upuan sa mga kabisera dahil daanan iyon, pero nandito ang dalawa. They are blocking the way.Rumihistro naman ang pagtataka sa mukha nina Alice at Megan na nasa harapan ko."Why are you absent yesterday? We should've started our Filipino presentation that day." Blake said, leaning on the table with his elbows on it.I stare at my steak. Masarap iyon dahil m
"What was that for?!" He exclaimed.His cheek turned red and I can see my hand printed on it in red mark. Hindi ko na lang pinansin. Sa halip, naglakad ako pabalik sa couch."We need to continue this!"Napasighap ako nang pigilan niya ako sa pag-upo sa couch. I was about to yell at him when he spoke."Give me that!" he commanded in full authority.Tinitingnan niya ako sa paraang ibibigay-mo-'yan-o-tatamaan-ka. He's really good at making other people feel intimidated by his look. Unfortunately, hindi ako natatakot. Kung ang 90% ng Herism Academy ay takot sa kaniya, nabibilang ako sa 10%.Hindi alam kung anong hinihingi niya, basta ay nagpatuloy lang ako sa pagtuturo ng lesson. "So what I was saying, knowledge with regards to episte--"Isang kurap ko lang, nasa kamay na niya ang kwintas ko. Nanlaki ang mga mata ko sa nangyari at napatayo. Kinapa ko ang leeg nang maramdaman ang hapdi mula sa pagkakahablot niya. I look at his hand gripping my necklace. Nakalaylay lang ang parehong dulo ng
"What took you so long?" Alice asked as I got into the car. "We need to hurry up. Our fellow mafias are expecting us. They are waiting," she added. I was chilling here in my house when they came without notice, interrupting my movie marathon while I'm eating! And now she has the guts to demand speediness to me! Ilang araw na akong nandito sa Pilipinas pero ngayon lang ako pinapunta sa headquarter? Para saan? I'm pretty sure it's all about the mission. Binilin sa akin ni Uncle na huwag akong pupunta sa headquarter nang hindi iniimbita ng higher in position mafias. I wonder, why would I need their invitation? Anak ako ng late founder ng organisasyon, so I should be able to go in and out of there freely, right?
"It's Thayer with his group!" "Against Calter?" "Yeah. Come on, quick!" Kakapasok lang namin at iyon na agad ang naririnig naming bulungan habang naglalakad kami papuntang Class Building. Nagtakbuhan ang mga tao sa direksyon kung nasaan ang football field. Nagtinginan kaming tatlo. Alice nodded her head a bit and that's when I knew that she wants us to go there too. Naintindihan namin ang tingin ng bawat isa kaya lumakad na rin kami papunta sa football field. "Bilisan niyo! May kaaway si Calter!" Takbo at lakad ang ginawa ni Jinx sa pagmamadali niya. "Tumahimik ka nga! They might hear you," pagtukoy ni Alice sa mga taong nakakasabay namin sa paglalakad. She pouts. "Eh ano? It's not like I'm saying bad things." Malayo pa lang, tanaw na namin ang malawak na kulay berdeng footbal
"Hinipuan ako, narinig mo?! A maniac touched my thigh upwards!" sigaw ni Jinx. Napabuntong-hininga na lang si Alice matapos marinig iyon. Hindi pa rin halos kumakalma si Jinx. Kahit wala na kami sa football field, panay pa rin ang pagsigaw niya tuwing sumasagot sa mga tanong ni Alice. A lady nurse walked towards her with a medical kit onhand. "Aside from the cuts, tell me where the other part hurts?" she softly asked her. "Likod ko! Sinipa pa ako ng impakta diyan!" pasinghal na sagot niya. We are now in the clinic while sitting on the two beds. Magkatabi kami ni Alice habang kaharap naman namin sina Megan at Jinx. Siya muna ang unang gagamutin tutal mas marami naman ang sugat niya. The nurse is now patting Jinx's cuts with cotton ball wetted by a brown liquid from a green bottle reads Betadine. She really knows what she's doing and it reflects how professional she is doing her job.