Chapter 24

Chapter 24

“Salamat.”

May iniabot na bote ng tubig sa akin ang kararating lamang na pulis. Tumabi ito sa akin ng upo sa kabilang swing dito sa playground.

“Salamat pero parang hindi naman yata katanggap tanggap iyong dinahilan mo para pagtakpan ako,” saad ko bago nilagok ang tubig sa bote.

“Why? Gwapo naman ako ah, besides maraming humihiling na maging girlfriend ko. You should consider yourself lucky,” sagot niya habang mahinang tumatawa.

Pinaningkitan ko siya ng mga mata. “Iyan na ba ang tunay na kulay mo? Lumalabas na ba?” Tinakpan ko pa ang bibig ko para kunwari ay maging kapani-paniwala ang pagkagulat ko.

“Hindi ka p’wedeng mag-artista, ang pangit ng pag-arte mo,” aniya bago ako inirapan.

Tinaasan ko siya ng kilay. “Of course, I'm a businesswoman after all.”

“I know.”

Napukaw ang buong atensyon ko dahil sa sinabi niya. Tiningnan ko siya ng nagtatanong. “How?”

“Para namang hindi mo alam? Aren't you that Misha Yvonne Hernandez? Iyong palagi kong nakikitang mukha riyan sa bi