Chapter 17

Dayana's POV

"Kung hindi lang natin kailangan ang babaeng iyon, palalayasin ko na siya! Ngayon din mismo!"

Pabalik-balik akong naglakad sa harap ni Dylan. Nakaupo siya sa dulo ng kama at walang imik.

Natigilan ako nang mapansin na malalim ang iniisip niya. "What is it?"

Hindi niya ako pinansin.

Naupo ako sa tabi niya at kinuha ang kamay niya. "Do we really have to do this? Baka puwedeng pakiusapan na lang natin ang lolo mo."

Sa sinabi kong iyon ay nakuha ko ang atensiyon niya. Salubong ang mga kilay niya nang balingan ako ng paningin.

"Look what she did to us, Dylan! Matapos ko siyang pakisamahan nang maayos, tinanggap ko siya at ang anak niya sa pamamahay natin! Pero ito pa ang igaganti niya? Pagsasalitaan niya tayo nang masama?"

"Enough."

Mabilis akong natigilan nang sumeryoso ang mukha ni Dylan. Naiinis na bumaling ako sa malayo.

"Fine!" Huminga ako nang malalim.

I won't let Tanya affect us. Alam kong gumagawa lang ng palabas ang babaeng iyon para makaganti sa amin ni Dylan. Galit