KABANATA 42

“MADALAS siyang matulog at mag kulong lang sa kwarto niya. Ang sabi saakin ng bantay niya ay hindi ‘daw ito nagsasalita. Noong minsang makausap ko siya ay hindi niya din ako kinakausap pero ng mabanggit ko ang tungkol sa ina niya ay bigla nalang siyang umiyak ng umiyak, I guess she’s suffering in a traumatic event,”

Nanginginig ang kamay ni Devina ng hawakan niya ang kamay ng kaniyang anak. Hindi na niya kailangan pang magtaka o makasigurado kung ito ba ang anak niya dahil sa itsura palang nito ay kamukang-kamuka niya si Valentine kagaya ng kambal nito.

Katabi ngayon ni Devina si Valentine na hindi ‘ring makapaniwala na nakatingin sa batang taimtim na natutulog. Sunod-sunod na nagtuluan ang luha ni Devina na ikinayuko niya sa higaan nito.

“D-Devina...” tawag ni Valentine sa babae ngunit hindi siya nito pinansin. Si Jeydon naman ay napabuntong hininga nalamang. Masaya siya na nakita na nila sa wakas si Arabelle ngunit alam niya kung bakit umiiyak si Devina.

Wala sa kanilang naka