Hi lovely readers! This is Cats Pen. Maraming maraming salamat po sa pagbabasa ng Hiding Tyler Montero’s Triplets. Tapos na po ang kwento ni Tyler at Misha, Xyler at Asterelle, maging ang kay Yhler at Lualhati. Sa mga nagtatanong po tungkol sa kwento ni Zyler ang bunso. Balak ko pong IBUKOD ang kwento ni Zyler dahil magiging mas mahaba ito.
Sana po ay masubaybayan niyo pa ang mga susunod pang kwento especially ang kwento ni ZYLER MONTERO. THANK YOU SO MUCH FOR MAKING IT THIS FAR. Look out for Zyler’s story [ BABYSITTING ZYLER MONTERO] na aking ipopost sa mga susunod na araw Sincerely, Cats Pen (✿ ♡‿♡)“He's handsome.”“He look scary. Geez.”“The article says he's a successful business man.”Hindi ko mapigilang mapangiti ng marinig ang maliliit na kulitan ng tatlong anghel ko mula rito sa labas ng bahay.Their voices and sweet giggles are my medicine from all of the pain caused by my tiring work. Marinig lamang ang mga boses nila ay ayos na ako. They're my angels.Kaagad na nagsalubong ang mga kilay ko. Nasaan ba si Lily at hinahayaan lang ang mga anak ko rito sa sala.“Knock knock! Is my Alphabet babies here?” Nagkunwari pa akong kumakatok sa pintuan, kahit pa nakabukas naman iyon.Sabay sabay silang napalingon. “Mom!” humahagikhik na ani ng bunso ko bago yumakap sa akin na sinegundahan ng panganay ko. As usual ay hindi na nag-abala pang salubungin ako ng pangalawa na halatang inaantok na naman.“Oh bes! Nandito kana pala? I cooked adobo for dinner, come on let's eat.” Saad nang kararating lamang na si Lily mula sa kusina.“Yes, Adobo! I will eat adobo again!” Tumatalon-talon na s
Chapter 1Nanatiling nakapikit ang mga mata ko natatakot na kapag binuksan ko iyon ay magkatugma ang makita ko sa iniisip ko ngayon.Dahan-dahan ang ginawa kong pagmulat at kaagad nanlumo sa tumambad sa harapan ko.Napakagat-labi na lang ako habang mangiyak-ngiyak na pinagmamasdan ang hawak kong resulta na naglalaman ng dalawang pulang guhit.Positive.Hindi ko mapigilang mapasampal sa mukha ko. Ito na ang pangatlong pregnancy test na sinubukan ko pero isang resulta lang ang ibinibigay.Gaya sa nauna, pinutol ko ang PT sa gitna at saka pinalubog sa toilet.Kahit pa nanginginig ang mga tuhod ko ay pinilit ko pa ring tumayo at lumabas ng cubicle.Wala sa sariling napa hawak ako sa tiyan ko.I'm only 18 for pete's sake. God! Dad will surely kill me.Nagtuloy tuloy lang ako sa paglalakad not minding those students who greeted me.Wala akong lakas para bumati pabalik. Wala na akong paki-alam pa kahit magulo na ang buhok ko o wala sa ayos ang damit ko. Gulong-gulo na ako sa lahat. I'm reig
Chapter 2Napabalikwas ako ng bangon, pakiramdam ko ay hinahalukay ang kaloob-looban ng tiyan ko.Dali-dali akong pumasok sa banyo at at saka sumuka, ngunit wala namang ibang lumalabas kundi tubig lang.Itinapat ko ang mukha sa gripo ‘tsaka naghilamos. “Baby, ‘wag mo naman pahirapan si mommy nang ganito.” nanghihinang ani ko.Tutal nagising narin naman ako ay naligo na ako at nagbihis.Bumaba na’ko, kailangan ko munang kumain bago pumasok pansin ko ang pagiging magugutomin ko lately. Naabutan ko silang nasa dining at ako nalang ang hinihintay.“Oh hija nandito kana pala, papaakyatin ko pa sana angkuya mo.” saad ni Mommy habang naghahanda ng plato.“Ang aga mo yata ngayon?” tanong ni Dad na nagbabasa ng diyaryo habang nagkakape.Hindi ko nalang sya pinansin at umupo sa tabi ni kuya. “Hi lil’ sis!” Napaismid ako sa nakakalokong ngiti ni Mico. Binelatan ko muna siya bago pinagsalikop ang mga braso ko at yumukod sa lamesa. Hindi ko alam kung bakit pagod na pagod ako gayong kagigising ko
Chapter 3Pagkalabas ng gate ay ipinasok niya ko sa kotse nya.“U-uuwi nalang ako!” Akmang bababa na’ko nang pigilan niya.“No. You'll come with me.” Madiin niyang sabi tanda na hindi ko na talaga siya mapipigilan pa“But my dad...” sigurado akong papagalitan ako no'n. “I already told Mico.” Kaswal niyang ani na para bang wala lang iyon. Mico? As in kuya? Papaanong—paniguradong issue na naman ito. Malikot pa naman ang utak no’n.“How did you...?” Pasiring siyang kumindat. “I have my ways.” pagmamayabang niya bago pinaandar ang sasakyanNanahimik nalang ako, knowing him at iyang makulit niyang pagu-ugali hindi rin ako makaka hindi. Tumapat kami sa isang malaking bahay.Napalingon ako ng bumukas ang pinto, hinayaan ko nalang siya nang buhatin na naman niya ako. Namangha ako ng bumungad sakin ang malinis na sala. Maayos at maganda ang pagkaka-organize ng mga kasangkapan. Bagay na hindi ko napansin noong unang pasok ko rito bukod sa wala ako sa katinuan ng mga oras na iyon... Mas magan
Chapter 4Expect the unexpected ika nga kung ano iyong hindi mo inaasahan magugulat ka na lang sa lakas ng impact ng pagtama nito sa ‘yo.Ang hirap pa lang lumayo lalo pa kung labag sa loob mo.“Hey, Earth to Misha?” Napabalik ako sa ulirat ng pitikin ako sa noo ni Lily. Dejavu? Parang dati lang iniisip ko kung anong gagawin sa pagbubuntis ko. Ngayon parang gusto ko na lang maiyak.I sighed. “I'm fine, Lily.” walang lakas na ani ko sa kanya bago isinubsob ang sarili.“Luh? Hindi ko naman tinatanong kung okay ka lang. Tinatanong ko lang kung may assignment ka na ba sa Math?” Nakapamaywang niyang harumintado.“Wala pa.” Tinatamad kong sagot.Nanlaki ang mga mata niya tila ba nakakita ng multo. “Wait! Ilabas mo! Nasaan siya, ilabas mo!” Kunyari ay nagdidiliryo niyang saad habang inaalog alog ako. Hinawi ko ang kamay niyang nakakapit sa balikat ko. “Oa mo.”“Anong Oa? Sino ba namang hindi mafi-freak out, si Misha Ivonne walang assignment?” Inirapan ko lang siya sa sinabi niya at saka b
Chapter 5Nakatitig lang ako sa kisame. Naalala ko na naman ang mga nangyari noon. Apat na taon na pala ang nakalipas.“Mom are you mad? Im sorry.”Napabangon ako ng lumundo ang kama. Ang umiiyak na mukha ng panganay ko ang bumungad sa’kin. Agad lumambot ang puso ko, ayaw na ayaw kong makitang umiiyak ang isa man sa mga anak ko.“Shh, of course not. Mommy will never be mad at you always remember that.” Niyakap ko siya ng mahigpit, masaya akong ipinakikita niya sa’kin ang side niyang ‘to, so vulnerable.“Mom's sorry too.” Nagsumiksik siya sa leeg ko habang hinaplos haplos ko naman ang buhok niya. It felt like a de javu, sa kanilang tatlo ay siya talaga ang nakakuha ng lahat lahat mula sa ama nila.“Me too! Me too!” sumisigaw na ani ng bunso ko.“What about me?” humihikab na segundo naman ng pangalawa.“Come here babies, give mommy a hug,” They gave me a tight hug, wala na akong mahihiling pa kun’di ang makasama ang tatlong ito palagi.“Let's sleep? Mom will lull you.”Umayos naman s
Chapter 6“Bye babies, I'll see you later.” Nakangiti kong paalam sa tatlo nang ihatid nila ako palabas ng bahay.“Pasalubong for me? Please?” nagpapa-cute na wika ni Z habang nakayakap sa’kin. Ayaw pang bumitaw.“Of course baby,” sagot ko at saka pinisil ang ilong niya, bago bumaling kay X. “Take care of the two, okay?” I reminded him since he was the oldest. Sana lang ay ‘wag siya ang magsimula ng gulo, ang ugali pa naman ng isang ‘to. “Oh, gora na dai.” Inismiran ko si Lily. “Bantayan mo silang mabuti Lily.” Nakataas ang kilay kong paalala sa kanya.She salutes as if I was her commander. “Yes, ma'am!” Natatawang hiyaw niya.Binigyan ko muna sila ng makahulugang tingin bago itinaas ang kamay para kawayan sila. Tumalikod na ako papunta sa kotse ko. It’s time to work, mapupuno na naman ang araw ko na puro trabaho. Not that I hate it. In fact nakakatulong pa nga iyon to make my system busy at hindi ko na pakaisipin pa ang mga problema ko sa pinas.Habang ipinagbubuntis ko ‘yong tat
Chapter 7“Misha,” Napatigil ako sa paglalakad ng sabayan ako ni kuya. “Ayoko. Alam mo namang hindi lang dahil galit ako sa kanya ang dahilan ‘di ba.” mahabang sumbat ko sa kaniya. “Hindi naman kita pipigilan sa desisyon mo e, nandito lang naman ako kasi napagutusan ako,” Kamot ulo nkyang sabi.Inirapan ko siya. “Ewan ko sayo bumalik kana nga ng pilipinas!” Pinalo ko pa siya sa balikat. “Ganyan mo na ba talaga kaayaw sa’kin kaya pinapaalis mo na ‘ko?” paawang aniya. “Oo, kaya umuwi ka na,” Nilagpasan ko na siya. Pero nararamdaman ko pa ring sumunod siya hanggang sa akbayan niya ako. “Oh, bakit hindi ka pa umaalis?” tanong ko. “E, nandito na lang din ako bibisitahin ko na mga pamangkin ko,” Kindat niya na akala mo’y napaka-bright ng idea niya.Hanggang sa makabalik na ako sa tarabaho ay hindi pa rin mawala ang pagkakakunot ng noo ko. Padagdag ng padagdag ang mga iisipin ko. Wala namang kaso na kahit may alitan kami ni dad hindi ko naman ilalayo ang mga anak ko sa kanya ‘caus